Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τ' ασημένιο ρομποτάκι με την κόκκινη φωτιά/ στ' ασημένιο κεφαλάκι έχει ολόχρυση καρδιά./ Τα παιχνίδια, όμως, τ' άλλα/ που όλο λεν λόγια μεγάλα,/ το πληγώνουνε, το σπρώχνουν/ με κακία και το διώχνουν./ Κι όσο εκείνο τους μιλάει με χαμόγελο γλυκό,/ κοροϊδεύουν, του φωνάζουν:/ "είσαι διαφορετικό!...". Τι θα γίνει; Θα θελήσουν τελικά να τo αγαπήσουν;... Ένα θεατρικό παραμύθι γραμμένο για το "διαφορετικό παιδί", μια ομάδα καλλιτεχνικής δράσης που, με όχημα το θεατρικό παιχνίδι, συναντά τα παιδιά που βρίσκονται σε δύσκολες και ειδικές συνθήκες ζωής.

"Από όλα τα έργα του μοντέρνου θεατρικού ρεπερτορίου, το μοναδικό που με ενδιαφέρει είναι το "Ατλαζένιο γοβάκι"· στον Κλωντέλ βλέπω τον προάγγελο μιας νέας τεχνικής του θεάτρου". Bertolt Brecht "Ο Κλωντέλ είναι ένας από τους τρεις 'δασκάλους του δράματος' του 20ού αιώνα". George Steiner, Ο θάνατος της τραγωδίας Ορόσημο της κλωντελικής δημιουργίας, το "Ατλαζένιο γοβάκι" αποτελεί ένα από τα εμβληματικότερα έργα του γαλλικού αλλά και του παγκόσμιου θεάτρου χάρη στη μεγαλοφυή σύλληψή του και στο πολυσύνθετο πνευματικό του υπόβαθρο. Συνιστά το opus mirandum του Γάλλου...

"Κατέγραφα σιωπές, σκοτάδια, αποτύπωνα το άφατο. Καθήλωνα ιλίγγους." Όλη η προσπάθεια του Ρεμπώ, να σπάσει το φράγμα του ανέκφραστου. Να διαπεράσει το τείχος της σιωπής. Ν' αρθρώσει κάτι που δεν μπορεί να ειπωθεί με λόγια. Από τη μια, η σιωπή των πραγμάτων. Η αφασική κατάσταση του κόσμου που πασχίζει να την υπερβεί. Από την άλλη, η εκστατική σιγή της ψυχής που πασχίζει να τη βιώσει και -το πιο δύσκολο- να την αποτυπώσει. Στη μέση, εκείνος, να δίνει τη μάχη και τελικά να συνθλίβεται, επιλέγοντας την παραίτηση - την ηθελημένη προσωπική σιωπή, αντίστοιχη με τη σιωπή των ερη...

Ο βραβευμένος ποιητής Στρατής Πασχάλης επιλέγει και μεταφράζει Ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη. Ποιήματα του παλιού καιρού σαν το μεστό βαθυκόκκινο κρασί. Από την αρχαϊκή εποχή μέχρι τους καιρούς μας. Από τη Σαπφώ μέχρι τον Ρεμπώ. Από διάσημους και άσημους ποιητές. Ο έρωτας στην πιο πλατιά του μορφή. Η αγάπη στην πιο βαθιά εκδοχή της. Έρωτας άντρα και γυναίκας, έρωτας της φιλίας, αγάπη για τον άλλον, αγάπη για το άλλο μας μισό. Πόθοι, απολαύσεις, ηδονές και μετά το τίμημα οδυνηρό μα ευλογημένο. Δέσιμο, δόσιμο, μοίρασμα, και μετά το ματωμένο ρήγμα της απώλειας. Όλ...

Ο βραβευμένος ποιητής Στρατής Πασχάλης επιλέγει και μεταφράζει Ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη. Ποιήματα του παλιού καιρού σαν το μεστό βαθυκόκκινο κρασί. Από την αρχαϊκή εποχή μέχρι τους καιρούς μας. Από τη Σαπφώ μέχρι τον Ρεμπώ. Από διάσημους και άσημους ποιητές. Ο έρωτας στην πιο πλατιά του μορφή. Η αγάπη στην πιο βαθιά εκδοχή της. Έρωτας άντρα και γυναίκας, έρωτας της φιλίας, αγάπη για τον άλλον, αγάπη για το άλλο μας μισό. Πόθοι, απολαύσεις, ηδονές και μετά το τίμημα οδυνηρό μα ευλογημένο. Δέσιμο, δόσιμο, μοίρασμα, και μετά το ματωμένο ρήγμα της απώλειας. Όλ...

Ο βραβευμένος ποιητής Στρατής Πασχάλης επιλέγει και μεταφράζει Ποιήματα για τον έρωτα και την αγάπη. Ποιήματα του παλιού καιρού σαν το μεστό βαθυκόκκινο κρασί. Από την αρχαϊκή εποχή μέχρι τους καιρούς μας. Από τη Σαπφώ μέχρι τον Ρεμπώ. Από διάσημους και άσημους ποιητές. Ο έρωτας στην πιο πλατιά του μορφή. Η αγάπη στην πιο βαθιά εκδοχή της. Έρωτας άντρα και γυναίκας, έρωτας της φιλίας, αγάπη για τον άλλον, αγάπη για το άλλο μας μισό. Πόθοι, απολαύσεις, ηδονές και μετά το τίμημα οδυνηρό μα ευλογημένο. Δέσιμο, δόσιμο, μοίρασμα, και μετά το ματωμένο ρήγμα της απώλειας. Όλ...

Φαίδρα. Η βαθύτερη σε νοήματα και πιο ποιητική τραγωδία του σπουδαίου γάλλου δραματικού ποιητή Ρακίνα Δεν ξέρω, αλλά τη "Φαίδρα" νιώθω να τη στοιχειώνει το ελληνικό τοπίο. Από το φθινόπωρο του '87, όταν άρχισα να τη μεταφράζω, είχα αυτή την επίμονη αίσθηση, αλλά και τώρα που την ξανακοίταξα, στην τρίτη έκδοσή της, η ίδια αυτή αίσθηση, για τρίτη φορά, μου καρφώθηκε στο μυαλό. Αντί να βλέπω, μέσα στις λέξεις, το ακέραιο άγαλμα, βλέπω τα συντρίμμια του ν' ασπρίζουν πάνω σ' ένα έδαφος όλο αγκάθια και πέτρες. Αντί να βλέπω, μέσα στις λέξεις, ένα σύμπαν άρρωστο και κλειστό, γε...

Η κλασική γαλλική τραγωδία αποτελεί τον θρίαμβο μιας καθαρά τραγικής συγκίνησης. Ο Κορνέιγ (Pierre Corneille, 1606-1684), αφήνοντας βαθμιαία πίσω του το πνεύμα του μπαρόκ, καλλιεργεί στις δραματικές του συγκρούσεις το μεγαλειώδες και το υψηλό, και ο Ρακίνας (Jean Racine, 1639-1699), βαθύς μελετητής και θαυμαστής των αρχαίων Ελλήνων τραγικών, ιδίως του Ευριπίδη, επιχειρεί να ενσαρκώσει το ιδεώδες του καθαρού, του απόλυτου τραγικού, διαφοροποιούνται δηλαδή από το προγενέστερο παθητικό και δραματικό στοιχείο. Η τραγικότητα εμπεριέχει ασφαλώς και αυτή στοιχεία συγκίνησης, συμπ...