Asena Duygu
Asena Duygu
Η Ντουιγκού Ασένα γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1946. Σπούδασε παιδαγωγικά. Ξεκίνησε την καριέρα της σαν δημοσιογράφος σε μεγάλη ημερήσια εφημερίδα. Από το 1978 διευθύνει σημαντικούς εκδοτικούς οργανισμούς και προετοιμάζει και παρουσιάζει συνεντεύξεις στην κρατική τουρκική τηλεόραση. Το πρώτο της μυθιστόρημα "Μια γυναίκα χωρίς όνομα" (1987), γνώρισε μεγάλη επιτυχία, όπως και τα δύο επόμενα, "Ούτε έρωτας υπάρχει" και "Ο έρωτας ήταν στον καθρέφτη" (κυκλοφορούν και τα τρία από την Ωκεανίδα), που μεταφράστηκαν σε ξένες γλώσσες, την επέβαλαν και την έκαναν αγαπητή στο αναγνωστικό κοινό. Έχει δημοσιεύσει επίσης τη συλλογή διηγημάτων "Οι ήρωες είναι πάντα άντρες" (1992).
Είσαι ελεύθερη
Asena Duygu
Ωκεανίδα (2002)
Η Μπελγκίν και η Μπερνά. Δυο γυναίκες. Δυο ζωές. Ένα ταξίδι. Ένα εσωτερικό ταξίδι... Η Μπελγκίν είναι παντρεμένη κι απογοητευμένη από το γάμο της, η Μπερνά είναι ερωτευμένη με τον έρωτα. Και οι δυο αρνούνται να δεχτούν την ηθική και τους κανόνες που επιβάλλουν η κοινωνία και οι άντρες. Θέλουν να βρουν το εαυτό τους, την ανεξαρτησία τους, την ταυτότητά τους, τον έρωτα... Στις περιπέτειές τους κάθε γυναίκα θα βρει κάτι από τον εαυτό της. Για άλλη μια φορά η Ντουιγκού Ασένα μας παρασύρει με το μοναδικό γλαφυρό της τρόπο στον κόσμο της γυναίκας -στην ψυχολογία, τα αισθήμ...
Έρωτας είναι, θα περάσει
Asena Duygu
Ωκεανίδα (2004)
Δυο γυναίκες κι ένας άντρας. Οι γυναίκες, η Σελίν και η Ντεμέτ, αν γνωρίζονταν, θα ήταν φίλες· τώρα είναι εχθρές, επειδή ο άντρας είναι σύζυγος της μιας κι εραστής της άλλης. Και μια τρίτη γυναίκα, η φιλενάδα, η Γκιουλέρ, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στις δυο. Που ενώ έχει κι αυτή τα δικά της προβλήματα, θέλει πολύ να βοηθήσει την Ντεμέτ και τη Σελίν. Αλλά δεν μπορεί, γιατί τις καταλαβαίνει και τις δυο και τις συμπονάει: καμιά δεν φταίει - είναι και οι δύο ερωτευμένες. Ποιος φταίει τότε; Φυσικά, ο έρωτας. Μα... έρωτας είναι, θα περάσει.
Μια γυναίκα χωρίς όνομα
Asena Duygu
Ωκεανίδα (1994)
Μια γυναίκα χωρίς όνομα αφηγείται τη ζωή της - μια ζωή που θα μπορούσε λίγο-πολύ να τη ζήσει κάθε γυναίκα. Γι' αυτό μένει χωρίς όνομα, δεν έχει καμιά σημασία το όνομά της. Η γυναίκα αυτή, από τα πρώτα άγουρα χρόνια της, πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, αγωνίζεται να σταθεί στα πόδια της για ν' αντιμετωπίσει τα πότε ασήμαντα και πότε ασήκωτα από το βάρος γεγονότα της ζωής της. Το αγνό, ατσαλάκωτο κοριτσίστικο πρόσωπο αρχίζει σιγά σιγά να δείχνει τα σημάδια του χρόνου και σε όλο αυτό το μακρύ διάστημα, μεστό από πίκρες και πάθη, η γυναίκα στοχεύει και καταφέρνει, με κάθε θυσία, να...
Ο έρωτας ήταν στον καθρέφτη
Asena Duygu
Ωκεανίδα (1998)
Πάλι οι γυναίκες, πάλι οι άντρες, πάλι ο έρωτας... Τρεις γυναίκες, που ανήκουν σε τρεις διαφορετικές γενιές: γιαγιά, κόρη, εγγονή... Η Νιλουφέρ ακούει τον Χίτλερ, στο Βερολίνο. Η Νιλγκιούν παρακολουθεί τους αστροναύτες στη Σελήνη. Η Νιλ τη συναυλία του Στινγκ. Η συγγραφέας τις παρουσιάζει και τις τρεις στην ίδια ηλικία, στα δεκάξι, στα τριάντα πέντε και στα σαράντα δύο τους χρόνια. Και βέβαια είναι και οι τρεις ερωτευμένες... Οι έρωτές τους, άλλοτε θλιβεροί, άλλοτε αστείοι κι άλλοτε προσγειωμένοι, θα σας κάνουν να γελάσετε, θα σας εξοργίσουν, θα σας λυπήσουν.
Ούτε έρωτας υπάρχει
Asena Duygu
Ωκεανίδα (1995)
Σ' αυτό το δεύτερο βιβλίο της η Ντουιγκού Ασένα συνεχίζει την επεξεργασία των χαρακτήρων και των γεγονότων που αναφέρονται στο πρώτο της μυθιστόρημα, Μια γυναίκα χωρίς όνομα. Μέσα από τις ρεαλιστικές περιγραφές της ηρωίδας προβάλλουν ανάγλυφα μορφές της καθημερινότητας και γεγονότα μιας κοινωνίας των αντιθέσεων, όπου τα στεγανά παραμένουν αδιαπέραστα. Η ηρωίδα και συγγραφέας του βιβλίου αγωνίζεται ακόμη κι όταν καταλαβαίνει πως Ούτε έρωτας υπάρχει και μαζί της ζούμε κι εμείς τους αγώνες, τα λάθη, τους έρωτές της. Αναγνωρίζουμε προβλήματα και καταστάσεις που αντιμετωπίζει...
Σμπαράλια
Asena Duygu
Πολύχρωμος Πλανήτης (2007)
"Είμαι ευτυχισμένος, είμαι ερωτευμένος, αγαπώ, είμαι γεμάτος ενθουσιασμό Είμαι μια ζωή κομμάτια. Είμαι δυστυχισμένος, είμαι ψεύτης, είμαι δειλός, είμαι ένοχος Είμαι μια ζωή κομμάτια. Είμαι μόνος. Είχα ανάγκη να τα πω, να μοιραστώ το βίωμά μου. Ήθελα να τα βγάλω από μέσα μου, να ξαλαφρώσω λίγο από τη ντροπή και το αίσθημα ενοχής που κουβαλώ. Είχα ανάγκη να βρω κάποιον που δεν θα με έκραζε, δεν θα με κατηγορούσε παρά μόνο θα μ’ άκουγε. Διάλεξα εσάς. Ίσως θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου με το να τα διηγούμαι σε σας. Σαν να λέω "Κοίτα, μπορώ να τα πω, δεν είμαι ένο...