Εμίρης Γιάννης Η.
Emíris Giánnis I.
Ο Γιάννης Ηλ. Εμίρης, Κασιώτης στην καταγωγή, γεννήθηκε το 1959 στο Παλαιό Φάληρο. Σπούδασε στην Γκρενόμπλ γενική, γαλλική και συγκριτική λογοτεχνία, όπου και δίδαξε (1982-1984) νεοελληνική γλώσσα, μετάφραση και λογοτεχνία. Εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό Πολιορκία (1978-1990) και το περιοδικό ποικίλης ύλης Club (1989-1991). Από το 1991 έως και το 2002 διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων. Με την ιδιότητά του αυτή δημιούργησε εκθέσεις ιστορικού χαρακτήρα για τον ελληνισμό και ήταν διευθυντής των εκδόσεων του Πολιτισμικού Οργανισμού (Αθηναϊκή Βιβλιοθήκη κ.ά.). Έργα του: Χάρτινες Σχέσεις (φιλολογικά δοκίμια), Γράψε το Φως (πεζά κείμενα), Κάψε την Άλλη! (μυθιστόρημα). Έχει μεταφράσει βιβλία των Gaston Bachelard, Roland Barthes, Alina Reyes, Jean Baudrillard. Διευθύνει την εταιρεία "Δημιουργική Πρόταση, Θέματα Επικοινωνίας".
Καφενεία της παλιάς Αθήνας
Σκουμπουρδή Άρτεμις
Δήμος Αθηναίων Πολιτισμικός Οργανισμός (2002)
Η ιστορία της Αθήνας αποτυπώνεται με τα μεγάλα γεγονότα, με τις σημαντικές της στιγμές στην πολύχρονη πορεία της. Γράφεται όμως και με τις στιγμές της καθημερινότητας της, με σημεία που στη μακρά της διαδρομή επιζούν και την ομορφαίνουν. Τα καφενεία της παλιάς Αθήνας, χώροι συνάντησης, ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας, αποτέλεσαν ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία για τη φυσιογνωμία της πόλεως. Με το βιβλίο "Τα καφενεία της παλαιάς Αθήνας" η κα Άρτεμις Σκουμπουρδή με γλαφυρή γραφή και θαυμάσια εικονογράφηση αποδίδει την ατμόσφαιρα της όμορφης, φιλόξενης και ανθρώπιν...
Να σ' έβρω
Εμίρης Γιάννης Η.
Εκδόσεις Πατάκη (2003)
Οι ερωτικές ιστορίες μοιάζουν πάντοτε με παραμύθια. Η ιστορία του βιβλίου αυτού θα μπορούσε να ήταν η ιστορία μιας αγάπης περαστικής, πέρα όμως από την πραγματικότητα που ζούμε, καραδοκούν η άλλη πλευρά της ζωής κι εκείνη η κόκκινη διάσταση που δεν είναι ούτε ονείρωξη ούτε πραγματικότητα. Τότε έρχονται οι νεράιδες, οι πειρατές, οι αγαθοί ψαράδες και έλκουν τον άνθρωπο τον καθημερινό της πόλης στο δικό τους παντοτινό κόσμο και τον κάνουν να λησμονεί πως ζει στο τέλος του εικοστού αιώνα. Τη συναντά σ' ένα σύντομο ταξίδι σ' ένα μικρό νησί του Αιγαίου, κι εκεί οι αέρηδες και...
Η ψυχανάλυση της φωτιάς
Bachelard Gaston 1884-1962
Ερατώ (2007)
Αυτό στο οποίο μπορεί να ελπίζει η φιλοσοφία, είναι να καταστήσει την ποίηση και την επιστήμη συμπληρωματικές, να τις ενώσει σαν δύο αντίθετα. Πριν μελετήσει άλλα στοιχεία όπως τον αέρα, τη γη και το νερό ο Γκαστόν Μπασλάρ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά στην "Ψυχανάλυση της φωτιάς" αυτήν τη μοναδική μέθοδο που βρίσκεται στο σταυροδρόμι ανάμεσα στην ποίηση και την επιστήμη.