Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τρεις μανίες. Τρία νυχτερινά. Τρεις δαιμονοληψίες. Και οι τρεις μελέτες που συγκεντρώσαμε σε αυτόν τον τόμο αναφέρονται σε ακραίες περιπτώσεις, όπου, μέσα στη βία ή την αδράνεια, το άτομο υφίσταται το νόμο μιας ανώτερης δύναμης: ο Αίας που σφάζει τα ζωντανά, ο δαιμονισμένος της χώρας των Γερασηνών που κραυγάζει ανάμεσα στους βράχους και στα μνήματα, η κοιμωμένη που έχει παραδοθεί στον τρόμο. Τρεις τυραννικές δυνάμεις: η Αθηνά, ο δαίμονας Λεγεών, ο πνιγαλίων. [...]

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (23 Μαρτίου έως 23 Μαΐου 2010). Παρουσιάζονται 75 περίπου έργα της χαράκτριας Τόνιας Νικολαΐδη από τα φοιτητικά της χρόνια στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1946-1952), στο εργαστήριο χαρακτικής του Γιάννη Κεφαλληνού, έως τα τελευταία έργα της, τις ψηφιακές εκτυπώσεις του 2010.

Δύο οικεία όσο και αινιγματικά πρόσωπα στρέφουν και μας κοιτούν. Έρχονται λοξεύοντας προς τη μεριά μας από ένα μακρινό τοπίο που ακούει στο όνομα ρομαντισμός - αλλιώς, από την παρεξηγημένη αφετηρία της εποχής μας. Ο ένας είναι ο ντροπαλός εσωστρεφής γιός ενός Αυστριακού δημοδιδασκάλου, ο συνθέτης Φραντς Σούμπερτ, που κάποτε αναρωτήθηκε τί μένει να γραφτεί μετά τον Μπετόβεν και άφησε πίσω του ένα τεράστιο οργα­νικό και φωνητικό έργο απαράμιλλης μουσικής ευγλωττίας. Ο άλλος είναι ο Βίλχελμ Μύλλερ, ο γιος του ράφτη από το Ντέσσαου, φιλόλογος, στρατιώτης, ποιητής, φιλέλληνας, μ...

Η ποίηση της Έμιλυ Ντίκινσον, όλη σχεδόν επιθανάτια, πραγματεύεται, κατά τρόπο εξωφρενικά διαυγή κάποτε, την αθανασία για την οποία δικαιούνται ίσως να μιλούν ακόμα οι άνθρωποι -ή δεν δικαιούνται. Μοιάζουν όλα μεταφυσικά παράδοξα τα οποία βρέθηκαν αίφνης να αντλούν τα αποδεικτικά στοιχεία του συλλογισμού τους από τον φυσικό κόσμο. Πουλιά, δέντρα, φυτά, νερά, πέτρες, άνθρωποι, το χώμα -όλα γίνονται μέρη ενός πρωτοφανούς μεταφυσικού επιχειρήματος, μιας πυκνής υφής διανοημάτων που διαδραματίζονται μέσα στον πυρήνα του λυρικού "εγώ" και έχουν ως σταθερή αναφορά τη θνητότητα. Η...

"Το καμαράκι κάτω από τη σκάλα", φράση πού δανείζομαι από το "ΥΓ." του Αναγνωστάκη, επιδέχεται και άλλη ερμηνεία, προς την οποία σαφώς και εμπαθώς καταφάσκω. Αποβλέπει σε μιαν άσκηση της τέχνης του λόγου που θα αναπτύσσεται λίγο παράμερα, στην αθέατη πλευρά των μεγάλων διακυβευμάτων (τι γυρεύει η ποίηση στο παζάρι;), χωρίς ωστόσο να αρνείται πουθενά τον δημόσιο χαρακτήρα της· την επιθυμία, ναι, να διασώσουμε κάτι από τη λαίλαπα του ευτελισμού, όχι όμως ως προνόμιο, τάχα, της ιερής κάστας των γραφέων και του λογοτεχνικού μαντείου (εδώ η εκκοσμίκευση ας είναι ανελέητη), αλλά...

Οι εικόνες του φωτογραφικού αρχείου του ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ, που περιλαμβάνει αυτή η έκδοση, δείχνουν τον καλλιτέχνη στον χώρο της δουλειάς του. Όπως σημειώνει στην εισαγωγή του ο Κώστας Ιωαννίδης, στον χώρο του εργαστηρίου και μέσα από την τριβή με σχέδια, υλικά, εργαλεία, ιδέες και ανθρώπους, κυοφορείται και συμβαίνει το θαύμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας. "Εκεί έρχονται οι λίγοι εκλεκτοί, φίλοι, καλλιτέχνες, πάτρονες, για να παραστούν σε μέρος της διαδικασίας ή να δουν πρώτοι απ’ όλους το τελικό αποτέλεσμα". Το εργαστήρι δεν είναι μόνον χώρος δημιουργίας αλλά και συνάντησης καλλι...

Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής και το Διαδίκτυο σηματοδοτούν ένα σημείο καμπής, καθώς μας εισάγουν σε μια νέα εποχή στην ιστορία της παραγωγής και της κατανάλωσης των κειμένων. Αυτά τα νέα τεχνολογικά εργαλεία αλλάζουν την ανάγνωση τόσο δραματικά όσο τίποτε άλλο από την εμφάνιση της τυπογραφίας. Ο Αμερικανός ιστορικός Άντονυ Γκράφτον προσπαθεί να συλλάβει και να κατανοήσει το νόημα και την κατεύθυνση των συντελούμενων αλλαγών. Δεινός βιβλιοφάγος ο ίδιος και εραστής των παλαιών βιβλιοθηκών, στις οποίες σύχναζε όταν ήταν φοιτητής στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, δεν παρα...

Περιέχονται οι παρακάτω θεματικοί κύκλοι: - Ανθρωπολογία - Αρχείο χαρτογραφίας του ελληνικού χώρου - Βυζάντιο - Βυζαντινή και νεοελληνική βιβλιοθήκη - Ιστορία και αρχαιολογία - Ιστορία, θεωρία και κριτική της λογοτεχνίας - Ιστορία και θεωρία της τέχνης - Κλασική παιδεία - Νεοελληνικά κείμενα - Νεοελληνική παιδεία - Τέχνη - Φιλοσοφία Εκδόσεις της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος - Ευρετήριο τίτλων - Ευρετήριο συγγραφέων - Ευρετήριο μεταφραστών Σε κάθε θεματικό κύκλο οι τίτλοι κατατάσσονται χρονολογικά, με βάση το έτος της πρώτης έκδοσης του βιβλίου από το...

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργανώθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης σε συνεργασία με την Αγιορειτική Πινακοθήκη της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, για να παρουσιαστεί στο Πολιτιστικό Κέντρο του ΜΙΕΤ στη Θεσσαλονίκη τον Νοέμβριο του 2007 και στο Μέγαρο Εϋνάρδου στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 2008. Το Άγιον Όρος είναι βέβαια περισσότερο γνωστό για τους δικούς του καλλιτεχνικούς θησαυρούς παρά για την επίδραση που έχει ασκήσει στη διαμόρφωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα. Τόσο με την πνευματική παράδοση την ο...

Το ανά χείρας είναι το πρώτο, αριθμημένο τεύχος της σειράς demo, στόχος της οποίας είναι να παρουσιάζει σε ευρύτερο κοινό τις εργασίες ενός κύκλου συζητήσεων που με τον ανεπίσημο τίτλο "σεμινάριο της Παρασκευής" λειτουργεί από το φθινόπωρο του 2012 στο κεντρικό κτίριο του ΜΙΕΤ στην οδό Θουκυδίδου 13. Οι συναντήσεις αυτές κινήθηκαν ανάμεσα στις όμορες μαθήσεις της φιλοσοφίας, της φιλολογίας, της ιστορίας, της ιστορίας των ιδεών, της θεωρίας και ιστορίας της τέχνης. Θέλησαν και μάλλον κατόρθωσαν να διατηρήσουν τον φιλικό, ανεπίσημο και κάπως πειραματικό χαρακτήρα τους, επιτ...

Ανθολογούνται επίσης οι ποιητές: Ματθαίος Κοντογιώργης, Γιάννης Κοντός, Δημήτρης Κοσμόπουλος, Στράτος Κοσσιώρης, Θεώνη Κοτίνη, Χρήστος Κούκης, Γιάννης Λειβαδάς, Ιουλίτα Λειβαδίτη, Χριστόφορος Λιοντάκης, Βαγγέλης Λουλαδάκης, Ευγενία Λουπάκη, Σ. Λυγέας, Βασίλης Μαραγκός, Ελένη Μαρινάκη, Γιώργος Μαρκόπουλος, Θανάσης Μαρκόπουλος, Δημήτρης Μαρούλης, Σωκράτης Μαρτίνης, Κώστας Μαυρουδής, Ανέστης Μελιδώνης, Πέννυ Μηλιά, Αλέξανδρος Μηλιάς, Αγγελική Μητσολίδου, Θανάσης Γ. Μίχος, Γιώργος Μπλάνας, Κωνσταντίνος Μπούρας, Άννα Νιαράκη, Τόλης Νικηφόρου, Λιλή Ντίνα, Λευτέρης Ξανθόπουλος, Απ...

Το πιθανότερο είναι ότι η ποίηση πέθανε. Ας υποθέσουμε, ωστόσο, ότι δεν πέθανε ακόμη κι ας αναδεχτούμε προσώρας την υπόθεση σαν να ήταν πραγματικό ενδεχόμενο. Ας υποθέσουμε λοιπόν, για παν ενδεχόμενο και χάριν του ελάχιστου ζωτικού χώρου μιας εφήμερης επικοινωνίας, πως "ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα", πως δεν τ' ακούσαμε και δεν τα νιώσαμε καλά, και ότι ο έμμετρος λόγος του λυρισμού υφίσταται ακόμη και μας παραστέκει, ηδύς όσο και αναπόφευκτος. Με άλλα λόγια (τα λόγια του Καρυωτάκη που έρχονται αβίαστα στο νου μας όταν μιλούμε για ποιητικές υποθέσεις), "Ας υποθέσουμε πως δεν έ...

Ο τρόπος, η συμπεριφορά και κάτι από την κρυφή φιλοδοξία της στήλης αποβλέπουν διακριτικά προς τα εκεί όπου, συγγραφείς και αναγνώστες, θα πρέπει ακόμη να απολαμβάνουν από κοινού το εφήμερο αλλά ευγενές είδος της επιφυλλίδας και του χρονογραφήματος. Τα θέματά της, όμως, έρχονται από παντού, από τη βιβλιοθήκη όσο και από την αγορά, κι ας ακουμπούν συχνά σε ό,τι ακόμη ονομάζουμε λογοτεχνία. Και πώς αλλιώς, αφού και η επιφυλλίδα μέρος της τέχνης του λόγου ήταν, είναι και οφείλει να είναι· μια ανέλπιστη παροχή δοκιμιακού λόγου, προσωπόληπτου πάντα και πεισματικά ανθρωποκεντρικο...

Το "Ρωμαίος και Ιουλιέττα", γραμμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα στο 1595, έχει χαρακτηριστεί ως "το πιο σύνθετο προϊόν της λυρικής περιόδου του Σαίξπηρ". Ξεκινά αναπτύσσοντας όλες τις τυπικές προϋποθέσεις μιας ρομαντικής ερωτικής κωμωδίας, αλλά φτάνοντας στη μέση, με τον αδόκητο θάνατο του Μερκούτιου -ένα από τα πιο λαμπερά δημιουργήματα της κωμικής φαντασίας του Σαίξπηρ-, ο κόσμος του ξαφνικά συστέλλεται και το γαμήλιο όραμα μεταπίπτει άρδην σε τραγωδία. Το έργο είναι ένα έμμετρο επιθαλάμιο παραμύθι, μια παρατεταμένη γαμήλια τελετή η οποία σαν από μια τυχαία επιπλοκή του με...