Λάνταβος Κώστας
Lántavos Kóstas
Ο Κώστας Λάνταβος γεννήθηκε στην Τερψιθέα της Λάρισας το 1949. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάστηκε ως ιατρός-παθολόγος στη Λάρισα. Οι πρώτες του ποιητικές συλλογές ήταν: "Πορεία" (1980), "Χαμαιλέοντες και σαλτιμπάγκοι" (1985), "Νυκτόβιος συλλέκτης" (1989), "Το σπάταλο φως" (1993), "Εκ Θεού αντιμισθία" (1997). Έχει εκδόσει δεκατρείς ποιητικές συλλογές και μία νουβέλα. Μετέφρασε στα ελληνικά ποιήματα των Ουίλιαμ Μπλέηκ, Έζρα Πάουντ, Έμιλυ Ντίκινσον, Βαλερύ κ.ά., και ασχολήθηκε με την κριτική βιβλίου. Συμμετείχε στην έκδοση του λογοτεχνικού περιοδικού "Γραφή", του οποίου υπήρξε ιδρυτής και διευθυντής το διάστημα 1989-2004.
Κατάη
Pound Ezra Loomis 1885-1972
Αρμός (2001)
[...] Πρώτη φορά έμαθα την ύπαρξη της "Κατάη" διαβάζοντας την αλληλογραφία Γ. Σεφέρη - Ζ. Λορεντζάτου. Αλλά δεν είχα ασφαλώς -όπως πολλοί νεότεροι, υποθέτω- την πρώτη έκδοση της μετάφρασης του Ζήσιμου Λορεντζάτου. Ατυχώς για μένα, καθ' ότι ευρισκόμενος ως γιατρός εις υπηρεσίαν υπαίθρου, δεν έλαβα γνώση ούτε της δεύτερης έκδοσης, του 1978 από τη Λέσχη. Τις μεταφράσεις των: Τ. Κόρφη. Ν. Σημηριώτη και Η. Κυζηράκου δεν τις είδα ποτέ, απλώς πληροφορήθηκα την ύπαρξή των από το εισαγωγικό σημείωμα του Τάκη Μενδράκου στη δική του μετάφραση. Ακόμα και σήμερα δεν έχω δει καμμία. Αγν...
Η τρυφερότητα του φόβου
Λάνταβος Κώστας
Αρμός (1999)
1. Πάλι η φλόγα. Όπως πανσέληνος που κύματα λευτερώνει του μυαλού και χύνονται με αφρούς το στόμα σφραγίζοντας. Θέλω. Όπως άντρας ονειρεύεται μαγιάτικο λιβάδι μα παπαρούνες κατακόκκινες και το προσφέρει δώρο αλήστου νοσταλγίας σ' εκείνες που δεν θάρθουν Μέρες. 2. Από την άλλη μεριά, Από την άλλη μεριά Πληγή Νύχτα παρέλαση ερπετών, και Λιθοβολισμός που κρατεί καλά. Σ' αγαπώ ωραία μου απεπλισία στην αγκαλιά σου επιθαλάμιο άσμα ακούγομαι Αλλά, Είμαι ακόμα στο παιγνίδι. [...]
Το σπάταλο φως
Λάνταβος Κώστας
Τα Τραμάκια (1993)
Τα ποιήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτή τη συλλογή δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα περιοδικά "Θεωρείο" (τ. 7, Ιούλιος 1991), "Ευθύνη" (τ. 242, Φεβρουάριος 1992) και "Γραφή" (τ. 17-18). Δείγμα γραφής: δ. Η απρόσκλητη λέξη κυματίζει στα χείλη και οι μυώνες βοσκότοποι χειμάζουν μέσα τους αγρίμια σαρκοβόρα Και το κορμί σωπαίνει από ποιο να σ' αναγνωρίσω σημείο Δεν είναι η ζωή συνώνυμο της μνήμης Περιγιάλι εξόριστο είναι τροφή πριν απ' το τελευταίο αρμένισμα [...] ρ. Κάποτε έρχεται σα βασιλιάς με μόνιππο το λυκόφως Στερνοπ...
