Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο καπετάν Αχάμπ ζητά εκδίκηση από την άσπρη φάλαινα που τον άφησε ανάπηρο κόβοντας του το πόδι. Στον αντίποδα του μονομανούς Αχάμπ, που πίσω από τη φάλαινα βλέπει τον δαίμονα, υπάρχει ο αφηγητής της ιστορίας, ο Ισμαήλ που μαθαίνει την ανθρωπιά και την αγάπη. Γύρω τους ο μικρόκοσμος του πληρώματος του φαλαινοθηρικού....Γράφτηκε το 1851. Αρκετά αργότερα (1920) αναγνωρίστηκε σαν αριστούργημα. Μια επική τραγωδία υψηλών δραματικών τόνων με έντονο αφηγηματικό στοιχείο.

Η άσπρη φάλαινα! Το φάντασμα της θάλασσας που οι ναυτικοί σκιάζονται, λαχταρούν, θαυμάζουν... Το θεριό που έχει μαγέψει τον Αχαάβ, τον αινιγματικό καπετάνιο με το φιλντισένιο πόδι, το πόδι που του έκοψε ο Μόμπυ Ντικ. Ο Αχάαβ, πάνω στο Πίκουοντ, να τον καταδιώκει ακούραστα σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, με κίνδυνο να χάσει εκεί του άντρες, το καράβι του, τα λογικά του... Κι όλα τούτα μέχρι τελικής πτώσεως.

Εκδίκηση! Αυτή η επιθυμία πλημμυρίζει την ψυχή του καπετάνιου Άχαμπ κάθε φορά που στο μυαλό του έρχεται η εικόνα της καταραμένης λευκής φάλαινας, Μόμπυ Ντικ. Τυφλωμένος από οργή και αγανάκτηση, ο καπετάνιος θα βρει τη γαλήνη μόνο αν δει να πεθαίνει το κήτος που του στέρησε το ένα του πόδι. Το παράλογο πάθος του, ωστόσο, και η απύθμενη οργή του, θα παρασύρουν το φαλαινοθηρικό πλοίο Πίκουοντ και το πλήρωμά του, σε μια τρομακτική περιπέτεια με αβέβαιο τέλος. Η αναμέτρηση με την τρομερή φάλαινα μπορεί να αναδείξει ένα μόνο νικητή, και ο μόνος που θα επιζήσει για να διηγηθεί την...

Πριν καιρό, πόσο ακριβώς δεν έχει σημασία, εγώ γέρος άνθρωπος, μετοίκησα από την ύπαιθρο στην πόλη, έχοντας γίνει ο αναπάντεχος κληρονόμος ενός παμπάλαιου αρχοντικού σε κάποιο στενορύμι μιας από τις κάτω γειτονιές, εκεί όπου άλλοτε ήταν το στέκι της κομψότητας και της μόδας, γεμάτο εύθυμα κέντρα και νυφιάτικες παστάδες· μα τώρα τα πιο πολλά τους μεταμορφωμένα σε λογιστήρια και αποθήκες. Δέματα και κιβώτια σφετερίζονται τη θέση των καναπέδων· κατάστιχα και λογιστικά βιβλία απλώνονται εκεί όπου άλλοτε τα πρωινά βουτύρωναν λαχταριστές φρυγανιές. Σε τούτα τα παλιά λημέρια οι άλ...

"Ο Μπάρτλμπυ είναι ένας γραφέας της Ουώλλ Στρητ που δουλεύει σε ένα δικηγορικό γραφείο και αρνείται, με ταπεινό πείσμα, να εκτελέσει οποιαδήποτε δουλειά του αναθέτουν... Ο Μπάρτλμπυ είναι κάτι παραπάνω από τέχνασμα ή αποκύημα της ονειρικής φαντασίας είναι κυρίως ένα βιβλίο θλιβερό και αληθινό που μας δείχνει την ουσιώδη αλυσιτέλεια η οποία αποτελεί μία από τις καθημερινές ειρωνείες του σύμπαντος". (Jorge Luis Borges) "Ως γραφέας, ο Μπάρτλμπυ ανήκει σ' έναν λογοτεχνικό αστερισμό. Ο πολικός του αστέρας είναι ο Ακάκι Ακακίεβιτς [Ντοστογιέφσκι]. Το επίκεντρό του διαμορφ...

Ο Μπενίτο Σερένο είναι μια νουβέλα -ή ένα σύντομο μυθιστόρημα- που έγραψε ο Χέρμαν Μέλβιλ το 1855, λίγο μετά τον Μόμπυ Ντικ. Η νουβέλα επικεντρώνεται σε μια εξέγερση σκλάβων σ' ένα ισπανικό εμπορικό πλοίο το 1799 και λόγω της αμφισημίας της έχει ερμηνευτεί από μερικούς κριτικούς παλαιότερα ως ρατσιστική και υπέρ του θεσμού της σκλαβιάς και από άλλους ως κείμενο αντιρατσιστικό και υπέρ της κατάργησης της δουλείας. Άλλοι βέβαια δεν είδαν τίποτα από τα παραπάνω και θεώρησαν ότι η ιστορία αυτή πρωταρχικά ανιχνεύει την ανθρώπινη έκπτωση και δεν ασχολείται διόλου με το φυλετικό ζ...

Τα διηγήματα του Χ. Μέλβιλλ είναι φαινόμενο μοναδικής για τ' αμερικάνικα γράμματα περίπτωσης τέτοιας καταρράκωσης των προλήψεων της δυτικής σκέψης. Και μάλιστα αυτό δεν συμβαίνει μόνο για τις πιο χονδροειδείς της εκφάνσεις, αλλά ο συγγραφέας ασχολείται κυρίως με τις πιο λεπτές και γι' αυτό πιο βαθιά ριζωμένες και επικίνδυνες ψεύτικες βεβαιότητες. Με κείνες που διαλύουν τον άνθρωπο και τον κάνουν να υποφέρει: τον ορθολογισμό, τον ατομικισμό, τον ψευτο-ανθρωπισμό, την αυτοδικαίωση (και τη γενικότερη πολιτιστική-επιστημονική δικαίωση που εφαρμόζει η Δύση), τον οίκτο, την ενοχή...

[...] Σκοπός της ανθολογίας είναι να συγκεντρώσει και ν' αναδείξει ποιήματα που, ενώ "χάνονται" μέσα στα άπαντα των ποιητών και στις πολυάριθμες σελίδες των περιοδικών, συγκεντρωμένα αποκτούν διαφορετική δύναμη και σημασία. Κρυσταλλωμένα γύρω από το θέμα "Παρθενώνας", μιλούν για το μνημείο με τρόπο πρωτόγνωρο ως προς την ποικιλία και το βάθος του. Πράγματι, ενώ τα αισθητικά, αρχαιολογικά, ιδεολογικά και περιηγητικά κείμενα για τον Παρθενώνα ομόφωνα, σχεδόν, εξαίρουν την ιδανική ομορφιά του και τη βαθιά επίδραση που άσκησε σε πολλά επίπεδα της ζωής μας, οι ποιητές τολμού...

Μια πραγματική ιστορία που μοιάζει με παραμύθι βγαλμένο από τον πιο ευφάνταστο νου είναι ό,τι αφηγείται ο συγγραφέας στο βιβλίο αυτό. Είναι η προσωπική του περιπέτεια σε μια φυλή κανιβάλων στα νησιά Μαρκήζες στις Νότιες θάλασσες τον περασμένο αιώνα. Δυο φίλοι ναυτικοί εγκαταλείπουν το πλοίο τους κι ύστερα από πολλές περιπέτειες φτάνουν στην κοιλάδα της Ταϊπίι. Η αγωνία και ο φόβος τους για τη ζωή τους εναλλάσσονται με τις παραδεισένιες ομορφιές του νησιού και τη φιλοξενία των κατοίκων. Ωστόσο, οι κάτοικοι της Ταϊπίι είναι κανίβαλοι και με τους κανίβαλους δεν μπορεί να εί...

Ιστορίες από τις Νότιες Θάλασσες, θρύλοι και αφηγήσεις από τον καιρό των φαλαινοθήρων και των κουρσάρων του Ειρηνικού, περιγραφές εξωτικών όσο και σκληρών τόπων, ψυχογραφίες ανθρώπων σημαδεμένων από την περιπλάνηση και τη μοναξιά... Τα "Μαγεμένα νησιά" του Χέρμαν Μέλβιλ, σπονδυλωτή νουβέλα του 1854, μας ξαναφέρνουν στον οικείο κόσμο του μεγάλου Αμερικανού συγγραφέα, τον κόσμο που τρία χρόνια πριν, το 1851, είχε ήδη βαλθεί να σκιαγραφήσει στον Μόμπυ-Ντικ. Οι θαυμαστές του Μέλβιλ θα βρουν κι εδώ τη γνωστή δεξιότητα με την οποία σκηνοθετεί την πλοκή, την εμμονή του στην απ...

Τέσσερα αμερικανικά διηγήματα μας μεταφέρουν στις ανατολικές ακτές της Νέας Αγγλίας (στο 19ο αιώνα), στην κοσμοπολίτικη Νέα Υόρκη (στο μεταίχμιο 19ου και 20ού αιώνα) και στις νότιες Πολιτείες των αρχών του 20ού αιώνα. Οι συγγραφείς τους -από τους αντιπροσωπευτικότερους της εποχής τους σε θέματα και ύφος- μας παρουσιάζουν ανθρώπους (πέρα από περιβάλλοντα και εποχές) τόσο όμοιους με τους σημερινούς, με τους ίδιους προβληματισμούς και τις ίδιες ελπίδες, να αναζητούν το όποιο νόημα της ζωής. Η αποξένωση, η καταναλωτική δουλεία και η εκμετάλλευση των ιδεών, η απελευθέρωση από τη...

"... Άραγε τι ενώνει αυτές τις τρεις ιστορίες; Μία παράμετρος είναι σίγουρα η σκληρότητα και η αναλγησία της κοινωνίας απέναντι στους απόκληρους της ζωής. Κι εάν στο "Μπάρτλεμπυ" είναι η ματιά και η φωνή του ηλικιωμένου δικηγόρου που απονέμουν μια κάποια δικαιοσύνη στον ανέστιο γραφιά, στον "Βιολιστή" υπάρχει η αναγνώριση της ωριμότητας και η δικαίωση της ανωνυμίας στην οποία έχει περιέλθει ο ήρωας. Ένας παρηγορητικός μύθος και μια εύγλωττη αλληγορία για την όποια αποθέωση γνωρίζουν οι "επώνυμοι". Όσο για τον άλλοτε πλούσιο και σήμερα πένητα "Τζίμυ Ρόουζ", το στωικό χαμόγελ...

Σ' αυτή την πολύπλευρη ανθολογία ο Ρίτσαρντ Στόουνμαν συγκεντρώνει τις αντιδράσεις ενός ολόκληρου πλήθους ταξιδιωτών που επισκέφτηκαν την Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ταξινομώντας τοπογραφικά τις εντυπώσεις του, οδηγεί τον αναγνώστη σ' ένα ταξίδι από το Ιόνιο στην Σπάρτη κι από κει στην Αττική, τη Στερεά και τη Βόρεια Ελλάδα: η γεωγραφία συναντιέται με την ιστορία, τους θρύλους, τα ήθη, τα έθιμα - η Ελλάδα ξεδιπλώνεται μέσ' από τα μάτια ξένων και Ελλήνων περιηγητών που εκστασιάζονται, απορούν, δυσφορούν ή αγανακτούν μπροστά της. Η αγριότητα του τοπίου, το κλίμα...