Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πρόοδος της αρχαιολογίας επιτρέπει να φωτιστούν οι συνθήκες υπό τις οποίες οι Έλληνες εγκαταστάθηκαν γύρω από τη Μεσόγειο και οργάνωσαν τις πρώτες αποικίες. Οι τρεις αιώνες που χωρίζουν τον Όμηρο από τον Αισχύλο παρουσιάζουν σημαντικό ενδιαφέρον, γιατί τότε ακριβώς διαμορφώνεται το πρώτο πλαίσιο του ελληνικού πολιτισμού, η πόλις, όπου θα επινοηθεί η πολιτική, μέθοδος άγνωστη μέχρι τότε στις ανθρώπινες κοινωνίες.

Στα τέλη του περασμένου αιώνα, η γνωριμία των γάλλων δημιουργών με την ποίηση και τα πεζά του Edgar Allan Poe, χάρη στον Μπωντλαίρ και στον Μαλλαρμέ, είχε κιόλας γεννήσει μιαν ολόκληρη τάση προς το αλλόκοτο, το παράδοξο και το ονειρικό, παράλληλα σχεδόν με το άλλοτε ποιητικό και άλλοτε ακραίο ρεαλισμό που υποστήριξαν με το έργο τους συγγραφείς όπως ο Φλωμπέρ και ο Ζολά, αντίστοιχα. Η μορφή όμως της γαλλικής πεζογραφίας που συνοψίζει αυτές τις δύο μάλλον αντικρουόμενες τάσεις, αντικατοπτρίζοντας τις ποικίλες και αντιφατικές διαθέσεις της κοινωνίας του παρισινού fin de siecle...

Ο Αντίοχος είναι ο άνθρωπος της σιωπής. Καταδικασμένος με μια μόνο κίνηση να σωπαίνει και να 'ναι πιστός, μένει σιωπηλός για πέντε χρόνια προτού μιλήσει στη Βερενίκη. Ο θάνατος γι' αυτόν είναι κάτι σιωπηλό. Το τελικό του αλίμονο αποτελεί επιστροφή στην οριστική σιωπή. Όσο για τη Βερενίκη, γνωρίζει ότι, μόλις παρέλθει η τραγωδία, ο χρόνος θα γίνει μόνο μία άπειρη απουσία νοήματος, που την εικονίζουν οι αμέτρητες θάλασσες: έχοντας ξαναγίνει διάρκεια, η ζωή παύει να είναι πια θέαμα. Αυτή είναι, με δυο λόγια, η Ανατολή στη "Βερενίκη": ο ίδιος ο θάνατος του θεάτρου. Πάνω στα καρ...

Στον Μαλλαρμέ, το πρόβλημα του νοήματος βρίσκεται στο κέντρο της ποιητικής πρακτικής και θεωρίας. Σύμφωνα με τη μαλλαρμεϊκή ποιητική, το νόημα είναι ουσιαστικά το αντικείμενο και το στοίχημα μιας αντιπαράθεσης. Γύρω από το νόημα πλέκεται ένα παιχνίδι ισχύος μεταξύ του συγγραφέα και του αναγνώστη, ενώ κάθε αναγνώστης που αρχίζει αληθινά να διαβάζει τον Μαλλαρμέ μπαίνει αναγκαστικά σε αυτό το παιχνίδι και σε αυτή τη δοκιμασία.

Η παρουσίαση της "Αισθητικής" του Χέγκελ στο βιβλίο αυτό, σκοπό έχει να δείξει πόσο γόνιμη είναι για τη σημερινή φιλοσοφία της τέχνης αυτή η φιλοσοφική κατεύθυνση, που υποστηρίζει ότι η ανάλυση του Ωραίου δεν πρέπει να ξεκινά από την περιγραφή ωραίων πραγμάτων αλλά από τη γνώση του Ωραίου καθεαυτή.

...ο ποιητής πεζοπορούσε. Πάνω στ' απόμακρο το μονοπάτι ενός βουνού. Ίχνος ανθρώπου δεν υπήρχε. Ο ποιητής όλο και προχωρούσε με βήμα γρήγορο, αποτινάζοντας σιγά σιγά τον κόσμο μεσ' από δύσκολους αγώνες, ίδιος με σύννεφο, πνοή ανέμου, αγριολούλουδο, πουλί ορεινό... Πρόκειται για μια αλληγορική, μισοπραγματική μισοφανταστική, αναφορά στη ζωή και την περίπτωση ενός παράξενου ποιητή, του Κιμ Σακκάτ, που έζησε ανάμεσα στο 1807 και το 1863 στην Κορέα, εντελώς περιθωριακά και τυχοδιωκτικά, αφήνοντας πίσω του, όταν πέθανε, έναν σωρό από ποιήματα και θρυλικές εικασίες γύρω από τη ζ...

Πανελλήνια πρώτη της κωμωδίας "Οι ρομαντικοί". 'Έργο γραμμένο το 1894 από τον συγγραφέα του "Συρανό ντε Μπερζεράκ", Εντμόν Ροστάν. Πρόκειται για ένα έμμετρο αριστούργημα του νεορομαντισμού όπου κυριαρχούν η ποίηση, η μουσικότητα, η μελαγχολία και το χιούμορ, ένα ποίημα για την αναμέτρηση των ρομαντικών ρεμβασμών της νεότητας με τον σκληρό κόσμο των ενηλίκων.

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).

Δεκαεννιά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, όχι μόνο από τα πιο ενδιαφέροντα αλλά και από τα πιο αποκαλυπτικά για τον μοντέρνο χαρακτήρα των συγγραφικών του τρόπων. Ιστορίες που φανερώνουν ανάγλυφα την καθαρά ποιητική του πλευρά και που σφραγίζονται από το μυστήριο, τη μαγεία, τη δεισιδαιμονία, το υπερφυσικό, την ατμόσφαιρα του τρόμου και του ονείρου. Ένα έντονο κλίμα φυγής προς κάτι τραχύ κι απόκοσμο, συνεχώς υπονομευμένο από το χιούμορ, τον αδιόρατο σαρκασμό. Κόσμοι θρυλικοί και υποβλητικοί, αυστηροί και μυσταγωγικοί, σκοτεινοί και παραμυθένιοι, αντίθετοι προς τις αξίες μιας υπ...