Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τόμος των πρακτικών αυτών αποτελεί τη δημοσίευση των πορισμάτων της 4ης Επιστημονικής Συνάντησης της Σχολής Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, που υπήρξε μια ευχάριστη και γόνιμη εκπαιδευτική και επιστημονική συγκυρία. Και τούτο, γιατί συναντήθηκαν σ' αυτήν εκλεκτοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και κριτικοί της λογοτεχνίας με αξιόλογους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, αλλά και με μαθητές της Σχολής.

Δεύτερη έκδοση της από καιρό εξαντλημένης συγκριτολογικής μελέτης του Κώστα Στεργιόπουλου όπου ανιχνεύονται όσες επιδράσεις υπάρχουν στο έργο του Καρυωτάκη, και από δικούς μας και από ξένους και από σχολές και από ρεύματα, ξεκινώντας από τα πρώτα νεανικά του ποιήματα ως τα τελευταία του κείμενα και παρακολουθώντας βήμα προς βήμα τους σταθμούς της πορείας του. Ταυτόχρονα με χρονολογική σειρά, εξετάζονται τα ποιήματα κατά πηγές και κατά πρότυπα, ώστε, από σταθμό σε σταθμό, να γίνεται άμεσα αντιληπτή η έκταση κάθε μιας από τις επιδράσεις του και να διαγράφεται καθαρά ποιες από...

Στο βιβλίο τούτο, είδος προδρόμου της φιλολογικής έκδοσης των "Διηγημάτων" και των "Ταξιδιωτικών" του Μωραϊτίδη από τους εκδοτικούς οίκους "Γνώση" και "Στιγμή"¨, αναδημοσιεύονται πέντε κείμενα για τη ζωή και το έργο του αποκαλούμενου συνήθως "άλλου Αλέξανδρου". [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Τέλλος Άγρας, "Τα διηγήματα του Μωραϊτίδη" - Κωστής Παλαμάς, "Λόγος περί του έργου του Α. Μωραϊτίδου" - Παύλος Νιρβάνας, "Ο μοναχός Ανδρόνικος" - Κώστας Στεργιόπουλος, "Η περίπτωση του Αλέξανδρου Μωραϊτίδη" - Ν. Γ. Πεντζίκης, "Περί Αλέξανδρου Μωραϊτίδη"

Τα κριτικά κείμενα αυτού του τόμου γράφτηκαν και δημοσιεύτηκαν από το 1962 ωςτο 1986, με βάση κάποιες σημειώσεις του 1960- '62 και 1968- '69, που αποτέλεσαν ένα πρώτο υλικό και για τις περιλήψεις των πανεπιστημιακών παραδόσεων "Η νεοελληνική αφηγηματική πεζογραφία" δακτυλογραφημένη έκδοση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αποκλειστικά για τους φοιτητές. Όσα είχαν γραφτεί και δημοσιευτεί πριν το 1974 χρησιμοποιήθηκαν και αυτά, ως ένα σημείο, για τις περιλήψεις των πανεπιστημιακών μαθημάτων, ενώ για όσα γράφτηκαν πιο ύστερα, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο, χρησιμοποιήθηκε έν...

[...] Στην έκδοση αυτή που γίνεται με τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του ποιητή χάρη στη στοργική φροντίδα του αδελφού του Στέφανου Εμμανουήλ και στο ενδιαφέρον των εκδόσεων "Πρόσπερος" για την ποίηση του μεσοπολέμου, περιλαμβάνονται και οι τέσσερις τυπωμένες από τον ίδιο τον Καίσαρα Εμμανουήλ συλλογές, ό,τι δηλαδή περίπου αποτελεί τα ποιητικά του "ευρισκόμενα". Και λέω περίπου, γιατί δεν αποκλείεται να υπάρχουν κι άλλα ποιήματα δημοσιευμένα σε περιοδικά. Αλλά μια και μόνος του τα είχε σιωπηρά αποκηρύξει, αφήνοντάς τα έξω απ' τις συλλογές του, κι αν λάβουμε υπόψη...

Στην ιστορία της τέχνης δεν είναι σπάνια η περίπτωση των καλλιτεχνών που εμπνεύστηκαν έργα τους από την ποίηση. Συμβαίνει μάλιστα άλλοτε να τους ωθεί ένα γενικότερο ποιητικό κλίμα στη διαμόρφωση των δικών τους προσπαθειών και άλλοτε να αντλούν από συγκεκριμένα ποιήματα. Θα μπορούσαμε να μνημονεύσουμε ως ενδεικτικά παραδείγματα της πρώτης κατηγορίας τον Βρετανό χαράκτη, ζωγράφο και ποιητή William Blake (1757-1827), ο οποίος εικονογράφησε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, τις Night's Thoughts του Young (1797), το Βιβλίο του Ιώβ από την Παλαιά Διαθήκη (1823), τη Θεία Κωμωδία του Δάντη...

Ο τόμος των Πρακτικών του τριακοστού δεύτερου Συμποσίου Ποίησης, με θέμα "Ποίηση και όνειρο", περιλαμβάνει τις εισηγήσεις από το σύντομο αφιέρωμα στον ποιητή και φίλο του Συμποσίου, Νικηφόρο Βρεττάκο, με αφορμή τα εκατό χρόνια από τη γέννησή του. Η Τζίνα Καλογήρου και η Βάσω Οικονομοπούλου αναλύουν το ρόλο της φύσης και της θάλασσας στο έργο του και ο μεταφραστής του έργου του στα αγγλικά, Ντέιβιντ Κόνολι, αναφέρεται στην ποιητική παραγωγή της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του. Το θέμα του Συμποσίου αναπτύσσουν δεκαοκτώ καταξιωμένοι μελετητές που εξετάζουν την οντολογική...

Οι "Πρώτοι αποχωρισμοί" αποτελούν πραγματικά τα πρώτα βήματα της πεζογραφικής σταδιοδρομίας του Κώστα Στεργιόπουλου - είχε πρωτοεμφανιστεί νεότατος από τις στήλες της Νέας Εστίας μόλις το 1943. Ποιητής, πεζογράφος, κριτικός και δοκιμιογράφος, στα πρώιμα αυτά διηγήματά του ανιχνεύει τις θεματικές και τις τεχνικές που θα αναπτύξει στη συνέχεια. Με άξονα το θέμα της απώλειας, του αποχωρισμού από πρόσωπα και πράγματα, αλλά και την ίδια την παιδική ηλικία, ο Στεργιόπουλος κινηματογραφεί, με φωτοσκιάσεις, την είσοδο των ηρώων του στην ενήλικο ζωή. Αποδραματοποιημένη, η οδύνη τους...