Πασχάλης Στρατής
Paschális Stratís
Ο Στρατής Πασχάλης γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα και κατάγεται από τη Λέσβο. Ανήκει στη γενιά των ποιητών που άρχισαν να εμφανίζονται από τα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρώτο του βιβλίο η "Ανακτορία", το 1977, καθαρή ποίηση μέσα σε καιρούς έντονης πεζολογίας και πολιτικοποίησης. Έκτοτε δημοσίευσε άλλα οκτώ ποιητικά βιβλία, ανάμεσά τους τα πιο ώριμα: "Ανασκαφή" (1984), "Βυσσινιές στο σκοτάδι" (1991), "Άνθη του νερού" (1994), η μεγάλη ποιητική σύνθεση "Μιχαήλ" (1996), η "Κωμωδία" (1998), το "Κοιτάζοντας δάση" (2002) και η τελευταία του συλλογή "Εποχή παραδείσου" (2008, βραβείο ποίησης περιοδικού "Διαβάζω" 2009). Το 2002 κυκλοφόρησε η συγκεντρωτική ως τότε έκδοση: "Στίχοι ενός άλλου: ποιήματα 1977-2002". Η έκφρασή του χαρακτηρίζεται από μουσικότητα, έντονη μεταφυσική ανησυχία, μυστικιστική υποβολή αλλά και από αμεσότητα και εμμονή στο γνήσιο και το συγκεκριμένο. Μετέφρασε πολλούς ξένους συγγραφείς και ποιητές, κυρίως Γάλλους, ενώ ασχολήθηκε συστηματικά με τη θεατρική μετάφραση (Shakespeare, Racine, Corneille, Rostand κ.ά.). Έχει ανθολογήσει Καραγάτση και Παπαδιαμάντη, και, επίσης, επιμελήθηκε τον τόμο της σειράς "Μια πόλη στη λογοτεχνία" των εκδόσεων "Μεταίχμιο", για την πατρίδα του Μυτιλήνη. Το 2006 εκδόθηκε το μοναδικό μυθιστόρημά του "Ο άνθρωπος του λεωφορείου". Έχει βραβευθεί με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Ποιητή Μαρίας Ράλλη (1977) για τη συλλογή "Ανακτορία", με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1994) για τη συλλογή "Άνθη του νερού", δύο φορές με το βραβείο ποίησης του Διαβάζω και με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης (1998). (φωτογραφία: Κώστας Ορδόλης)
Σκοτεινά παραμύθια
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Μεταίχμιο (2001)
Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευμένο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υπ...
Η ταπείνωση
Louf Dom André
Ακρίτας (2001)
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να καταδείξει τη θεμελιώδη και αναντικατάστατη σημασία που η Ταπείνωση έχει στην πορεία κάθε ανθρώπου προς την ανάκτηση του χαμένου Παραδείσου... "Ο Χριστιανισμός χρειάζεται δύο φτερούγες για να πετάξει μέχρι τον Παράδεισο, την Ταπείνωση και την Αγάπη" (Κοσμάς ο Αιτωλός, Α΄ διδαχή). Ένας ρωμαιοκαθολικός ιερομόναχος καθοδηγούμενος της Ιεράς Μονής Τραππιστών του Mont des Cats στη Γαλλία, ο Dom Andre Louf, με σεμνότητα και διαφωτιστική γνώση της Ανατολικής πνευματικότητας, πραγματεύεται την "Ταπείνωση στον μοναχικό βίο". Κι ένας νεώτερος ορθόδοξος θεολ...
Η δημιουργός. Πληγή από μαχαίρι. Η μύηση. Αγύριστο κεφάλι
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2002)
15 Διηγήματα από 15 Έλληνες πεζογράφους, που με τις πένες τους αποτελούν και χαρακτηρίζουν αυτό που ονομάζουμε σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Τα διηγήματα τους αυτά δημοσιεύονται για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου, στους πέντε μικρούς τόμους που μόλις κυκλοφόρησαν. Η σειρά είναι στημένη σαν πυραμίδα και η αρίθμηση των βιβλίων συμπίπτει με τον αριθμό των διηγημάτων σε κάθε τόμο. Στις ιστορίες των δεκαπέντε διηγημάτων θα γνωρίσουμε την υποτακτική υπηρέτρια Γκαλίνα και τον μεθύστακα άντρα της, το κρητικόπουλο που ζει με τις διηγήσεις της γιαγιάς του, την κυρία Λελέ που πενηνταρ...
57 κείμενα για τη Νίκη Καραγάτση
Συλλογικό έργο
Άγρα (2002)
Ο παρών τόμος συγκεντρώνει μερικά από τα σημαντικότερα κείμενα που γράφτηκαν για τη ζωγράφο Νίκη Καραγάτση στον Τύπο, στους καταλόγους των εκθέσεων της, στις δημόσιες παρουσιάσεις καθώς και σε ιδιωτικές επιστολές. Καλύπτει την περίοδο 1956-1998. Κυκλοφόρησε με την ευκαιρία της έκθεσης έργων της ζωγράφου που οργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), τον Μάιο 2002, στο Μέγαρο Εϋνάρδου, Αθήνα. Περιέχονται τα κείμενα: - Νίκη Καραγάτση, "Αναμνήσεις" - 1956, Έκθεση στη "Γκαλερί Πέυν" (κείμενα: Ελένη Βακαλό, Τώνης Π. Σπητέρης, Άγγελος Γ. Προκοπίου) - 1963, Έκ...
Ο Γιώργος Σεφέρης ως αναγνώστης της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας
Συλλογικό έργο
University Studio Press (2002)
Το θεματικό πλαίσιο της ημερίδας υπαγορεύτηκε από το ίδιο το έργο του Σεφέρη, σε όλες του τις εκφάνσεις: μεταφραστικό, επιστολικό, δοκιμιογραφικό-κριτικό και ποιητικό. Και επίσης από το γεγονός ότι σ' αυτό, όπως ομόφωνα αποδέχεται η κριτική, ο Σεφέρης συνδιαλέγεται ποικιλοτρόπως με την ελληνική και την ξένη λογοτεχνία. Ο ίδιος, εξάλλου, ως γνωστόν, θεωρούσε το έργο του Eliot ως ένα όριο τεχνικής, επειδή ακριβώς ο άγγλος ποιητής και κριτικός κατάφερε να ενσωματώσει σ' αυτό όλη την ευρωπαϊκή λογοτεχνική παράδοση από τη Σαπφώ ως τη σύγχρονή του εποχή. Το ίδιο μπορεί να πει καν...
Στίχοι ενός άλλου
Πασχάλης Στρατής
Μεταίχμιο (2003)
Με τον τίτλο "Στίχοι ενός άλλου" αποτυπώνεται όλη η ποιητική διαδρομή του Στρατή Πασχάλη, από το 1977 ως το 2002. Οι οκτώ συλλογές που περιλαμβάνονται "Ανακτορία" (1977), "Ανασκαφή" (1984), "Μια νύχτα του Ερμαφρόδιτου" (1989), "Βυσσινιές στο σκοτάδι" (1991), 'Άνθη του νερού" (1994), 'Μιχαήλ" (1996), "Κωμωδία" (1998) και "Κοιτάζοντας δάση" (2002) συνιστούν το σύνολο του έργου του γνωστού ποιητή και βοηθούν τον αναγνώστη να γνωρίσει όλους τους σταθμούς της ποιητικής πορείας του Στρατή Πασχάλη στο πέρασμα του χρόνου. Οι ζωγραφιές του Χρόνη Μπότσογλου στο εξώφυλλο και στο εσωτε...
Ιστορίες αμαρτίας και αγιοσύνης
Καραγάτσης Μ. 1908-1960
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2003)
Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης.
Ιστορίες αμαρτίας και αγιοσύνης
Καραγάτσης Μ. 1908-1960
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2003)
Τα μικρά αφηγήματα του Καραγάτση περιέχουν τοπία ανθρώπινης κατάντιας, κοινωνικής ασχήμιας, αισθησιακής βιαιότητας, φαντασιακού παραληρήματος, φυσιοκρατικού αναβρασμού και απόκρυφης αυτοβιογραφικής καταγραφής. Είναι ιστορίες αποτυχίας αλλά και συνακόλουθες εξιλέωσης. Ο Καραγάτσης είναι ένας διχασμένος. Και σαν διχασμένος σκύβει, αρπάζει και φιλά το κανελί πανωφόρι. Αυτό το ύφασμα που απορροφά και μεταμορφώνει την αντίφαση της ζωής. Σε τίμιο κράμα αμαρτίας και αγιοσύνης.
Αγάπης αγώνας άγονος
Shakespeare William 1564-1616
Μεταίχμιο (2003)
[...] Η τραγική αυτή κωμωδία αναδίδει μια μοναξιά. Κορίτσια και αγόρια που μένουν ολομόναχα, εγκλωβισμένα στους ρόλους που τους έταξε η φύση, η κοινωνία. Αμήχανα. Οι άντρες, μια τραγελαφική παρέα που θέλει, εφηβικά σκεπτόμενη, να αποφύγει τον έρωτα με τη μελέτη και την ενάρετη, "πλατωνική" ζωή, κάπως σαν Ιππόλυτοι που γυρίζουν την πλάτη στην Αφροδίτη. Οι κοπέλες έρχονται, απόκοσμος θίασος, με ένα (προσχηματικό;) αίτημα. Παίζουν το ρόλο του ηδονικού πειρασμού. Κάτι πάει να συμβεί. Και ξαφνικά ματαιώνεται. Όλα κόβονται, σβήνουν, τελειώνουν. Πάνε χαμένα Αλλά μήπως ήταν καταδικ...
Μυτιλήνη: Μια πόλη στη λογοτεχνία
Μεταίχμιο (2004)
"Η πόλη της Μυτιλήνης έχει ένα ύφος ολοδικό της: εντελώς αστικό, εδώ και αιώνες, με κοσμοπολίτικο αέρα και διάθεση μικρής μεγαλούπολης. Η λεσβιακή γραφικότητα, κυρίαρχη στην εξοχή, καταφθάνει σαν ρεύμα γαλήνιο και σβήνει αργά μέσα σε αυτή τη βαρύτιμη, πολύβουη, αισθησιακή πολιτεία. Έτσι, από το κλίμα και τους ρυθμούς της δεν λείπει και το φυσιοκρατικό στοιχείο. Καθώς πλέκεται παράδοξα με το αγοραίο, αρωματίζει αισθαντικά τις οδούς, τα σοκάκια, τις γειτονιές. Κι ας πρόκειται άλλοτε για την ευωδιά των γιασεμιών -καημός της ανατολής- κι άλλοτε για την οσμή του λαδιού -καημός τ...
Τα σκοτεινά παραμύθια
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Μεταίχμιο (2005)
Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευόμενο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υ...
Τα σκοτεινά παραμύθια
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος 1851-1911
Μεταίχμιο (2005)
Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευόμενο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υ...
The Man Who
Brook Peter
Δόλιχος (2005)
Το έργο είναι βασισμένο στο βιβλίο του νευρολόγου Oliver Sacks, "Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο" (ελλ. εκδ. Καστανιώτη, μτφρ. Κώστα Πόταγα), και παραστάθηκε για πρώτη φορά στα αγγλικά στο Theaterhaus Gessnerallee της Ζυρίχης, στις 18 Φεβρουαρίου 1994, σε σκηνοθεσία Peter Brook.
Λογοτεχνικό ταξίδι στο Βυζάντιο
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2005)
Μια σταχυολόγηση κειμένων και αποσπασμάτων από τον Στρατή Πασχάλη που αναδεικνύει πώς λειτούργησε ως προς την προσωπική κοσμοθεωρία, τη λογοτεχνική ευαισθησία και τη δημιουργική φαντασία μεγάλων νεοελλήνων λογοτεχνών η τόσο παρεξηγημένη εποχή του Βυζαντίου, ενώ φανερώνει ανάγλυφα τις διαφορετικές όψεις που πήρε αυτή η εποχή ανάλογα με τα ιδιαίτερα χρακτηριστικά του κάθε συγγραφέα.
Λογοτεχνικό ταξίδι στο Βυζάντιο
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2005)
Μια σταχυολόγηση κειμένων και αποσπασμάτων από τον Στρατή Πασχάλη που αναδεικνύει πώς λειτούργησε ως προς την προσωπική κοσμοθεωρία, τη λογοτεχνική ευαισθησία και τη δημιουργική φαντασία μεγάλων νεοελλήνων λογοτεχνών η τόσο παρεξηγημένη εποχή του Βυζαντίου, ενώ φανερώνει ανάγλυφα τις διαφορετικές όψεις που πήρε αυτή η εποχή ανάλογα με τα ιδιαίτερα χρακτηριστικά του κάθε συγγραφέα.
Το ασημένιο ρομποτάκι με το κόκκινο φωτάκι
Πασχάλης Στρατής
Μεταίχμιο (2005)
Τ' ασημένιο ρομποτάκι με την κόκκινη φωτιά/ στ' ασημένιο κεφαλάκι έχει ολόχρυση καρδιά./ Τα παιχνίδια, όμως, τ' άλλα/ που όλο λεν λόγια μεγάλα,/ το πληγώνουνε, το σπρώχνουν/ με κακία και το διώχνουν./ Κι όσο εκείνο τους μιλάει με χαμόγελο γλυκό,/ κοροϊδεύουν, του φωνάζουν:/ "είσαι διαφορετικό!...". Τι θα γίνει; Θα θελήσουν τελικά να τo αγαπήσουν;... Ένα θεατρικό παραμύθι γραμμένο για το "διαφορετικό παιδί", μια ομάδα καλλιτεχνικής δράσης που, με όχημα το θεατρικό παιχνίδι, συναντά τα παιδιά που βρίσκονται σε δύσκολες και ειδικές συνθήκες ζωής.
Βερενίκη
Racine Jean Baptiste 1639-1699
Νεφέλη (2006)
Ο Jean Racine, ο μεγαλύτερος γάλλος δραματουργός, ισορροπώντας επικίνδυνα ανάμεσα στις αυλικές σκευωρίες και τον ακαδημαϊκό συντηρητισμό του 17ου αιώνα, υποβάλλει πίσω από την περίτεχνη έκφρασή του σκοτεινά και άρρωστα πάθη, προαναγγέλλοντας με τρόπο μοναδικό τα εσωτερικά αδιέξοδα της σύγχρονης δραματουργίας. Η "Βερενίκη" είναι ένα έργο απλό, σχεδόν χωρίς δράση. Τρεις άνθρωποι, παγιδευμένοι σε μια σχέση ερωτικού τριγώνου, βρίσκονται στα πρόθυρα μιας αλλαγής που απαιτεί να παραμερίσουν τα αισθήματά τους, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, και να χωρίσουν. Αυτή η απαίτηση π...