Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο μονόπρακτο "Σολωμός - Άστραψε φως", ένας νέος άντρας, βυθισμένος στον κόσμο των σολωμικών χειρογράφων, πασχίζει να αντιμετωπίσει τα αδιέξοδα του σύγχρονου κόσμου, όταν δέχεται την επίσκεψη μιας φασματικής Γυναίκας. Στον μονόλογο "Καρυωτάκης - Ο "Φαίδων" στη λάσπη", ο ίδιος ο ποιητής εμφανίζεται ως δραματικός ρόλος. Ο Στρατής Πασχάλης συνθέτει δύο θεατρικά έργα, βασισμένος σε κείμενα των δύο κορυφαίων ποιητών, ποιητικά και πεζά, καθώς επίσης σε αποσπάσματα από αλληλογραφία, επίσημα έγγραφα και δημοσιεύματα, και παραδίδει μια στερεή δραματουργία με την προτροπή "να ξα...

Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευμένο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υπ...

Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευμένο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υπ...

Η μικροψυχία του καιρού δεν είναι έξω από μας. Αν η επιθυμία μας να μιλήσουμε στον διπλανό μας και να του μεταφέρουμε το πνεύμα αυτό που ονομάζουμε ποίηση είναι ισχυρή, τότε δεν θα ήταν καλό ν’ αναζητήσουμε μέσα μας τη μικροψυχία και να την κατανικήσουμε ώστε να επιτύχουμε αυτόν το σκοπό μας; Κάτι που δεν γίνεται ούτε χωρίς κόπους ούτε χωρίς θυσίες. Αυτό είναι άλλωστε και το στοίχημα των ημερών. O εγκλωβισμός του σύγχρονου ανθρώπου ίσως άδηλα μας προτείνει και κάποιους άλλους τρόπους για μια διαφορετική λειτουργία της ποίησης, παρά την αντιποιητικότητα των καιρών. Μιας ποίη...

[...] Το μακρύ ποίημά του, "Περαστικός απ' τον Άθω" (Le passant de Athos) που περιλαμβάνεται στη συλλογή "Le reste du voyage", βασίζεται σε μικροπεριστατικά, εμπειρίες και καταγραφές από μια σημαδιακή επίσκεψη του στο Άγιον Όρος, το καλοκαίρι του 1994, και ειδικότερα στο ρωσικό μοναστήρι, συγκεκριμένα στη σκήτη του Αγίου Ανδρέα, μια εμπειρία που, αν και σύντομη, σφράγισε καταλυτικά τη σκέψη και το μέσα βλέμμα του. Γραμμένη με τη μορφή στιχουργήματος, αυτή η "αποσπασματική" ποιητική σύνθεση είναι μια ανομοιοκατάληκτη πρόζα, στιχουργημένη σε ενδεκασύλλαβους. Οι συλλαβές κά...

Όταν οι άγγελοι περπατούν, τα πιο πεζά περιστατικά θυμίζουν θρύλους και παραμύθια. Οι πιο συνηθισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια άλλη τους πλευρά, αλλόκοτη και μυστική. Ο καιρός είναι πάντα φθινόπωρο. Το καλοκαίρι ακόμα δεν έχει φύγει. Η άνοιξη στέλνει απ' την αντίπερα όχθη τις σκληρές της αντανακλάσεις. Το αγρίμι του χειμώνα λουφάζει κρυμμένο στα μελαγχολικά σύννεφα. Οι λακκούβες των δρόμων με το μαύρο νερό καθρεφτίζουν κοπάδια σπάνιων πουλιών. Όλα μετέωρα, ακολουθούν τους ρυθμούς ενός απλού κι απόκοσμου βηματισμού. Στα πάρκα κυκλοφορούν ολομόναχες οι σιλουέτες των ίσκιων....

Όταν οι άγγελοι περπατούν, τα πιο πεζά περιστατικά θυμίζουν θρύλους και παραμύθια. Οι πιο συνηθισμένοι άνθρωποι αποκαλύπτουν μια άλλη τους πλευρά, αλλόκοτη και μυστική. Ο καιρός είναι πάντα φθινόπωρο. Το καλοκαίρι ακόμα δεν έχει φύγει. Η άνοιξη στέλνει απ' την αντίπερα όχθη τις σκληρές της αντανακλάσεις. Το αγρίμι του χειμώνα λουφάζει κρυμμένο στα μελαγχολικά σύννεφα. Οι λακκούβες των δρόμων με το μαύρο νερό καθρεφτίζουν κοπάδια σπάνιων πουλιών. Όλα μετέωρα, ακολουθούν τους ρυθμούς ενός απλού κι απόκοσμου βηματισμού. Στα πάρκα κυκλοφορούν ολομόναχες οι σιλουέτες των ίσκιων....

Α! Εσείς θεές του τρόµου που γρήγορα πετάτε, µαινάδες φτερωτές, που δεν σας κυβερνάει ο Βάκχος, αλλ' είστε το κοπάδι του θρήνου και της οιµωγής, µελανόµορφες Ευµενίδες, που σχίζετε τον άπειρο αιθέρα εκδίκηση γυρεύοντας να πάρετε, εκδίκηση για αίµα και για φόνο, σας ικετεύω, εκλιπαρώ, του Αγαµέµνονα τον γιο λυτρώστε απ' τη µανία,γιατί 'ναι αξιολύπητος, αλίµονο - τι πάθηµα του ήτανε γραφτό, στον τρίποδα όταν µίλησε ο Φοίβος, κι αντήχησε ο χρησµός, κι αυτός τον άκουσε γονατιστός πάνω στο χώµα το ιερό στον οµφαλό του κόσµου.

Πανελλήνια πρώτη της κωμωδίας "Οι ρομαντικοί". 'Έργο γραμμένο το 1894 από τον συγγραφέα του "Συρανό ντε Μπερζεράκ", Εντμόν Ροστάν. Πρόκειται για ένα έμμετρο αριστούργημα του νεορομαντισμού όπου κυριαρχούν η ποίηση, η μουσικότητα, η μελαγχολία και το χιούμορ, ένα ποίημα για την αναμέτρηση των ρομαντικών ρεμβασμών της νεότητας με τον σκληρό κόσμο των ενηλίκων.

Η παρουσίαση της "Αισθητικής" του Χέγκελ στο βιβλίο αυτό, σκοπό έχει να δείξει πόσο γόνιμη είναι για τη σημερινή φιλοσοφία της τέχνης αυτή η φιλοσοφική κατεύθυνση, που υποστηρίζει ότι η ανάλυση του Ωραίου δεν πρέπει να ξεκινά από την περιγραφή ωραίων πραγμάτων αλλά από τη γνώση του Ωραίου καθεαυτή.

...ο ποιητής πεζοπορούσε. Πάνω στ' απόμακρο το μονοπάτι ενός βουνού. Ίχνος ανθρώπου δεν υπήρχε. Ο ποιητής όλο και προχωρούσε με βήμα γρήγορο, αποτινάζοντας σιγά σιγά τον κόσμο μεσ' από δύσκολους αγώνες, ίδιος με σύννεφο, πνοή ανέμου, αγριολούλουδο, πουλί ορεινό... Πρόκειται για μια αλληγορική, μισοπραγματική μισοφανταστική, αναφορά στη ζωή και την περίπτωση ενός παράξενου ποιητή, του Κιμ Σακκάτ, που έζησε ανάμεσα στο 1807 και το 1863 στην Κορέα, εντελώς περιθωριακά και τυχοδιωκτικά, αφήνοντας πίσω του, όταν πέθανε, έναν σωρό από ποιήματα και θρυλικές εικασίες γύρω από τη ζ...

Στα τέλη του περασμένου αιώνα, η γνωριμία των γάλλων δημιουργών με την ποίηση και τα πεζά του Edgar Allan Poe, χάρη στον Μπωντλαίρ και στον Μαλλαρμέ, είχε κιόλας γεννήσει μιαν ολόκληρη τάση προς το αλλόκοτο, το παράδοξο και το ονειρικό, παράλληλα σχεδόν με το άλλοτε ποιητικό και άλλοτε ακραίο ρεαλισμό που υποστήριξαν με το έργο τους συγγραφείς όπως ο Φλωμπέρ και ο Ζολά, αντίστοιχα. Η μορφή όμως της γαλλικής πεζογραφίας που συνοψίζει αυτές τις δύο μάλλον αντικρουόμενες τάσεις, αντικατοπτρίζοντας τις ποικίλες και αντιφατικές διαθέσεις της κοινωνίας του παρισινού fin de siecle...

Το θεματικό πλαίσιο της ημερίδας υπαγορεύτηκε από το ίδιο το έργο του Σεφέρη, σε όλες του τις εκφάνσεις: μεταφραστικό, επιστολικό, δοκιμιογραφικό-κριτικό και ποιητικό. Και επίσης από το γεγονός ότι σ' αυτό, όπως ομόφωνα αποδέχεται η κριτική, ο Σεφέρης συνδιαλέγεται ποικιλοτρόπως με την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία. Ο ίδιος, εξάλλου, ως γνωστόν, θεωρούσε το έργο του Eliot ως ένα όριο τεχνικής, επειδή ακριβώς ο άγγλος ποιητής και κριτικός κατάφερε να ενσωματώσει σ' αυτό όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση από τη Σαπφώ ως τη σύγχρονή του εποχή. Το ίδιο μπορεί να πει καν...

Μπορεί ένας επιβάτης λεωφορείου μόνο με το τυχαίο του βλέμμα ν' αλλάξει τη ζωή ενός ανθρώπου; Να του χαρίσει το τρίτο μάτι που μπορεί να δει το αθέατο; Να τον βυθίσει σε μια εσωτερική περιπέτεια παράξενου έρωτα, οριακών βιωμάτων, σπαρακτικών διαψεύσεων; Σε ένα μετεωρισμό ανάμεσα στο ναρκισσιστικό παιχνίδι της τέχνης και τον βαθύτερο καημό της ψυχής; Μήπως η ουσιαστική επαφή κρύβεται περισσότερο στις απρόοπτες συναντήσεις με τους αγνώστους της καθημερινότητας, σε ό,τι προσπερνούμε αδιάφορα χωρίς να προσέχουμε, και λιγότερο σε αυτούς που θεωρούμε οικείους, γνωστούς και φίλου...

"Η πόλη της Μυτιλήνης έχει ένα ύφος ολοδικό της: εντελώς αστικό, εδώ και αιώνες, με κοσμοπολίτικο αέρα και διάθεση μικρής μεγαλούπολης. Η λεσβιακή γραφικότητα, κυρίαρχη στην εξοχή, καταφθάνει σαν ρεύμα γαλήνιο και σβήνει αργά μέσα σε αυτή τη βαρύτιμη, πολύβουη, αισθησιακή πολιτεία. Έτσι, από το κλίμα και τους ρυθμούς της δεν λείπει και το φυσιοκρατικό στοιχείο. Καθώς πλέκεται παράδοξα με το αγοραίο, αρωματίζει αισθαντικά τις οδούς, τα σοκάκια, τις γειτονιές. Κι ας πρόκειται άλλοτε για την ευωδιά των γιασεμιών -καημός της ανατολής- κι άλλοτε για την οσμή του λαδιού -καημός τ...

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).