Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κυνικοί εκβιασμοί, μπερδεμένες ταυτότητες, καθυστερημένες αποκαλύψεις, παγίδες. Θύτες και θύματα εναλλάσσουν ρόλους ευφορίας μέσα στη μεγαλοαστική τάξη, που στηρίζεται στο ψέμα και τη διαπλοκή. Διεφθαρμένοι πολιτικοί, μίζες, μα κυρίως η στιγμή της μεγάλης απόφασης είναι τα υλικά που χρησιμοποιεί ο Όσκαρ Ουάιλντ για να κριτικάρει και να χλευάσει την ηθική της εποχής του. Επειδή όμως δυστυχώς τίποτα δεν φαίνεται να έχει αλλάξει, το σπινθηροβόλο έργο του παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο.

Οι γοητευτικές και τόσο πικρές ιστορίες του Όσκαρ Γουάιλντ προέρχονται από τις δύο συλλογές που δημοσίευσε όσο ζούσε, τον Ευτυχισμένο πρίγκιπα και το Σπίτι με τις Ροδιές. Ο ίδιος ο Γουάιλντ υποστήριζε πως "είναι δεν είναι ιστορίες για παιδιά, αλλά για παιδικές ψυχές, από οχτώ ως ογδόντα χρονών". Και παρόλο που "δοκίμαζε" κάθε ιστορία διαβάζοντάς την στα παιδιά του, φαίνεται πως είχε δίκιο. Η αγέραστη γοητεία του Ευτυχισμένου Πρίγκιπα και του Εγωιστή Γίγαντα, και η μαγική έλξη που ασκούν σε μικρούς και μεγάλους εδώ και έναν αιώνα, τους κατατάσσουν επάξια στο πάνθεο των παραμ...

Η Βεντάλια της λαίδης Γουίντερμηρ είναι χαρακτηριστική περίπτωση αισθηματικής κωμωδίας που, αν της έλειπε το βιτριολικό χιούμορ, θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ως μπουλβάρ, δηλαδή ένα είδος θεάτρου που μέσα από πνευματώδη επίκαιρη σάτιρα σχολιάζει ανάλαφρα τα ερωτικά και σεξουαλικά ήθη. Το μέγα προσόν του είναι ότι, με αφορμή τη συζυγική πίστη και την πουριτανική ηθική του δέκατου ένατου αιώνα, ο Ουάιλντ τεχνουργεί ένα καμβά της καλής κοινωνίας, όπου διάφοροι τιτλούχοι κυκλοφορούν σε σαλόνια ανταλλάσοντας αφειδώς ευφυολογήματα.

Οι θησαυροί της ρομαντικής λογοτεχνίας σε μια πολύτιμη συλλογή! Ζήστε ξανά στο πάθος και την ευαισθησία της ρομαντικής εποχής μέσα από τη νέα πολυτελή σειρά βιβλίων της Ρομαντικής Λογοτεχνίας. Για πρώτη φορά στο περίπτερο και αποκλειστικά από την DeAgostini μια συλλογή από μεγάλα έργα του ρομαντισμού, βιβλία με μοναδικές ιστορίες αγάπης και έρωτα. Μια μοναδική έκδοση που θα σας συναρπάσει και θα σας συγκινήσει!

Γράφοντας στην ηθοποιό Marie Prescott, η οποία υποδύθηκε τη Βέρα στο θεατρικό Η ΒΕΡΑ Η ΟΙ ΝΙΧΙΛΙΣΤΕΣ, ο Oscar Wilde εξηγεί τα κίνητρα που τον προέτρεψαν: "Στο έργο αυτό προσπάθησα να εκφράσω την τιτάνια κραυγή των λαών για ελευθερία, που στη σημερινή Ευρώπη απειλεί θρόνους και αποσταθεροποιεί κυβερνήσεις από την Ισπανία ως τη Ρωσσία και από τις βόρειες ως τις νότιες θάλασσες. Όμως η Βέρα δεν είναι ένα πολιτικό θεατρικό, αλλά ένα έργο πάθους. Δεν ασχολείται με θεωρίες διακυβέρνησης, αλλά με τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες. Η σύγχρονη Νιχιλιστική Ρωσία, με τον τρόμο...

Ο Όσκαρ Ουάιλντ, αυτή η "καταραμένη ιδιοφυΐα" της βικτοριανής Αγγλίας, έγραψε στα νεανικά του χρόνια τη "Δούκισσα της Πάδουας" μιμούμενος στο ύφος και στη γλώσσα τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ. Το δράμα χωρίζεται σε πέντε Πράξεις, όπως τα σαιξπηρικά, και διακρίνεται για το συμβολικό και ρομαντικό χαρακτήρα του. Είναι το πρώτο άρτιο θεατρικό έργο του κορυφαίου ιρλανδού συγγραφέα, ένας ύμνος στον ανεκπλήρωτο έρωτα.

[...] "Τα δυο σπουδαία ορόσημα της ζωής μου ήταν όταν ο πατέρας μου μ' έστειλε στην Οξφόρδη και όταν η κοινωνία μ' έστειλε στη φυλακή", θα γράψει στη φυλακή του Ρέντινγκ. Η περίοδος της φυλάκισής του επέδρασε στην υγεία του και αργότερα τον οδήγησε στον ξεπεσμό. Ο σπαραγμός των απόκληρων της φυλακής καταγράφεται στην "Μπαλάντα της φυλακής του Ρέντινγκ", η οποία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του C.T.W., στρατιώτη του Ιππικού της Βασιλικής Φρουράς, που κρεμάστηκε στις 7 Ιουλίου του 1896. [...] (Εργοβιογραφία)

Μόνο μια ιδιοφυΐα σαν τον Ουάιλντ θα μπορούσε να γράψει αυτές τις "παραδοξολογίες" και να διατυπώσει αυτούς τους υπέροχους και έξω από κάθε σύμβαση στοχασμούς. Και μόνον αυτός ως αυθεντικός ελληνολάτρης, θρεμμένος με τα νάματα των αρχαίων Ελλήνων κλασικών θα μπορούσε ως σύγχρονος αλεξανδρινός ποιητής να καταφεύγει -πάντα- στα φάρμακα της τέχνης που ξέρουν να γιατρεύουν τις πληγές, αφού "η Τέχνη ποτέ δεν μας πληγώνει". Ορκισμένος αντικομφορμιστής, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ασχήμια της ζωής, με την άθλια πραγματικότητα που ζούμε, γι' αυτό και στέκεται ανελέητα κριτικός α...

Ο Όσκαρ Ουάιλντ (το πλήρες όνομά του Όσκαρ Φίνγκαλ Ο' Φλάερτυ Ουίλλς Ουάιλντ, 1854-1900) θεωρείται η "καταραμένη ιδιοφυΐα" της βικτοριανής εποχής. Έργο της ώριμης περιόδου του συγγραφέα, το "Η σημασία να είσαι σοβαρός" θαμπώνει το κοινό με το επιγραμματικό του χιούμορ και τον άκρατο κυνισμό του. Με αφορμή τους έρωτες δύο νέων με δύο κοπέλες, ο Ουάιλντ κάνει βιτριολική κριτική στο στρουθοκαμηλισμό της ανώτερης τάξης της Αγγλίας του δέκατου ένατου αιώνα. Τα συχνά παραδοξολογήματα που αφειδώς λένε οι ήρωες του έργου αποτελούν παγκόσμιο πρότυπο οξυδερκούς θεατρικού λόγου.

Θαυμαστής και λάτρης της κριτικής σκέψης των αρχαίων Ελλήνων, αυτό το πολυτάλαντο, παθιασμένο πνεύμα του τέλους της Βικτοριανής Εποχής, ο ιδιοφυής, ιρλανδικής καταγωγής Όσκαρ Ουάιλντ αναπτύσσει, μέσα από κείμενα σε μορφή διαλόγου, τα "πιστεύω" του για τη σπουδαιότητα της Ομορφιάς και της Τέχνης, όπου, σαν άλλος Σωκράτης, αναλύει και υπερασπίζεται τις ιδέες του με υψηλού επιπέδου διαλεκτική δεινότητα, ιδιοφυή λόγο και σαρκασμό αντάξιο του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου. [...]