Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα έργο που χρειάστηκε 19 έτη για να ολοκληρωθεί και είναι ενημερωμένο με τα πιο πρόσφατα δεδομένα και εξελίξεις στο χώρο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Συνεργάζονται 106 επιστήμονες: φιλόλογοι, ιστορικοί, δημοσιογράφοι, κριτικοί, ερευνητές, συγγραφείς, θεατρολόγοι, βιβλιογράφοι. Περιέχει λήμματα για δημιουργούς, λογοτεχνικά έργα που ξεχώρισαν, ρεύματα και σχολές, λογοτεχνικά είδη, όρους της θεωρίας της λογοτεχνίας, περιοδικά, μελετητές της λογοτεχνίας, ιδρύματα, εκδοτικούς οίκους κ.ά., καθώς και ενημερωμένη και αναλυτική βιβλιογραφία. Σωστά οργανωμένο, πρωτότυπο, χρήσι...

Ο ομότιμος καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Δ. Μαστροδημήτρης, τιμάται με το αφιέρωμα αυτό για τη μακροχρόνια, πολύκαρπη και πολύτιμη προσφορά του στην έρευνα και στη διδασκαλία. Η Επιτροπή του Αφιερώματος εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες της προς τον ευρύτατο κύκλο των συνεργατών -στους οποίους συγκαταλέγονται και πολλοί παλαιότεροι μαθητές του τιμωμένου- για την πρόθυμη ανταπόκρισή τους με μια συρροή υψηλής ποιότητας συμβολών. [...] Περιέχονται τα κείμενα: - Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Η αστρική σκόνη της...

[...] Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται κριτικές που δημοσιεύτηκαν μέχρι τώρα για τα εκδοθέντα βιβλία. Κρίθηκε προσφορότερη η παράθεσή τους κατά βιβλίο σε χρονική αλληλουχία και τα συνολικότερα κριτικά αντικρίσματα να συμπληρώνουν την εικόνα, από τη σελίδα 283 και μετά. Η παράθεση των κριτικών με αλφαβητική σειρά κατά συγγραφέα σημειώνεται και στη δεύτερη σελίδα κάθε ψευδότιτλου ως πίνακας περιεχομένων. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα)

Στους χρόνους του Νεοελληνικού Διαφωτισμού προτείνεται από τους εκπροσώπους της κοραϊκής "μέσης οδού" για τον υπόδουλο ακόμα ελληνικό λαό, ενόψει πάντως της προσδοκώμενης ανεξαρτησίας του, ένα πρότυπο πολιτισμού με το συγκερασμό θεμελιωδών παραμέτρων: παράδοσης και νεωτεριστικού πνεύματος, λαϊκότητας και λογιότητας, Ανατολής και Δύσης. Η μεικτή γλώσσα θεωρείται η πλέον αρμόζουσα ως το αντικαθρέφτισμα ενός ανάλογου πολιτισμού. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί να δείξει, ότι το προτεινόμενο πρότυπο δεν υπήρξε εξωπραγματικό κατασκεύασμα, αντίθετα η βάση του ήταν ιστορικά τεκμηριωμέ...

Το παραμύθι είναι το προσφιλέστερο και ίσως το ουσιωδέστερο είδος της ελληνικής προφορικής λαϊκής παράδοσης, το οποίο πρέπει και συνήθως αξιοποιείται στο Δημοτικό Σχολείο και ιδίως στις δύο πρώτες τάξεις του, μέχρι σήμερα. Πάντως η θέση και η παιδαγωγική αξιοποίηση του παραμυθιού, κατά τη σχολική πράξη, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη, σε σχέση με τη μεγάλη παιδαγωγική αξία του. Στον παρόντα τόμο δεκατέσσερις ειδικοί επιστήμονες, λαογράφοι, παιδαγωγοί και ψυχολόγοι, προσεγγίζουν το παραμύθι από την πλευρά της ειδικότητάς τους, ως αφηγηματικό εί...

Ανεξάρτητα από τη μορφή που αποκτά, ο τοπικός πολιτισμός επανέρχεται στις μέρες μας ως αναβίωση ή συνεχίζει ως επιβίωση. Σ' όλες τις περιπτώσεις ανταποκρίνεται στις ανάγκες του σύγχρονου ανθρώπου να εγκαθιδρύσει μορφές επικοινωνίας με το παρελθόν, να έχει σημεία αναφοράς σ' έναν κόσμο που παγκοσμιοποιείται. Τα άρθρα που εμπεριέχονται στον τόμο καταθέτουν την αντιφατικότητα, αλλά και την πολυπλοκότητα της οικονομίας, της κοινωνίας και του πολιτισμού της Κρήτης, όπου συνυπάρχει το παρελθόν με το παρόν.

Ο χαρακτηρισμός της εποχής μας όπως λ.χ. εποχή της γνώσης και της πληροφορίας είναι βέβαια δικαιολογημένος. Και τούτο γιατί ο "βομβαρδισμός" από γνώσεις και πληροφορίες είναι ανελέητος. Ο ρυθμός με τον οποίο η νέα γνώση παράγεται σε πολλές επιστήμες είναι πρωτόγνωρος. Ένα νέο γνωστικό τοπίο μορφοποιείται, ένα τοπίο στο οποίο το σχολείο πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς. Σ' αυτή τη νέα κατάσταση οι μαθητές μας γίνονται πολλές φορές δέκτες ετερόκλητων και ποικίλων γνωστικών πληροφοριών που "εισβάλλουν" στο σχολείο χωρίς το παιδαγωγικό εισιτήριο, δημιουργώντας "θόρυβο" και α...

Το βιβλίο αυτό είναι ένα συλλογικό έργο, στο οποίο η πραγματικότητα της φυλακής συναρθρώνεται με τους πολυποίκιλους ορισμούς της και αναδεικνύεται ο πλούτος των θεάσεων και των νοημάτων που ιστορικά προσέδωσε η κοινωνία μας στη φυλακή. Η ανάλυση της διαντίδρασης των ποινικών πρακτικών με κοινωνικές και πολιτισμικές μεταβλητές, στα πρώτα κείμενα του τόμου, υποδεικνύει όψεις που μπορεί να πάρει ο διάλογος μεταξύ επιστημονικών και άλλων κοινωνικών λόγων. Στις επόμενες θεματικές ενότητες, κατά συνέπεια, η ανάλυση εστιάζει στις εικόνες φυλακής, όπως αυτές αναδύονται μέσα από διά...

Σκοπός της έκδοσης αυτού του τόμου είναι η έντυπη και επεξεργασμένη παρουσίαση των ομιλιών του πρώτου Φιλοσοφικού Καφενείου που οργανώθηκε το 2005 από το Μουσείο Μπενάκη και το Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών με γενικό θέμα τον σύγχρονο πολιτισμό. Από θεματικής πλευράς τα εννιά κείμενα του παρόντος τόμου διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Σε αυτά που αναφέρονται γενικά στον σύγχρονο δυτικό και ελληνικό πολιτισμό, και σ' εκείνα που επικεντρώνονται σε επί μέρους τομείς της σύγχρονης κουλτούρας και συγκεκριμένα στην καθημερινότητα, στη μεγαλούπολη, στο σώμα, στους διανοούμεν...

Ο Διονύσης Σέρρας αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λογοτεχνική φυσιογνωμία με πολύτιμη και πολύμορφη προσφορά στα νεοελληνικά γράμματα. Η μεγάλη κατάθεσή του με τη σημαντικότερη επανέκδοση των "Επτανησιακών Φύλλων", τα οποία υπό τη διεύθυνσή του έκλεισαν μια δεκαετία το 2005, δεν επιδέχεται της ελάχιστης αμφισβήτησης , αλλά αντιθέτως χρήζει επαίνου και αισθημάτων θαυμασμού για το ογκώδες του έργου -25 τεύχη, τα περισσότερα πολυσέλιδα-, και την ποιότητα του περιεχομένου. Ο Σέρρας εκτός από μελετητής, δοκιμιογράφος, μεταφραστής, ανθολόγος, βιβλιογράφος κατ' εξοχήν είν...

Μια από τις εξέχουσες ιδιότητες του Ελληνισμού είναι να σπέρνει τον κόσμο εκπολιτίζοντάς τον, εξανθρωπίζοντάς τον. Από την ιδιότητα του σπορέα ως την πραγματικότητα της Διασποράς, η απόσταση είναι μικρότερη από όσο με την πρώτη ματιά φαίνεται. Όπου γης κι αν στάθηκαν οι Έλληνες, ο νους τους έμεινε αμετακίνητος στο άθλημα της κορύφωσης. Το πιο μεγάλο επίτευγμα της γόνιμης αυτής διασποράς του Ελληνισμού, στην Αναγέννηση στάθηκε ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος· στον αιώνα μας, ο αλεξανδρινός ποιητής Κ.Π. Καβάφης.Όπως εκείνος ο μεγαλόπνοος Κρητικός με τα χρώματα, κι ετούτος, με τι...

Με τα πρακτικά του 25ου Συμποσίου κλείνει ένας κύκλος ενός τέταρτου του αιώνα για το Συμπόσιο ποίησης, τον οποίο μπορεί πια κανείς να παρακολουθήσει αναλυτικά στο "Ευρετήριο των Πρακτικών των Συμποσίων Α΄ -ΚΕ΄ " που κυκλοφόρησε φέτος από τις εκδόσεις "Περί Τεχνών". Στον τόμο αυτό των Πρακτικών του πανηγυρικού, 25ου Συμποσίου περιλαμβάνονται εισηγήσεις που αναφέρονται στο χαρακτήρα και τη θεματική του Συμποσίου Ποίησης, μέχρι σήμερα, αλλά και στα ρεύματα, τις τάσεις και τις επιδράσεις στην ποίηση αυτής της τελευταίας 25ετίας στην Ελλάδα. Εκτός από τις εισηγήσεις, τις απομαγν...

[...] Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, όταν πριν από μερικά χρόνια διάβασα ένα κείμενο του Παλαμά, μέρος του οποίου θα δει ο αναγνώστης να παραθέτω. Ο Παλαμάς τρόπον τινά μου εξηγούσε την εσώτερη απήχηση που είχε σ' εμένα τότε η "Αινειάδα", την εξηγούσε μ' ένα κείμενο (το χαρακτηρίζω και εδώ υπέροχο) υποβλητικό, έξοχα αισθαντικό. Αυτό υπήρξε και το ισχυρό κίνητρο, που μ' ενθάρρυνε τελικά να κάνω αυτή την προσωπική ανάγνωση της "Αινειάδας", ανάλογη προς εκείνη της "Οδύσσειας", που είχα επιχειρήσει πριν από δέκα χρόνια. (από τον πρόλογο του Μ. Γ. Μερακλή)

Ο ρωμαίος συγγραφέας του "Σατυρικού" Πετρώνιος έζησε στον 1ο μ.Χ. αιώνα, στα χρόνια του Νέρωνα. Στο έργο του υπάρχει ένα τολμηρό κοίταγμα της ζωής, ανάλογο με τον τρόπο που διάλεξε ο Πετρώνιος να πεθάνει, όπως μας τον διέσωσε ο Τάκιτος ("Annalia", 16, 18-9). Όταν ο Νέρωνας έδωσε την εντολή να τον σκοτώσουν, γιατί είχε πέσει στη δυσμένειά του, ο Πετρώνιος πρόλαβε τους δήμιους του αυτοκράτορα κι έκανε το θάνατό του ένα παιχνίδι. Άνοιξε τις φλέβες του, τις ξανάκλεισε και τις ξανάνοιξε πολλές φορές, αιμορραγώντας σιγά σιγά, κι ενώ στο μεταξύ συζητούσε με τους φίλους του για ευχ...

Ένα λιτό αλλά επαρκώς τεκμηριωμένο διδακτικό εγχειρίδιο, μια εισαγωγή στο εύρος και στο βάθος του λαϊκού μας πολιτισμού, στην παραδοσιακή αλλά και στη σύγχρονη εκδοχή του. Ο συγγραφέας εξετάζει, ταξινομεί και συσχετίζει πράγματα και πράξεις των φορέων του λαϊκού πολιτισμού με μοναδικό τρόπο: τα αφήνει να μιλήσουν από μόνα τους, χωρίς να τα βαραίνει με θεωρίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει προσωπική θέση και άποψη. Όμως αυτή διασπείρεται και διαχέεται κι έτσι ο αναγνώστης έχει έντονη την αίσθηση της αντικειμενικότητας. Όποιος πάλι εντυπωσιαστεί από το πανόραμα του ελλην...

Έχει γίνει μόδα ορισμένοι ιστορικοί, κοινωνικοί, ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι και άλλοι να ασκούν αξιωματικά μιαν επιδερμική κριτική στη λαογραφία, χρησιμοποιώντας μονότονα τα ίδια πάντα τετριμμένα, κυριολεκτικά έωλα επιχειρήματα, αγνοώντας (ηθελημένα ή όχι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία) την ιστορία και προπάντων τη διαδρομή της επιστήμης αυτής ιδίως στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου έχει εκφράσει με διάφορους τρόπους την ανάγκη να γίνει ένας επιστημονικός διάλογος για να διευκρινιστούν πολλές παρεξηγήσεις. Εντούτοις οι τιμητές της λαογρ...

Περιεχόμενα - Πρόλογος - Α΄ Η λαογραφία ως επιστήμη - 1. Η ιστορικότητα των λαογραφικών φαινομένων - 2. Λαός και λαϊκός πολιτισμός - 3. Η σιωπή, τα γέλια και τα κλάματα. Μικρή συμβολή στη διευκρίνιση των σχέσεων της λαογραφίας με τη φιλολογία και την κοινωνιολογία - Β΄ Η πόλη και η αστική ζωή - 1. Αστική λαογραφία - 2. Ο άνθρωπος της πόλης - 3. Ο άνθρωπος της πόλης και το θέμα της παρακμής - 4. Πολιτιστικά - 5. Τι είναι ο folklorismus - 6. Το αργό γδύσιμο - 7. Λαογραφικά της Αθήνας (1834-1984) - Γ΄ Ο άλλος χώρος - 1. Όψεις παραδοσιακότητας του χώρου - 2. Δια...

Μέσα από τα γόνιμα σπλάχνα της περίφημης Γενιάς του '30 αναπήδησαν και δυο ποιητικά λιοντάρια, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιάννης Ρίτσος, για να υψώσουν και να διευρύνουν το ποιητικό βίωμα των Νεοελλήνων με τρόπους ιδεαλιστικής διαύγειας και εικονιστικής μεγαλοσύνης που σου κόβουν την ανάσα. Υπακούοντας τυραννικά στην πάμπλουτη λυρική ιδιοσυγκρασία τους -απολλώνια στον Ελύτη, διονυσιακή στον Ρίτσο- και υποκύπτοντας αγόγγυστα στο πανίσχυρο χάρισμά τους, πρόσφεραν στη νεοελληνική ποίηση δώρα βαρύτιμα και -μέσα στην σχετικότητα των ανθρωπίνων- αθάνατα. Ετούτη η αξιοζήλευτη αθαν...

Ο τόμος των πρακτικών αυτών αποτελεί τη δημοσίευση των πορισμάτων της 4ης Επιστημονικής Συνάντησης της Σχολής Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, που υπήρξε μια ευχάριστη και γόνιμη εκπαιδευτική και επιστημονική συγκυρία. Και τούτο, γιατί συναντήθηκαν σ' αυτήν εκλεκτοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και κριτικοί της λογοτεχνίας με αξιόλογους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, αλλά και με μαθητές της Σχολής.