Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρουσία του Ηλία Βενέζη στα νεοελληνικά γράμματα εκφράζει με τρόπο ανεπανάληπτο μια δραματική περίοδο της Ιστορίας του Έθνους μας. Συγχρόνως όμως, αποτελεί μια βεβαίωση της ενότητας του Ελληνισμού με καρδιά του το Αιγαίο πέλαγος. Ανατολίτης, αιγαιοπελαγίτης, Έλληνας, συναίρεσε μέσα στο έργο του την τέχνη ως μεράκι κι ως υπαρξιακή λειτουργία με την κατάθεση μιας μαρτυρίας που σώζει την ιστορία ζωντανότερη από οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο. Ένας από τους πιο εκλεκτούς, λαοφιλείς συγγραφείς της περίφημης Γενιάς του '30, έφερνε μέσα στις φλέβες του το αίμα του παραμυθιού. Α...

Επί πενήντα σχεδόν χρόνια, ο Άγγελος Τερζάκης στέκεται ως ακρόπρωρο του πνευματικού μας βίου. Η στέρεη και τίμια πνευματική του φυσιογνωμία εκφράζει με τρόπο μοναδικό τη συνειδησιακή ανησυχία της γενιάς του, της περίφημης Γενιάς του '30, διατυπώνοντας συγχρόνως σ' ένα πλούσιο και πολύμορφο λογοτεχνικό έργο πρώτης γραμμής τις ανησυχίες, την αγωνία, τις φιλοδοξίες και τον απελπισμό των νεώτερων. Είναι αυτός πού μαρτυρεί κατ' εξοχήν για τη δοκιμασία των συνειδήσεων που ζουν μέσα σ' εποχή κρισιμώτατη για το μέλλον του ανθρώπου και που επισημαίνουν την επώδυνη κρίση του πολιτ...

Μετά την ανατύπωση δύο παλαιών αφιερωμάτων περιοδικών στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη ("Νέα Ζωή" Αλεξάντρειας, 1908 και "Χαραυγή" Μυτιλήνης 1911), το Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο ολοκληρώνει με τούτο τον τόμο τη συνεισφορά του στην επέτειο των εβδομήντα χρόνων από το θάνατο του συγγραφέα της "Φόνισσας". Αν τα δύο πιο πάνω αφιερώματα καλύπτουν ανάγκες του αναγνωστικού κοινού και των μελετητών σε παλαιά και δυσεύρετα κείμενα, ο τόμος τούτος αποτελεί μια σύγχρονη θεώρηση του Παπαδιαμάντη. [...] (από τον πρόλογο του Μάνου Χαριτάτου στην πρώτη έκδοση, Δεκέμβριος 1981)

"... Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις -Ψυχοσάββατα, Λαμπρή- οι άνθρωποι συνήθιζαν (σε αρκετά μέρη συνηθίζουν και σήμερα) να πηγαίνουν στους τάφους και να γευματίζουν χρησιμοποιώντας τους σαν τραπέζια, όπου αποθέτουν τα φαγητά. Υποτίθεται ότι συμμετέχουν και οι νεκροί. Πάντως αυτά κατά κανόνα εξελίσσονται και σε χαρούμενες συναντήσεις - θα τολμούσε κανείς να πει τις συναντήσεις αυτές και ευφρόσυνες και αισιόδοξες, όπως τις μεταβάλλει η συντροφικότητα των ατόμων που συμμετέχουν, μέσα σ' ένα περιβάλλον πλημμυρισμένο από το πράσινο και τα λουλούδια, κι ας πρόκειται για ένα νεκροτα...

Ο τόμος περιέχει επτά κείμενα για τα παραμύθια. Στο πρώτο γίνεται λόγος για το δύσκολο πρόβλημα της προέλευσης των παραμυθιών όχι μόνο των ελληνικών- και θίγονται μερικά επίκαιρα προβλήματα (επιβίωση των παλαιών παραμυθιακών μορφών, δημιουργία νέων). Στο δεύτερο ο λόγος είναι ειδικά για τα ελληνικά παραμύθια. Στο τρίτο κείμενο εξετάζονται οι συνέπειες της υποχώρησης των λαϊκών παραμυθιών ως προφορικής αφήγησης και η μεταβολή τους σε φιλολογικό είδος, ενώ το τέταρτο αποτελεί δείγμα ενός από τους τρόπους με τους οποίους εξετάζεται πλέον φιλολογικά το παραμύθι. Ακολουθεί ένα κ...

[...] Χωρίς αμφιβολία η γραμματολογική θέση που επιφύλαξαν για τον Γιώργο Σαραντάρη οι ιστορικοί της λογοτεχνίας μας είναι σκανδαλωδώς δυσανάλογη προς το μέγεθος της αξίας του. Από μιαν τέτοια αίσθηση παρακινημένος ο ανθολόγος του παρόντος τόμου, και για να προκαλέσει μεγαλύτερη προσοχή για έναν κορυφαίο ποιητή που εξοφλούσαν μαζί του με το χαρακτηρισμό του ως "σιγαλόφωνου" και ποιητή του "ελάσσονος τόνου", διατύπωσε παλαιότερα (1971) την ερώτηση, πώς δεν είχε γίνει ακόμα κατανοητό ότι ο Σαραντάρης είναι από μιαν άποψη πιο πάνω από το Σολωμό: αν ο Σολωμός παραμένει πάντα ο...

[...] Χωρίς αμφιβολία η γραμματολογική θέση που επιφύλαξαν για τον Γιώργο Σαραντάρη οι ιστορικοί της λογοτεχνίας μας είναι σκανδαλωδώς δυσανάλογη προς το μέγεθος της αξίας του. Από μιαν τέτοια αίσθηση παρακινημένος ο ανθολόγος του παρόντος τόμου, και για να προκαλέσει μεγαλύτερη προσοχή για έναν κορυφαίο ποιητή που εξοφλούσαν μαζί του με το χαρακτηρισμό του ως "σιγαλόφωνου" και ποιητή του "ελάσσονος τόνου", διατύπωσε παλαιότερα (1971) την ερώτηση, πώς δεν είχε γίνει ακόμα κατανοητό ότι ο Σαραντάρης είναι από μιαν άποψη πιο πάνω από το Σολωμό: αν ο Σολωμός παραμένει πάντα ο...

[...] Ο τιμητικός τόμος για τον Guy/Michel Saunier "Κανίσκιον φιλίας" αποτελείται, μετά το βιογραφικό-μυθιστορηματικό "Χαιρετισμό" του Βασίλη Βασιλικού, από μελέτες για την Ελλάδα στους ποικίλους πολιτιστικούς σταθμούς της, στους οποίους ο Saunier συχνάζει άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο. Πέρα από τις δύο μελέτες της Ε. Αρβελέρ και του J.P. Vernant που αποτελούν ένα είδος τελετουργικής Εισόδου και Εξόδου, οι υπόλοιπες είναι οργανωμένες σε τέσσερις θεματικού άξονες (μερικές από αυτές αλληλοεμπλέκονται θεματικά) σε διαχρονική προοπτική. Πολλά θέματα συμπίπτουν με ορισμ...

Ο τόμος των πρακτικών αυτών αποτελεί τη δημοσίευση των πορισμάτων της 4ης Επιστημονικής Συνάντησης της Σχολής Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, που υπήρξε μια ευχάριστη και γόνιμη εκπαιδευτική και επιστημονική συγκυρία. Και τούτο, γιατί συναντήθηκαν σ' αυτήν εκλεκτοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και κριτικοί της λογοτεχνίας με αξιόλογους εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, αλλά και με μαθητές της Σχολής.

Μέσα από τα γόνιμα σπλάχνα της περίφημης Γενιάς του '30 αναπήδησαν και δυο ποιητικά λιοντάρια, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιάννης Ρίτσος, για να υψώσουν και να διευρύνουν το ποιητικό βίωμα των Νεοελλήνων με τρόπους ιδεαλιστικής διαύγειας και εικονιστικής μεγαλοσύνης που σου κόβουν την ανάσα. Υπακούοντας τυραννικά στην πάμπλουτη λυρική ιδιοσυγκρασία τους -απολλώνια στον Ελύτη, διονυσιακή στον Ρίτσο- και υποκύπτοντας αγόγγυστα στο πανίσχυρο χάρισμά τους, πρόσφεραν στη νεοελληνική ποίηση δώρα βαρύτιμα και -μέσα στην σχετικότητα των ανθρωπίνων- αθάνατα. Ετούτη η αξιοζήλευτη αθαν...

Περιεχόμενα - Πρόλογος - Α΄ Η λαογραφία ως επιστήμη - 1. Η ιστορικότητα των λαογραφικών φαινομένων - 2. Λαός και λαϊκός πολιτισμός - 3. Η σιωπή, τα γέλια και τα κλάματα. Μικρή συμβολή στη διευκρίνιση των σχέσεων της λαογραφίας με τη φιλολογία και την κοινωνιολογία - Β΄ Η πόλη και η αστική ζωή - 1. Αστική λαογραφία - 2. Ο άνθρωπος της πόλης - 3. Ο άνθρωπος της πόλης και το θέμα της παρακμής - 4. Πολιτιστικά - 5. Τι είναι ο folklorismus - 6. Το αργό γδύσιμο - 7. Λαογραφικά της Αθήνας (1834-1984) - Γ΄ Ο άλλος χώρος - 1. Όψεις παραδοσιακότητας του χώρου - 2. Δια...

Έχει γίνει μόδα ορισμένοι ιστορικοί, κοινωνικοί, ανθρωπολόγοι, κοινωνιολόγοι και άλλοι να ασκούν αξιωματικά μιαν επιδερμική κριτική στη λαογραφία, χρησιμοποιώντας μονότονα τα ίδια πάντα τετριμμένα, κυριολεκτικά έωλα επιχειρήματα, αγνοώντας (ηθελημένα ή όχι, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία) την ιστορία και προπάντων τη διαδρομή της επιστήμης αυτής ιδίως στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα. Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου έχει εκφράσει με διάφορους τρόπους την ανάγκη να γίνει ένας επιστημονικός διάλογος για να διευκρινιστούν πολλές παρεξηγήσεις. Εντούτοις οι τιμητές της λαογρ...

Ένα λιτό αλλά επαρκώς τεκμηριωμένο διδακτικό εγχειρίδιο, μια εισαγωγή στο εύρος και στο βάθος του λαϊκού μας πολιτισμού, στην παραδοσιακή αλλά και στη σύγχρονη εκδοχή του. Ο συγγραφέας εξετάζει, ταξινομεί και συσχετίζει πράγματα και πράξεις των φορέων του λαϊκού πολιτισμού με μοναδικό τρόπο: τα αφήνει να μιλήσουν από μόνα τους, χωρίς να τα βαραίνει με θεωρίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει προσωπική θέση και άποψη. Όμως αυτή διασπείρεται και διαχέεται κι έτσι ο αναγνώστης έχει έντονη την αίσθηση της αντικειμενικότητας. Όποιος πάλι εντυπωσιαστεί από το πανόραμα του ελλην...