Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια συγκινητική καταγραφή των παιδικών του χρόνων επιχειρεί ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης στα πεζογραφήματά του με τίτλο "Ο μεγάλος δρόμος", όπως τα έζησε στον γενέθλιο τόπο του, το Ίνι, ένα χωριό στην ανατολική Μεσσαρά στην Κρήτη από το 1945 ως το 1956, δηλαδή τα μεταπολεμικά χρόνια, τα φορτισμένα από την κατοχή, τον εμφύλιο και τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής. Μέσα από τα διάφορα flash-back συναιρείται με θαυμαστό τρόπο το ιστορικό παρόν με το παρελθόν δημιουργώντας μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας. Τα προσωπικά του...

Νυχτερινές ασκήσεις με πολλές αναφορές στο φως. Κείμενα διαποτισμένα από νοσταλγία και μνήμες, χωρίς μεμψιμοιρίες και μικροψυχίες. Αναφορές στους Παπαδιαμάντη, Καβάφη, Καρυωτάκη, Ελύτη, Τερζάκη, Αξιώτη κ.ά., αλλά και σε πολλούς ανώνυμους. Ένας διαφορετικός περίπατος σε πόλεις: Αθήνα, Ηράκλειο, όπου το μάτι του συγγραφέα αποστρέφεται την ασχήμια και επιμένει στην κρυμμένη γοητεία τους. Μια γραφή που δεν αστυνομεύει για να κρύψει τις αδυναμίες της· αντίθετα, τις εκθέτει, αφήνοντας να κυκλοφορεί στις γραμμές της ένα αεράκι που επιτρέπει ανάσες.

[...] "Μια εποχή στην κόλαση": ένα κείμενο αναμφίβολα διαχρονικό, αλλά ιδιαίτερα κοντινό στην εποχή μας. Σήμερα που όλα παγκοσμιοποιούνται κι οι αποχρώσεις σβήνουν στη μεταμοντέρνα ύφεση και αφωνία το "Μια εποχή στην κόλαση" ίσως να είναι το κατεξοχήν όχημα για μια καινούργια περιπέτεια, κολασμένη ή παραδείσια, διόλου πάντως χλιαρή και γκρίζα. Ένα κείμενο που δεν εντάσσεται πουθενά: ποίηση, μαρτυρία, αφήγημα, θεατρικός μονόλογος, φιλοσοφικό δοκίμιο, αυτοβιογραφία, χρονικό, ποιητική τέχνη, εξομολόγηση, ασκητική, προφητεία. Όλα αυτά και τίποτα απ' όλα αυτά. Μια πορεία από τ...

"Πόλη παλίμψηστη, όπου εποχές και πολιτισμοί διαλέγονται με μια κρυφή αρμονία, χυμοί αιώνων κυκλοφορούν υπόγεια, όπου παρελθόν και παρόν συμβιώνουν παρουσιάζοντας απεριόριστες χρονικές αποχρώσεις σε όσους θελήσουν να τις ανακαλύψουν" τη χαρακτηρίζει ο ανθολόγος του βιβλίου Χριστόφορος Λιοντάκης και μας προτείνει να απολαύσουμε τις γωνιές της. Ο Καζαντζάκης, ο Σικελιανός, ο Ελύτης, ο Ρώμας, ο Κοκτώ, ο Αλεξίου, ο Μυριβήλης, ο Βενέζης, ο Θεοτοκάς και πολλοί άλλοι υπόσχονται μια συναρπαστική γνωριμία με την πόλη μέσα απ’ τις λέξεις! Κάθε κείμενο είναι και μια ξεχωριστή ψηφίδα σ...

Ένα ημερολόγιο ντοκουμέντο για τις τέσσερις εποχές του χρόνου και για τις άπειρες εποχές της παιδικής ηλικίας. Ένα ημερολόγιο, του οποίου η κάθε εβδομάδα είναι ανεξίτηλα σημειωμένη με την αλησμόνητη μορφή ενός παιδιού.

ΑΝΤΙ-ΠΛΑΤΩΝ ΙΙΙ Τι νόημα να δώσεις σε τούτο: ένας άντρας φτιάχνει από κερί και χρώματα το ομοίωμα μιας γυναίκας, το κάνει όσο γίνεται πιο πιστό, το υποχρεώνει να ζήσει, του δίνει μ' έναν σοφό φωτισμό τον ίδιο δισταγμό στην αρχή της κίνησης που εκφράζει και το χαμόγελο. Έπειτα οπλίζεται μ' ένα δαδί, παραδίδει το ομοίωμα στον οίστρο της φλόγας, παρακολουθεί την παραμόρφωση, το σπαραγμό της σάρκας, προβάλλει στη στιγμή χίλιες δυνατές μορφές, φωτίζεται με χίλια τέρατα, νιώθοντας σαν μαχαίρι αυτή την πένθιμη διαλεκτική όπου το άγαλμα του αίματος ξαναγεννιέται και διαλύετα...

Περιέχονται τα κείμενα: - Voigtmann Evelin, "Ο Ραμώ και η γαλλική όπερα" - Legrand Raphaelle, "Περί Πλάταιας" - Legrand Raphaelle, "Οι λογοτεχνικές πηγές της Πλάταιας" - Lemaitre, Edmond, "Πλάταια, το πιο πρωτότυπο έργο του Ραμώ" - Halbreich Harry, "Η Πλάταια ή περί απρέπειας" - Kintzler Catherine, "Πλάταια: η κωμωδία, αλήθεια της τραγωδίας" - Επιστολή του Ζαν - Φιλίπ Ραμώ προς τον Αντουάν Ουντάρ ντε Λα Μοτ - Το λιμπρέτο του Adrien-Joseph Le Valois D' Orville βασισμένο στο έργο του Jacques Autreau "Platee, ou Junon jalouse", στα γαλλικά και στα ελληνικά.

Πρόκειται για μια ξεχωριστή προσέγγιση του Παπαδιαμάντη μακριά από δογματισμούς και εμμονές, με βάση αποκλειστικά τα ίδια τα κείμενά του, τα διηγήματά του όπου είναι διάχυτη η ερωτική διάθεση και δοξολογούνται και μεγαλύνονται πάνω απ' όλα τα ερωτικά πάθη, γεγονός που καθιστά συναρπαστική την ανάγνωση των διηγημάτων αυτών. Ένας Παπαδιαμάντης χωρίς ετικέτες, ούτε φτωχός ούτε άγιος, αλλά ένας αληθινός άνθρωπος που πάσχει και προσπαθεί να βρει παρηγοριά στη γραφή. Η παρηγοριά που μας χαρίζει με τα γραπτά του είναι ανεκτίμητη.

[...] Για πολύν καιρό οι εικόνες αυτές κυκλοφορούσαν μέσα μου, ώσπου με τη βοήθεια της αθωότητας και της άγνοιας κάποιες άρχισαν να παίρνουν μορφή. Έτσι κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή "Το Τέλος του τοπίου" το 1973. Ακολούθησε η "Μετάθεση" το 1976. Η πρώτη έκδοσή τους ήταν ιδιωτική. Οι δύο αυτές συλλογές επανεκδόθηκαν μαζί από τις εκδόσεις "Εγνατία" στη σειρά "Τραμ" το 1980. Το "Υπόγειο γκαράζ" εκδόθηκε στις εκδόσεις "Κέδρος" το 1978 και επανεκδόθηκε το 1999. Πριν αποφασίσω τη συγκεντρωτική τους έκδοση (είχαν εξαντληθεί προ πολλού), τις ξαναδιάβασα αρκετές φορές. Τα αισθήματ...