Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

...Οι ένοικοι του αρχοντικού Βοϊνίτσεβκα γεννήθηκαν μια ταραγμένη νύχτα του χειμώνα δίχως να τους αγγίζει καμιά παιδικότητα. Οι χειρονομίες τους μοιάζουν εφιαλτικές, όπως αιωρούνται μέσα στην αξημέρωτη νύχτα, σ' αυτό το χρόνο μηδέν. Μάταια αγωνίζονται να μετατρέψουν σε λέξεις εκείνους τους ακατάληπτους φθόγγους. Ο Μίσα Πλατόνωφ είναι ο κυνικός της ομάδας αυτής, ο κορυφαίος ενός χορού που διαχέεται το ίδιο αναίτια μπροστά στον έρωτα ή το θάνατο. Καμιά πίστη ούτε καν μεταφυσική. Ο συγγραφέας Αντόν Τσέχωφ στην πρώτη του αυτή θεατρική δοκιμή, διαλύει στο έσχατο όριο τα καθέκα...

Δεκατέσσερα πολύχρωμα διηγήματα μας ξεναγούν στη Ρωσία του Τσέχοφ. Γραμμένα σε διάστημα είκοσι χρόνων, αντιπροσωπεύουν διαφορετικά στάδια της λογοτεχνικής πορείας του Αντόν Πάβλοβιτς. Πότε με χιουμοριστική και σατιρική διάθεση και πότε με ωμό, βαθύ ρεαλισμό, αλλά πάντα με τη νηφάλια, διεισδυτική ματιά του, ο συγγραφέας συλλαμβάνει τους ήρωές του σε μια φάση της ζωής τους - και κατορθώνει, μέσα από μεμονωμένα περιστατικά, να πλάσει ολοζώντανους χαρακτήρες και να μας αφηγηθεί ολόκληρη την ιστορία τους. Χρεοκοπημένοι γαιοκτήμονες που καταφέρνουν να επιπλέ-ουν χάρη σε τραπεζικέ...

Επιλέγοντας γι' αυτήν τη συλλογή 15 διηγήματα του Τσέχοφ, ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος θέλησε να ξεφύγει από τον κανόνα -τον λίγο πολύ καθορισμένο κύκλο των αριστουργημάτων του. Θέλησε να αναδείξει, "πώς κυματίζει το ύφος στο αφηγηματικό έργο του Τσέχοφ", πώς δεν "κοκαλώνει" στις πρώτες επιτυχίες του, πώς σχηματίζονται οι νεωτερισμοί της γραφής του -"απουσία συγγραφέα, έλλειψη επίσης τέλους στις ιστορίες του, εξωτερικών αποτιμήσεων και διδακτισμού, οξυδέρκεια, συντομία και ευστοχία στην παρατήρηση χωρίς ίχνη συναισθηματισμών" -που άσκησαν τόσο ισχυρή επίδραση στη νεότερη πεζογρ...

"Πλησίαζαν οι μεγάλες μέρες" - είναι η φράση με την οποία αρχίζει συχνά μια αφήγηση ή ένα διήγημα για τα Χριστούγεννα. Χαρούμενες μέρες των διακοπών, του στολισμένου χριστουγεννιάτικου δέντρου και των αμέτρητων δώρων, τα Χριστούγεννα είναι για τα παιδιά. Για τους ενήλικες αυτές οι μέρες είναι πράγματι "μεγάλες". Δεν είναι πάντα μέρες γλεντιού και ξεγνοιασιάς, συχνά είναι μέρες απολογισμού, ακόμα και αποδοκιμασίας, όταν σε βαραίνουν ιδιαίτερα όσα έχεις κάνει και ακόμα περισσότερο όσα έπρεπε, αλλά δεν μπόρεσες, ή δεν τόλμησες, ή αρνήθηκες να κάνεις. Τους μοναχικούς βαραίνει α...

[...] Μέσα από τις σελίδες που ακολουθούν, ο αναγνώστης θα μπορέσει να δει εικόνες από τη ρωσική φύση στο ξύπνημα της άνοιξης, σκηνές της καθημερινής ζωής, ήθη και έθιμα που παραμένουν ζωντανά και καθορίζουν στάσεις και συμπεριφορές της κοινωνικής -ατομικής και συλλογικής- ζωής, αλλά και ακραίες ψυχολογικές καταστάσεις, που ορισμένες οδηγούν στο έγκλημα. Πάνω απ' όλα όμως και πριν απ' όλα, ο αναγνώστης θα έχει τη χαρά να δει όλη εκείνη την τρυφερότητα που αναβλύζει από την αθώα και χθόνια ρωσική ψυχή είτε πρόκειται για τους Κοζάκους της Ουκρανίας που περιγράφει ο Γκόγκολ,...

Συλλογή διηγημάτων Ρώσων κλασικών συγγραφέων που αποτυπώνουν θαυμάσια τη γιορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Γράφει η Σόνια Ιλίνσκαγια στον πρόλογο του βιβλίου: "Η μαγεία του ρωσικού τοπίου τα Χριστούγεννα: η γη, τα κλαδιά και τα κλωναράκια των δέντρων, οι στέγες των σπιτιών -όλα ολόλευκα. Το βράδυ στα φώτα των δρόμων στροβιλίζονται οι νιφάδες, λάμπουν σαν αστεράκια, η αναπνοή λευκό συννεφάκι άχνας. Τίποτε όμως δεν πτοεί τα παιδιά και τους νέους. Ήρθαν οι διακοπές με το χιονοπόλεμο, τους χιονανθρώπους, τα έλκηθρα...".

Μικρές κωμικοτραγικές ιστορίες με γλυκόπικρο χιούμορ και λεπτή ειρωνεία –πάντα, όμως, με απέραντη αγάπη για τους ήρωές του– είναι τα Διηγήματα του Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ, όπου κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση των χαρακτήρων και της ανθρώπινης συμπεριφοράς διαδραματίζει το «περιβάλλον». Στη Χαράδρα παρακολουθούμε τη ριζική αλλαγή που επιφέρει στις συνειδήσεις η «νεοεισαγόμενη» στη ρωσική επαρχία «μανία νεοπλουτισμού». Στο χωριό, όπου ένα κερδοφόρο μπακάλικο εξελίσσεται σε μεγάλη επιχείρηση, έχουμε τη συνύπαρξη αλλά και την αντιπαράθεση δυο κόσμων εντελώς διαφορετικών, που ωσ...

Στο κορυφαίο του διήγημα «Τα φραγκοστάφυλα» ο Αντόν Τσέχοφ περιγράφει την αλλοτρίωση του ανθρώπου που εγκλωβίζεται στον εγωκεντρισμό και αδιαφορεί για τον συνάνθρωπό του. Έτσι, αυτοτιμωρείται να μην χαίρεται την αρμονική συνύπαρξη, την αμοιβαία συνδημιουργία, τη μέθεξη της ζωντανής ζωής. Ο ήρωας του διηγήματος, Nικολάι Ιβάνιτς, υπενθυμίζει στον καθένα ότι ανάλογα με τα «φραγκοστάφυλα» που επιθυμεί διαμορφώνεται η ζωή του. Αν τα «φραγκοστάφυλά» του είναι απότοκα φιλαυτίας φιλοδοξίας, φιληδονίας, φιλοχρηματίας τότε θα καταλήξει άταφος νεκρός.

Πέντε χριστουγεννιάτικες ιστορίες χαρακτηριστικές του Ρωσικού πνεύματος των Χριστουγέννων και γραμμένες από τον μεγάλο Αντόν Τσέχωφ βρίσκονται στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Ο Βάνκα Ζούκωφ, ένα εννιάχρονο αγόρι, ο Βαλόντια, η Ναταλία, ο ιδιόρυθμος Τσετσεβίτσιν, η Βασίλισα, ο Γιεγκόρ, ο μπεκρής Ιβάν Ιβάνιτς και ο δημόσιος υπάλληλος Γκεράσιμ Κουζμίτς Σινκλετέγιεφ είναι οι πρωταγωνιστές των ιστοριών αυτών, μέσα από τις σελίδες των οποίων με ένα εξαιρετικά λεπτό χιούμορ ξεπηδάει μια γλυκιά Χριστουγεννιάτικη μελαγχολία.

Στο βιβλίο περιέχονται τα διηγήματα: Οι Οικότροφοι, Γέννησις δράματος, Το παράκαμε, Πόνος βαθύς

Το πολυαναμενόμενο καινούριο βιβλίο του Τζέφρι Ευγενίδη αποτελεί για τους αναγνώστες ένα ευχάριστο ξάφνιασμα! Το βιβλίο με τίτλο "Της αγάπης μου ο σπουργίτης πέταξε", σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου, είναι μια ανθολογία είκοσι τεσσάρων διηγημάτων "από τον Τσέχοφ στη Μάνρο", όπως χαρακτηριστικά επιλέγει ο ίδιος ο συγγραφέας να πει, αφιερωμένη στις ερωτικές ιστορίες. "Αν ψάχνεις για έναν τρόπο να περιορίσεις τον λογοτεχνικό σου ορίζοντα, το να επιλέξεις τον "έρωτα" ως θέμα δε βοηθάει πολύ. Ιδωμένη υπό κάποιο πρίσμα, σχεδόν κάθε ιστορία φαίνεται να είναι μια ερωτική ιστορία....

Η τέχνη του Αντόν Τσέχωφ φτάνει στο αποκορύφωμά της τα τελευταία χρόνια της ζωής του. Σ' αυτή την περίοδο εντάσσονται οι τέσσερις ιστορίες αυτού του τόμου: "Το βασίλειο των γυναικών" (1894), "Τρία χρόνια" (1895), "Ο φόνος" (1895) και "Η ζωή μου" (1896). Ο συγγραφέας δεν παρουσιάζει πλέον μεμονωμένα άτομα, αλλά αναλύει κάθε φορά ένα ολόκληρο κοινωνικό περιβάλλον. Η πένα του σκιαγραφεί τη νέα τάξη που αναδύεται από την ανάπτυξη της βιομηχανίας, πλούσιους εμπόρους, διανοούμενους που παραπαίουν ιδεολογικά, χωρικούς που ζουν στην αμάθεια, ανθρώπους αποπροσανατολισμένους που αναζ...