Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κρητική διάλεκτος έχει το προνόμιο να παρουσιάζει γραπτή λογοτεχνική παράδοση από τον 14ο αιώνα, για να φτάσει στο αποκορύφωμα της εκφραστικής της πληρότητας τον 16ο και τον 17ο αιώνα. Η γλώσσα των σημερινών Κρητικών, παρά τις αναπόφευκτες ισοπεδωτικές τάσεις που οδηγούν στη ραγδαία υποχώρηση των τοπικών ιδιωμάτων και διαλεκτικών ποικιλιών, διατηρεί μεγάλο μέρος από τη φυσιογνωμία της. Το πλούσιο υλικό του παρόντος λεξικού αποτελεί πολύτιμη πηγή πληροφοριών και προβληματισμού, όχι μόνο για τον ερευνητή αλλά και για κάθε Κρητικό. Ξεφυλλίζοντάς το κανείς, διαπιστώνει ότι π...

Η ποιητική αυτή σύνθεση του Κώστα Μανουρά είναι άκρως εντυπωσιακή από άποψη μορφής και περιεχομένου. Σε μια εποχή που η διαλεκτική ποίηση υποχωρεί με ταχύτατους ρυθμούς, έρχεται ως παρήγορο μήνυμα το έμμετρο αυτό μυθιστόρημα το οποίο ανακαλεί αυτόματα στη μνήμη μας τα λαμπρά έργα της Κρητικής Αναγέννησης, με κορυφαίο δημιούργημα τον "Ερωτόκριτο" του Βιτσέντζου Κορνάρου. Ο έρωτας και η παλικαριά αποτελούν τους κεντρικούς άξονες γύρω από τους οποίους υφαίνεται η πλοκή του έργου σε μια γλώσσα πλούσια και εκφραστική. Ο ποιητής έχει αφομοιώσει δημιουργικά την προφορική παράδοση...

Η παρούσα επιλογή άρθρων του Γρηγόρη Σηφάκη περιέχει εννέα κείμενα για το αρχαίο θέατρο και την από σκηνής διδασκαλία του στην αρχαιότητα που πρωτοδημοσιεύθηκαν σε ξένα επιστημονικά περιοδικά ή δυσεύρετους συλλογικούς τόμους. Η επανέκδοση αυτή έδωσε την ευκαιρία αναθεώρησης και διόρθωσης των κειμένων. Έχει επίσης εμπλουτισθεί με εικονογράφηση.

Όταν πέθανε ο Φρέντερικ Άνταλ, το 1954, οι Times έγραψαν ότι "η επίδρασή του στη σύγχρονη ιστορία της τέχνης ήταν μεγάλη, παρά το γεγονός ότι σχετικά μικρό μέρος από όσα έγραψε έχει δει το φως της δημοσιότητας". Το υλικό αυτό όμως ήταν αρκετό για να τον αναδείξει σε έναν από τους πιο γοητευτικούς και πρωτότυπους συγγραφείς της εποχής μας, αλλά πολύ λίγο, δυστυχώς, σε σχέση με την τεράστια έκταση των γνώσεών του. Η αναδημοσίευση, επομένως, των πιο σημαντικών άρθρων του σε αυτόν τον τόμο έχει πολύ μεγάλη αξία. Στα περισσότερα από αυτά, ο Άνταλ διατυπώνει τα συμπεράσματά του γ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Χρήστος Μπουλώτης, "Ολυμπιάδες Μούσαι του πολιτισμού και της ειρήνης" - Μίκης Θεοδωράκης, "Για τη Λυσιστράτη" (συνέντευξη στην Evelin Voigtmann και τον Νίκο Καραναστάση) - Νίκος Καραναστάσης, "Από την αριστοφανική "Λυσιστράτη" στο λιμπρέτο της όπερας" - Evelin Voigtmann, "Λυσιστράτη: Μια σοβαρή κωμική όπερα;" - Γρηγόρης Μ. Σηφάκης, "Η αρχαία κωμωδία και η "Λυσιστράτη" του Αριστοφάνη" - Νίκος Καραναστάσης, "Οι παραστάσεις της "Λυσιστράτης" στην Ελλάδα"

Πρόκειται για μονογραφία που εξετάζει το εθνομουσικολογικό έργο του μεγάλου Ούγγρου συνθέτη ως συλλέκτη δημοτικής μουσικής από άκρου εις άκρον της παλαιάς Αυστροουγγαρίας, και ως συνθέτη έντεχνης μουσικής, που έχτισε πάνω στις βάσεις της δημοτικής μουσικής της πατρίδας του το μνημειώδες οικοδόμημα της εθνικής σχολής της ουγγρικής μουσικής, σε συνεργασία με τον Ζόλταν Κόνταλυ. Η μονογραφία αυτή στηρίζεται σε κείμενα του ίδιου του συνθέτη και συνοδεύεται από συμπαγή δίσκο (CD) με 50 μουσικά παραδείγματα που έχουν επιλεγεί από τη διακεκριμένη μουσικολόγο Vera Lampert. Κάθε παρ...

Η έκδοση αυτή παρουσιάζει για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα ιδιόχειρα σχόλια του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην έκδοση των "Βίων" του Τζόρτζο Βαζάρι (Φλωρεντία 1568). Η ελληνική έκδοση στηρίζεται στη μεταγραφή των σημειώσεων που έκανε ο Φερνάντο Μαρίας (ισπανός καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης) και κυκλοφόρησε στην Ισπανία το 1994. Περιλαμβάνει εκτενή εισαγωγή του Νίκου Χατζηνικολάου, καθηγητή της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και πραγματοποιήθηκε χάρη στην ευγενή χορηγία του Ιδρύματος Λεβέντη. Οι Βίοι των πλέον εξαίρε...

Οι Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης και η Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη εκδίδουν από κοινού τον "Κώδικα των Θυσιών", το οθωμανικό κατάστιχο που σώζεται στο Τουρκικό Αρχείο Ηρακλείου, στο οποίο καταγράφονται κατά επαρχία και κατά χωριό ονόματα των χριστιανών κατοίκων της Ανατολικής Κρήτης που σκοτώθηκαν, αιχμαλωτίστηκαν, πουλήθηκαν σκλάβοι ή διέφυγαν κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821, και οι περιουσίες τους δημεύτηκαν από το οθωμανικό δημόσιο ή αποδόθηκαν σε κληρονόμους των θυμάτων. Στον "Κώδικα" καταγράφονται επίσης τα ονόματα εξωμοτών που οι περιουσίες τους δημεύτηκα...

Στο ποίημα που συνέγραψε ο μονιστής Παρμενίδης γύρω στα 500 π.Χ., μια ανώνυμη θεά -ως άλλη Μέδουσα- απορρίπτει με τον απολιθωτικό της λόγο κάθε κίνηση και πολλαπλότητα, αρνούμενη τον κόσμο και την πολυμορφία του: έτσι θα μπορούσε να συνοψισθεί η ερμηνευτική opinio communis, κατά της οποίας στρέφεται η παρούσα μονογραφία. Μέσω της ενδελεχούς ενασχόλησης με το "γράμμα" του κειμένου και της αντιπαραβολής του προς τα οντολογικά προτάγματα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του πρώιμου Heidegger, το παρμενίδειο "Είναι" αναφαίνεται όχι ως έννοια που αμφισβητεί και απορρίπτει τον κόσ...

Η αρχαία ελληνική τραγωδία έχει πάντοτε εξαιρετικά μεγάλη επίδραση ως δημιουργικό μέσο: πολλά από τα έργα που έχουν διασωθεί αποτελούν μέχρι σήμερα μέρος του θεατρικού ρεπερτορίου, και κείμενα όπως ο "Αγαμέμνων", η "Αντιγόνη" και η "Μήδεια" έχουν επηρεάσει βαθιά τον δυτικό πολιτισμό. Ο Οδηγός αυτός δεν αποτελεί συμβατικό εισαγωγικό εγχειρίδιο, αλλά είναι μια απόπειρα επτά διακεκριμένων επιστημόνων να παρουσιάσουν το σύνολο των κειμένων που γνωρίζουμε, στο πλαίσιο των αναγνώσεων, της θεατρικής κριτικής και των θεατρικών παραστάσεων των αρχαίων ελληνικών τραγωδιών στη νεότερη...

Το φιλοσοφικό ποίημα "Περί φύσεως" του Παρμενίδη δικαιούται πολλά πρωτεία: - Στο σύνολο των κειμένων της "Προσωκρατικής" φιλοσοφίας (6ος και 5ος αιώνας π.Χ.) που έχουν αποσπασματικά διασωθεί, οι περίπου 150 στίχοι του Παρμενίδειου ποιήματος έχουν τη μεγαλύτερη λογική και θεματική συνοχή. - Το κεντρικό απόσπασμα (61 στίχοι) αποτελεί το αρχαιότερο δείγμα εκτενούς απαγωγικού συλλογισμού, όχι μόνο στην ιστορία της φιλοσοφίας αλλά στην ιστορία των επιστημών και γενικά στην ιστορία του πνεύματος. - Το ποίημα είναι αδιαμφισβήτητα το πρώτο συνειδητά διατυπωμένο κείμενο στην ιστο...

Ο ανά χείρας τόμος αποτελεί μία φιλόδοξη πρωτιά για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί εγκαινιάζει μία εκδοτική πρακτική, αυτή των συλλογικών τόμων σε ένα κοινό θέμα, που θέλουμε να ελπίζουμε πως θα βρει συνέχεια στον χώρο των κλασσικών σπουδών και της εκδοτικής παρουσίας τους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, μάλλον δε σπουδαιότερο, γιατί προσφέρει στον αναγνώστη μία ενδιαφέρουσα γεύση των τάσεων και των κατευθύνσεων, στις οποίες εργάζονται σήμερα οι νεοέλληνες ελληνιστές που ασχολούνται με το αρχαίο δράμα. Έχουν επομένως συγκεντρωθεί εδώ οκτώ μελέτες σε θέματα που αφορούν κυρίως στην ερμ...

Τον Ιανουάριο του 1866 η Marie Esperance von Schwartz (1818-1899) αποβιβάζεται στο λιμάνι των Χανίων για ένα ταξίδι στην Κρήτη, το οποίο είχε τελικά πολύ μεγαλύτερη διάρκεια από τις αρχικές προβλέψεις. Γερμανίδα, αλλά βρετανή υπήκοος, εύπορη, διαζευγμένη, γνωστή για το φιλολογικό της σαλόνι στη Ρώμη, τη στενή σχέση της με τον Γαριβάλδη, η Ελπίς Μέλαινα αναζητά την εποχή εκείνη ένα νέο πεδίο δραστηριότητας και προσφοράς σε τόπο δύσκολο μεν, αλλά παράξενο και ελκυστικό. Η Κρήτη είχε μυθικές διαστάσεις στην κοσμοθεωρία της συγγραφέως, είναι η κοιτίδα του ευρωπαϊκού πολιτισμού,...

Το λεξικό αυτό περιλαμβάνει όρους βυζαντινής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής οι οποίοι χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη βιβλιογραφία. Με βάση την ελληνική γλώσσα, δίνονται οι αντίστοιχοι όροι και τα συνώνυμά τους σε εννέα γλώσσες: την αγγλική, την αλβανική, τη γαλλική, τη γερμανική, την ιταλική, τη ρουμανική, τη βουλγαρική, τη ρωσική και τη σερβική. Τα λήμματα συνοδεύονται από σχέδια και φωτογραφίες που έχουν επιλεγεί για να λειτουργήσουν ερμηνευτικά. Η έκδοση φιλοδοξεί να καλύψει ένα σημαντικό κενό στη βιβλιογραφία, καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχη εργασία σε ελληνικό και διεθνές επ...

Στο συλλογικό αυτό έργο, ξένοι και Έλληνες ειδικοί επιστήμονες περιγράφουν την πρόοδο του κλάδου της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας των Πρώτων Χρόνων και αναλύουν τις συνέπειες της προόδου σε ψυχολογικό, κοινωνικό, κλινικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Κρίσιμα ερωτήματα στα οποία δίνονται απαντήσεις είναι: Είναι πρόσωπα και έχουν νου τα νεογνά και τα βρέφη του ανθρώπου; Σε τι συνίσταται η διυποκειμενικότητα που χαρακτηρίζει τη σχέση μητέρας-βρέφους; Ακούνε τα έμβρυα του ανθρώπου μέσα στη μήτρα; Τι σημαίνει "αρχικό" και "πρωταρχικό" στην ψυχολογία και στην ψυχανάλυση; Τι υποστήριξαν οι...

Τα τέσσερα ποιήματα που εκδίδονται εδώ - συνδετικός κρίκος των οποίων είναι το όνομα "Πτωχοπρόδρομος" - είναι τα παλαιότερα της λεγόμενης "Βυζαντινής δημώδους γραμματείας". Ο ποιητής εμφανίζεται σε τέσσερις διαφορετικές, λίαν δραματικές σκηνές: μια για να εξευμενίσει τη δύστροπη γυναίκα του που τολμάει να τον αποκλείει ακόμη και από το οικογενειακό τραπέζι με αποτέλεσμα να κοντεύει να πεθάνει της πείνας· μια για να συντηρήσει το ενδεές νοικοκυριό της πολυμελούς οικογένειάς του· μια για να ζητήσει κάποια αμοιβή για τον εαυτό του ως σπουδαγμένο φιλόλογο ("ανάθεμα τα γράμματα....

Δύο επώνυμοι ποιητές, και οι δύο ιταλικής καταγωγής, έγραψαν στα χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης δύο ελληνικότατες καταβάσεις στον Άδη: Η "Ρίμα θρηνητική εις τον πικρόν και ακόρεστον Άδην" του Ρεθυμνιώτη ποιητή Ιωάννη Πικατόρου είναι το πιο ενδιαφέρον ποίημα, χάρη στον πλούτο των εικαστικών, λαογραφικών και λογοτεχνικών μοτίβων και θεμάτων, ενώ ο "Απόκοπος" του Μπεργαδή είναι λογοτεχνικά το πιο ώριμο και το πιο γνωστό από τα δύο έργα. Ο ποιητής της "Ρίμας" έχει αφομοιώσει από ελληνικά και δυτικά έργα ζωγραφικής και λογοτεχνίας τα στοιχεία που καθιστούν τον Χ...