Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν είναι ευχάριστη δουλειά να ονομάζεσαι Ταρπόν (Ευγένιος, Λουί-Μαρί) και να είσαι πρώην χωροφύλακας και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Παρίσι, Γαλλία. Ως την ημέρα που αρχίζει να βρέχει τυφλούς που εξαφανίζονται, βρετόνους ναζί, Σπανιόλους του ηττημένου Δημοκρατικού Στρατού και ξυπόλητους βουδιστές μοναχούς. Εδώ, η δουλειά γίνεται διασκεδαστική. Και μάλιστα, μέχρι θανάτου...

Όπως λέει, πολύ σωστά, ο χωροφύλακας Πουστακρουίγ, που πήρε μέρος στην τελική σφαγή, "το να στρέφεις και το άλλο μάγουλο είναι πολύ ωραίο, αλλά τι θέλεις να γίνει όταν έχεις απέναντί σου ανθρώπους που θέλουν να καταστρέψουν τα πάντα;" Φτύνουν τη χώρα, την οικογένεια, την εξουσία, ε, πού το πάμε! Τι διαβολόσποροι αυτοί οι ανάρχες! Και τι ιδέα αυτή να πιστεύουν ότι θ' αρχίσουν την επανάσταση, απάγοντας τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στο Παρίσι! Νάδα.

"Και συνέβαινε καμιά φορά αυτό που συμβαίνει τώρα: Ο Ζωρζ Ζερφώ τρέχει με τ' αμάξι του στον εξωτερικό περιφερειακό. Μπήκε στην Πορτ ντ' Ιβρύ. Είναι δύο και μισή το πρωί, ίσως τρεις και τέταρτο. Αρκετοί οδηγοί είναι μεθυσμένοι. Ο Ζωρζ Ζερφώ είναι. Έχει πιει πέντε μπέρμπον 4 Roses. Επίσης, πριν από τρεις ώρες περίπου, ήπιε δύο χάπια ισχυρού βαρβιτουρικού. Το ότι τα ανακάτεψε δεν τον νύσταξε, αντίθετα του προκάλεσε μια τεταμένη ευφορία που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε οργή ή σε ένα είδος μελαγχολίας, κατά κάποιον τρόπο τσεχοφικής και κυρίως πικρής, που είναι ένα...

Αρχές του 1989 ο Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ αρχίζει να γράφει την "Πριγκίπισσα του αίματος". Αυτό το μυθιστόρημα σηματοδοτεί, κατά μία έννοια, την επιστροφή του Μανσέτ στη λογοτεχνική σκηνή, γιατί, πράγματι, ο συγγραφέας δεν έβγαλε κανένα άλλο καινούργιο βιβλίο μετά την "Πρηνή θέση του σκοπευτή", το οποίο κυκλοφόρησε στην Αστυνομική σειρά (Serie Noire) το '82 (Άγρα, 1998). "Η πριγκίπισσα του αίματος" είναι επίσης το πρώτο έργο ενός ευρύτερου κύκλου μυθιστορημάτων που φέρει το γενικό τίτλο "Οι άνθρωποι των σκοτεινών καιρών". Ο Μανσέτ συνέλαβε αυτόν τον ευρύ κύκλο για να προσεγγίσει,...

Αυτό είναι ένα μαύρο μυθιστόρημα. Είναι η ιστορία όπου μια επαγγελματίας δολοφόνος, μοναχική και αλλοτριωμένη, διαπράττει το αιματηρό έργο της. Είναι ιστορία ενός ασυνήθιστου συμβολαίου, σε μια πόλη διεφθαρμένη από το χρήμα. Η "Μοιραία" είναι το προτελευταίο μαύρο μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε όσο ζούσε ο Ζ.-Π. Μανσέτ. Χρονολογικά εκδίδεται ανάμεσα στο "Μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής" και την "Πρηνή θέση του σκοπευτή". Η κεντρική ηρωίδα, η Αιμέ Ζουμπέρ, μετακινείται από πόλη σε πόλη, αλλάζοντας τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της, συγχρωτίζεται με την άρχουσα κοινωνία κά...

[...] "Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής", δημοσιευμένο πριν από τριάντα χρόνια σχεδόν, μας μιλούσε -με μουσική υπόκρουση Τζέρυ Μάλιγκαν και Μπομπ Μπρουκμάγερ- για εκείνη την εποχή, για τη βαθιά κρίση ενός ανθρώπου, αντανάκλαση της κρίσης του κόσμου που τον περιέβαλλε. Εκείνη η εποχή είναι η σημερινή. Η κρίση εξακολουθεί να υπάρχει, αναμφίβολα ακόμη πιο βαθιά. Και ο Ζερφώ συνεχίζει μελαγχολικός, στις τρεις το πρωί, να τρέχει με 145 χιλιόμετρα την ώρα στον εξωτερικό περιφερειακό του Παρισιού σε ένα ραντεβού με την αναπόφευκτη βία. Ο Tardi βρήκε το αντίστοιχο γράφημα,...

"Έκανα λάθος", είπε ξαφνικά. "Η αριστερίστικη τρομοκρατία και η κρατική τρομοκρατία, αν και τα κίνητρά τους δεν επιδέχονται σύγκριση, είναι οι δύο μασέλες της..." Δίστασε. "...της ίδιας παγίδας για μαλάκες", τελείωσε τη φράση του και συνέχισε αμέσως: "Το καθεστώς αμύνεται, φυσικά, έναντι της τρομοκρατίας. Αλλά το σύστημα δεν αμύνεται, την ενθαρρύνει, τη διαφημίζει. Ο ντεσπεράδο είναι ένα εμπόρευμα, μια αξία ανταλλαγής, ένα πρότυπο συμπεριφοράς, όπως ο μπάτσος ή η αγία. Το κράτος ονειρεύεται ένα τέλος φρικιαστικό και θριαμβευτικό μέσα στο θάνατο, μέσα στον απολύτως γενικευ...

"Είχα γίνει ντετέκτιβ, και πιστεύω ότι στην αρχή το έκανα εν μέρει για το καλό, όπως είχα διδαχτεί στο κατηχητικό και στα λυκόπουλα. Kαι να πού είχα καταλήξει! Nα κυνηγάω φτωχούς ηλίθιους, φουκαράδες, για να τους εμποδίσω να απαλλοτριώνουν απαλλοτριωτές σαν ετούτον τον κύριο Zιούντ, τη στιγμή που στο Κοινοβούλιο και αλλού εδρεύουν λαθρέμποροι ναρκωτικών. Kαι τι μπορώ να κάνω; Mε λίγα λόγια, αισθανόμουν καταρρακωμένος". Ο Ευγένιος Ταρπόν, πρώην χωροφύλακας και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Παρίσι, είναι μοναχικός, παίζει σκάκι, πίνει ουίσκι, διαβάζει «Λε Μοντ» και «Φρανς Σο...

Ήταν χειμώνας. Νύχτα. Ένας άνεμος παγωμένος, που ερχόταν απ' την Αρκτική, παράδερνε πάνω απ' τη θάλασσα της Ιρλανδίας, σάρωνε το Λίβερπουλ και χτυπούσε καταπρόσωπο τον άντρα, τον καθισμένο μέσα στη μικρή Μπέντφορντ. Τον λέγανε Μαρτέν Τεριέ. Στα πόδια του είχε ακουμπισμένο ένα περίστροφο Όρτζις κι έναν σιγαστήρα Ρέντφιλντ... "Ο κύριος Κοξ σας κατασκεύασε", είπε. "Κατασκεύασε ένα πληρωμένο δολοφόνο, του οποίου τα θύματα ήταν όλα ανεξαρτήτως πρόσωπα ύποπτα. Ο κύριος Κοξ έστησε μόνος του την απόπειρα κατά της ζωής του σεϊχη Χακίμ. Καταλαβαίνετε τι σας λεω; Αν είχατε σκοτωθεί χθ...

Και συνέβαινε καμιά φορά αυτό που συμβαίνει τώρα: ο Ζωρζ Ζερφώ τρέχει με τ' αμάξι του στον εξωτερικό περιφερειακό. Μπήκε στην Πορτ ντ' Ιβρύ. Είναι δύο και μισή το πρωί, ίσως τρεις και τέταρτο. Αρκετοί οδηγοί είναι μεθυσμένοι. Ο Ζωρζ Ζερφώ είναι. Έχει πιει πέντε μπέρμπον 4 Roses. Επίσης, πριν από τρεις ώρες περίπου, ήπιε δύο χάπια ισχυρού βαρβιτουρικού. Το ότι τα ανακάτεψε δεν τον νύσταξε, αντίθετα του προκάλεσε μια τεταμένη ευφορία που κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε οργή ή σε ένα είδος μελαγχολίας, κατά κάποιον τρόπο τσεχοφικής και κυρίως πικρής, που είναι συνα...