Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το φιλοσοφικό ποίημα "Περί φύσεως" του Παρμενίδη δικαιούται πολλά πρωτεία: - Στο σύνολο των κειμένων της "Προσωκρατικής" φιλοσοφίας (6ος και 5ος αιώνας π.Χ.) που έχουν αποσπασματικά διασωθεί, οι περίπου 150 στίχοι του Παρμενίδειου ποιήματος έχουν τη μεγαλύτερη λογική και θεματική συνοχή. - Το κεντρικό απόσπασμα (61 στίχοι) αποτελεί το αρχαιότερο δείγμα εκτενούς απαγωγικού συλλογισμού, όχι μόνο στην ιστορία της φιλοσοφίας αλλά στην ιστορία των επιστημών και γενικά στην ιστορία του πνεύματος. - Το ποίημα είναι αδιαμφισβήτητα το πρώτο συνειδητά διατυπωμένο κείμενο στην ιστο...

Η αρχαία ελληνική τραγωδία έχει πάντοτε εξαιρετικά μεγάλη επίδραση ως δημιουργικό μέσο: πολλά από τα έργα που έχουν διασωθεί αποτελούν μέχρι σήμερα μέρος του θεατρικού ρεπερτορίου, και κείμενα όπως ο "Αγαμέμνων", η "Αντιγόνη" και η "Μήδεια" έχουν επηρεάσει βαθιά τον δυτικό πολιτισμό. Ο Οδηγός αυτός δεν αποτελεί συμβατικό εισαγωγικό εγχειρίδιο, αλλά είναι μια απόπειρα επτά διακεκριμένων επιστημόνων να παρουσιάσουν το σύνολο των κειμένων που γνωρίζουμε, στο πλαίσιο των αναγνώσεων, της θεατρικής κριτικής και των θεατρικών παραστάσεων των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών στη νεότερη...

Στο ποίημα που συνέγραψε ο μονιστής Παρμενίδης γύρω στα 500 π.Χ., μια ανώνυμη θεά -ως άλλη Μέδουσα- απορρίπτει με τον απολιθωτικό της λόγο κάθε κίνηση και πολλαπλότητα, αρνούμενη τον κόσμο και την πολυμορφία του: έτσι θα μπορούσε να συνοψισθεί η ερμηνευτική opinio communis, κατά της οποίας στρέφεται η παρούσα μονογραφία. Μέσω της ενδελεχούς ενασχόλησης με το "γράμμα" του κειμένου και της αντιπαραβολής του προς τα οντολογικά προτάγματα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του πρώιμου Heidegger, το παρμενίδειο "Είναι" αναφαίνεται όχι ως έννοια που αμφισβητεί και απορρίπτει τον κόσ...

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη εκδίδουν από κοινού τον "Κώδικα των Θυσιών", το οθωμανικό κατάστιχο που σώζεται στο Τουρκικό Αρχείο Ηρακλείου, στο οποίο καταγράφονται κατά επαρχία και κατά χωριό ονόματα των χριστιανών κατοίκων της Ανατολικής Κρήτης που σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν, πουλήθηκαν σκλάβοι ή διέφυγαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν από το οθωμανικό δημόσιο ή αποδόθηκαν σε κληρονόμους των θυμάτων. Στον "Κώδικα" καταγράφονται επίσης τα ονόματα εξωμοτών που οι περιουσίες τους δημεύτηκα...

Η έκδοση αυτή παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα ιδιόχειρα σχόλια του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην έκδοση των "Βίων" του Τζόρτζο Βαζάρι (Φλωρεντία 1568). Η ελληνική έκδοση στηρίζεται στη μεταγραφή των σημειώσεων που έκανε ο Φερνάντο Μαρίας (ισπανός καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης) και κυκλοφόρησε στην Ισπανία το 1994. Περιλαμβάνει εκτενή εισαγωγή του Νίκου Χατζηνικολάου, καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και πραγματοποιήθηκε χάρη στην ευγενή χορηγία του Ιδρύματος Λεβέντη. Οι Βίοι των πλέον εξαίρε...

Πρόκειται για μονογραφία που εξετάζει το εθνομουσικολογικό έργο του μεγάλου Ούγγρου συνθέτη ως συλλέκτη δημοτικής μουσικής από άκρου εις άκρον της παλαιάς Αυστροουγγαρίας, και ως συνθέτη έντεχνης μουσικής, που έχτισε πάνω στις βάσεις της δημοτικής μουσικής της πατρίδας του το μνημειώδες οικοδόμημα της εθνικής σχολής της ουγγρικής μουσικής, σε συνεργασία με τον Ζόλταν Κόνταλυ. Η μονογραφία αυτή στηρίζεται σε κείμενα του ίδιου του συνθέτη και συνοδεύεται από συμπαγή δίσκο (CD) με 50 μουσικά παραδείγματα που έχουν επιλεγεί από τη διακεκριμένη μουσικολόγο Vera Lampert. Κάθε παρ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Μπουλώτης, "Ολυμπιάδες Μούσαι του πολιτισμού και της ειρήνης" - Μίκης Θεοδωράκης, "Για τη Λυσιστράτη" (συνέντευξη στην Evelin Voigtmann και τον Νίκο Καραναστάση) - Νίκος Καραναστάσης, "Από την αριστοφανική "Λυσιστράτη" στο λιμπρέτο της όπερας" - Evelin Voigtmann, "Λυσιστράτη: Μια σοβαρή κωμική όπερα;" - Γρηγόρης Μ. Σηφάκης, "Η αρχαία κωμωδία και η "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη" - Νίκος Καραναστάσης, "Οι παραστάσεις της "Λυσιστράτης" στην Ελλάδα"

Όταν πέθανε ο Φρέντερικ Άνταλ, το 1954, οι Times έγραψαν ότι "η επίδρασή του στη σύγχρονη ιστορία της τέχνης ήταν μεγάλη, παρά το γεγονός ότι σχετικά μικρό μέρος από όσα έγραψε έχει δει το φως της δημοσιότητας". Το υλικό αυτό όμως ήταν αρκετό για να τον αναδείξει σε έναν από τους πιο γοητευτικούς και πρωτότυπους συγγραφείς της εποχής μας, αλλά πολύ λίγο, δυστυχώς, σε σχέση με την τεράστια έκταση των γνώσεών του. Η αναδημοσίευση, επομένως, των πιο σημαντικών άρθρων του σε αυτόν τον τόμο έχει πολύ μεγάλη αξία. Στα περισσότερα από αυτά, ο Άνταλ διατυπώνει τα συμπεράσματά του γ...

Η παρούσα επιλογή άρθρων του Γρηγόρη Σηφάκη περιέχει εννέα κείμενα για το αρχαίο θέατρο και την από σκηνής διδασκαλία του στην αρχαιότητα που πρωτοδημοσιεύθηκαν σε ξένα επιστημονικά περιοδικά ή δυσεύρετους συλλογικούς τόμους. Η επανέκδοση αυτή έδωσε την ευκαιρία αναθεώρησης και διόρθωσης των κειμένων. Έχει επίσης εμπλουτισθεί με εικονογράφηση.

Η ποιητική αυτή σύνθεση του Κώστα Μανουρά είναι άκρως εντυπωσιακή από άποψη μορφής και περιεχομένου. Σε μια εποχή που η διαλεκτική ποίηση υποχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς, έρχεται ως παρήγορο μήνυμα το έμμετρο αυτό μυθιστόρημα το οποίο ανακαλεί αυτόματα στη μνήμη μας τα λαμπρά έργα της Κρητικής Αναγέννησης, με κορυφαίο δημιούργημα τον "Ερωτόκριτο" του Βιτσέντζου Κορνάρου. Ο έρωτας και η παλικαριά αποτελούν τους κεντρικούς άξονες γύρω από τους οποίους υφαίνεται η πλοκή του έργου σε μια γλώσσα πλούσια και εκφραστική. Ο ποιητής έχει αφομοιώσει δημιουργικά την προφορική παράδοση...

Η κρητική διάλεκτος έχει το προνόμιο να παρουσιάζει γραπτή λογοτεχνική παράδοση από τον 14ο αιώνα, για να φτάσει στο αποκορύφωμα της εκφραστικής της πληρότητας τον 16ο και τον 17ο αιώνα. Η γλώσσα των σημερινών Κρητικών, παρά τις αναπόφευκτες ισοπεδωτικές τάσεις που οδηγούν στη ραγδαία υποχώρηση των τοπικών ιδιωμάτων και διαλεκτικών ποικιλιών, διατηρεί μεγάλο μέρος από τη φυσιογνωμία της. Το πλούσιο υλικό του παρόντος λεξικού αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών και προβληματισμού, όχι μόνο για τον ερευνητή αλλά και για κάθε Κρητικό. Ξεφυλλίζοντάς το κανείς, διαπιστώνει ότι π...

O τόμος αυτός συγκεντρώνει τα συμπεράσματα του συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε στο Iνστιτούτο της Δανίας στην Aθήνα, με τίτλο "Σύμμικτοι κώδικες υστεροβυζαντινών και πρωτονεοελληνικών λογοτεχνικών κειμένων". Eιδικοί της κωδικολογίας, της παλαιογραφίας, της κριτικής κειμένου και της λογοτεχνικής κριτικής συναντήθηκαν με σκοπό να αποκρυπτογραφήσουν τα μηνύματα που μεταφέρουν τόσο τα χειρόγραφα αυτά όσο και τα πρώιμα βενετικά έντυπα, καθώς και οι μεταγενέστερες συλλογές δημοτικών τραγουδιών κ.λπ. σχετικά με την παραγωγή και τη χρήση τους. O τόμος χωρίζεται σε τέσσερα μέρη ("Γρ...

Ο συλλογικός αυτός τόμος αποτελεί φιλολογικό μνημόσυνο που έρχεται να σημαδέψει τη δέκατη επέτειο από τον αδόκητο θάνατο του Γιάννη Καμπίτση. Περιέχει 23 φιλολογικά μελετήματα που φίλοι, συνάδελφοι και μαθητές του αφιερώνουν, για να τιμήσουν τη μνήμη του. Ως κλασικός φιλόλογος ο Καμπίτσης καλλιεργούσε με την ίδια αγάπη τόσο την ελληνική όσο και τη λατινική φιλολογία. Οι περιοχές, ωστόσο, της αρχαιογνωστικής επιστήμης που προσείλκυσαν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του ως ερευνητή ήταν η μυθολογία, η θρησκεία, η τραγωδία, οι θεσμοί και το δίκαιο. Οι περιοχές αυτές επικαλύπτονται σ...

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης τριάντα χρόνων από την έναρξη του συγγραφικού του έργου, ο συγγραφέας συγκεντρώνει σε έναν τόμο ορισμένες μελέτες που αναφέρονται στη γενέτειρά του, την Κρήτη. Η επανέκδοση των μελετών γίνεται με την ελπίδα ότι ενδέχεται να αποτελέσουν αφορμή για νεότερους ερευνητές να ασχοληθούν με θέματα τα οποία όχι μόνο δεν έχουν μελετηθεί ικανοποιητικά αλλά τείνουν να θεωρηθούν παρωχημένα. Στο Πρώτο Μέρος του βιβλίου εξετάζονται αμιγώς γλωσσικά θέματα, επιγραφικά, ετυμολογικά, ερμηνευτικά και γραμματικά ζητήματα. Στο Δεύτερο Μέρος ερευνάται η περίπλοκη σ...

Οι δεσμοί του Φίλιππου Ηλιού με το Πανεπιστήμιο Κρήτης και τους ανθρώπους που το πλαισιώνουν υπήρξαν στενοί και μακρόχρονοι, με θεσμικό επιστέγασμα την ανακήρυξή του σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής (1994). Έτσι, η επιστημονική συνάντηση που οργάνωσε το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Ρέθυμνο (14-15/10/2005) υπήρξε μια χειρονομία μεστή περιεχομένου: ιστορικοί, φίλοι και συνεργάτες, ομότεχνοι του Φ. Ηλιού τίμησαν τη μνήμη του με τρόπο ουσιαστικό, καταθέτοντας τον γνωστικό οβολό τους στη μεγάλη τράπεζα της νεοελληνικής ιστοριογραφίας. Ο τόμος περιέχει τ...

Τα «Ιστορικά σημειώματα για την Κρήτη» είναι μια επιλογή από κείμενα που παρουσιάστηκαν σε κρητολογικά συνέδρια, σε ομιλίες και σε τοπικά ή εθνικής εμβέλειας έντυπα. Κοινό χαρακτηριστικό των κειμένων είναι η πρωτότυπη προσέγγιση σημαντικών επεισοδίων της πολυκύμαντης ιστορίας της Κρήτης κατά τον 19ο αιώνα και την εθνική αντίσταση, 1941-1945. Ιστορούνται ακόμη προσωπικότητες της Κρήτης με συμβολή στη διαμόρφωση της ιστορίας της και στην ανάπτυξη του πολιτισμού της. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται σε μια κατ' εξοχήν αμφισβητούμενη μορφή της ελληνικής πολιτικής ζωής, τον εξ Ηρακλείο...

Η Iστορία της ρωμαϊκής λογοτεχνίας του Michael von Albrecht αποτελεί μια σύγχρονη, διεξοδική και πολύπτυχη προσέγγιση της λατινικής γραμματείας από τις πρωταρχές της ως τον 6ο μ.X. αιώνα. Στο δίτομο αυτό έργο, που κυκλοφόρησε στα γερμανικά το 1994, ευρύτερες θεωρήσεις των ρωμαϊκών γραμματειακών περιόδων και των επιμέρους λογοτεχνικών ειδών συνδυάζονται με εξειδικευμένα κεφάλαια όπου οι Pωμαίοι συγγραφείς φωτίζονται υπό ποικίλα και σταθερά επανερχόμενα πρίσματα: η ζωή και το έργο τους, τα πρότυπα και οι πηγές, η λογοτεχνική τεχνική, η γλώσσα και το ύφος, ο λογοτεχνικός στοχα...

Η μετάφραση της "Ιλιάδας" από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας, την οποία εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου. Εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδ...

Ένας από τους πλέον δυσεπίλυτους γρίφους στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού δράματος είναι, χωρίς αμφιβολία, η σκηνοθεσία του: οι κώδικες που διαμόρφωναν τη σκηνική του παρουσίαση αποσαφηνίζοντας νοήματα, προθέσεις και χειρονομίες. Ο σημερινός καλλιτέχνης διαθέτει, φυσικά, την απόλυτη ελευθερία να προτείνει τις προσωπικές του λύσεις, όσο ευφάνταστες και αν είναι αυτές. Συχνά, ωστόσο, νιώθει κανείς ότι τόσο η σκηνοθετική όσο και η φιλολογική ερμηνεία θα είχαν πολλά να κερδίσουν αν μοιράζονταν εμπειρίες, ερωτήματα και μεθόδους προσέγγισης. Aυτόν τον σπάνιο συνδυασμό θεωρίας κα...