Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Εκείνη τη στιγμή, η λεοπάρδαλη έστρεψε το κεφάλι προς το μέρος του και τον κοίταξε επίμονα δίχως να κινηθεί. Η σκληρότητα του μεταλλικού της βλέμματος και η ανυπόφορη καθαρότητά του έκαναν τον Προβηγκιανό να ριγήσει, ιδίως όταν το ζώο προχώρησε προς το μέρος του· την κοίταξε όμως χαϊδευτικά, και παραφυλώντας τη σαν να ήθελε να τη μαγνητίσει, την άφησε να τον πλησιάσει· έπειτα, με μια κίνηση γεμάτη απαλότητα, γεμάτη έρωτα, σαν να ήθελε να χαϊδέψει την ωραιότερη γυναίκα, άγγιξε το σώμα της, απ' την κορυφή ως την ουρά, ερεθίζοντας με τα νύχια του τους ευλύγιστους σπονδύλ...

Η Ιστορία στην "Ανθρώπινη Κωμωδία" του Μπαλζάκ είναι πρώτα απ' όλα η Ιστορία της διαφοράς και της αντίθεσης μέσα από ανταγωνισμούς και κερδοσκοπίες, κληρονομιές και δολοφονίες, μικρές ραδιουργίες και "αόρατες" συνωμοσίες. Το "Ένα επεισόδιο από την εποχή της τρομοκρατίας" και "Το κόκκινο πανδοχείο", ως συστατικά μέρη της Ανθρώπινης Κωμωδίας, δεν διαθέτουν ως μοναδικό τους σύνδεσμο το ότι διαδραματίζονται σε συγκεκριμένες φάσεις από την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης. Αν και με διαφορετικό τρόπο, συναντάμε και στα δύο το χρήμα και το αίμα - ή το χρυσάφι και ένα κομμένο κ...

Ο πατέρας, δίκαιος και ταυτόχρονα ανελέητος και σκληρός, τόσο σκληρός όσο και το τοπίο στο οποίο ζει, γίνεται ο ίδιος κριτής και δικαστής απονέμοντας δικαιοσύνη και καταδικάζοντας σε θάνατο τον άσωτο γιο του όταν εκείνος παραβαίνει τόσο τους ανθρώπινους όσο και τους θεϊκούς νόμους· ύστερα, μόνος στην ερημιά, ατενίζοντας το φουρτουνιασμένο πέλαγος, με μοναδική συντροφιά τις τύψεις και τον πόνο, προσπαθεί να εξιλεωθεί, να πληρώσει το τίμημα των πράξεών του. Στο δεύτερο διήγημα ο τυφλός οργανοπαίκτης ανοίγει την καρδιά του στο νεαρό ονειροπόλο και του αφηγείται τη ζωή και τις...

"Ελ βερδούγο" σημαίνει "Ο δήμιος" και στο αφήγημά του αυτό ο Γάλλος μυθιστοριογράφος του 19ου αιώνα Ονορέ ντε Μπαλζάκ επέλεξε να κρατήσει τον ισπανικό τίτλο από την πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα "La Mode" (28-1-1830) έως την τελευταία -το συμπεριέλαβε στον 15ο τόμο του έργου του "La comedie humaine" ("Η ανθρώπινη κωμωδία"). Στη νουβέλα αυτή αφηγείται αριστοτεχνικά ένα αιματοβαμμένο επεισόδιο της γαλλικής εκστρατείας στην Ισπανία το 1808 και τη συνακόλουθη θηριωδία της, δείχνοντας περισσότερη συμπάθεια για τους Ισπανούς στασιαστές παρά για τους κατακτητές συμπατριώτες του...

Ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (Honore de Balzac, 1799-1850) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Με τον Ουγκό και τον Φλωμπέρ συγκαταλέγεται στους θεμελιωτές του ρεαλιστικού μυθιστορήματος. Σπούδασε νομικά και φιλοσοφία. Από την ηλικία των 20 ετών αφοσιώθηκε στη συγγραφή φιλοσοφικών δοκιμίων, μυθιστορημάτων και τραγωδιών. Πολυγραφότατος, δημιούργησε εκατοντάδες ήρωες μέσα απ' τα βιβλία του· ανθρώπινους χαρακτήρες με πάθη και αδυναμίες. Στο έργο του καθρεφτίζεται με ζωντανά χρώματα η ζωή στη Γαλλία το πρώτο μισό του 19ου αιώνα. Υπήρξε πληθωρι...

Δυο κορίτσια που συνδέονται µε στενή φιλία, η Λουΐζ ντε Σωλιέ και η Ρενέ ντε Μωκόµπ, εγκαταλείπουν το μοναστήρι του Μπλουά όπου έχουν περάσει τα σχολικά τους χρόνια σαν οικότροφες και ξεκινούν την κοσμική τους ζωή. Η καθεμιά ακολουθεί τη μοίρα της κι εκεί ακριβώς ξεκινά η αλληλογραφία τους, στην οποία εξομολογούνται τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους, καθώς αντικρίζουν την πραγματική ζωή που πολύ απέχει από την εικόνα που μέχρι τότε είχαν σχηματίσει, μέσα από την καθολική τους εκπαίδευση στο τάγµα των Καρμελιτισσών. Οι μοίρες τους είναι φαινομενικά παράλληλες, καθώς και...

Δυο κορίτσια που συνδέονται µε στενή φιλία, η Λουΐζ ντε Σωλιέ και η Ρενέ ντε Μωκόµπ, εγκαταλείπουν το μοναστήρι του Μπλουά όπου έχουν περάσει τα σχολικά τους χρόνια σαν οικότροφες και ξεκινούν την κοσμική τους ζωή. Η καθεμιά ακολουθεί τη μοίρα της κι εκεί ακριβώς ξεκινά η αλληλογραφία τους, στην οποία εξομολογούνται τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους, καθώς αντικρίζουν την πραγματική ζωή που πολύ απέχει από την εικόνα που μέχρι τότε είχαν σχηματίσει, μέσα από την καθολική τους εκπαίδευση στο τάγµα των Καρμελιτισσών. Οι μοίρες τους είναι φαινομενικά παράλληλες, καθώς και...

Ο έρωτας είναι ένα πανέμορφο λουλούδι, πρέπει όμως να έχει κανείς την τόλμη να πάει να το κόψει από το τρομακτικό χείλος ενός γκρεμού. Σταντάλ Όσο για την Τράπεζα, πετάει από το ύψος των ταμείων της αυτή την πολύ λογική κουβέντα στον οφειλέτη: - Γιατί δεν είστε εις θέσιν; στην οποία δυστυχώς δεν μπορεί κανείς ν’ απαντήσει τίποτα. Μπαλζάκ Το γέλιο είναι σπουδαίο πράγμα: είναι περιφρόνηση και κατανόηση μαζί, εν ολίγοις ο καλύτερος τρόπος θεώρησης της ζωής. Φλωμπέρ Σταχυολογημένες από μυθιστορήματα, ημερολόγια ή γράμματα του Μπαλζάκ, του Σταντάλ και του Φλωμπέρ...

Δώδεκα κλασικοί Γάλλοι συγγραφείς του 18ου και 19ου αιώνα ανθολογούνται και μιλούν για τον έρωτα μέσα από κορυφαία έργα τους. Από την πένα του Τζάκομο Καζανόβα, του Mαρκήσιου ντε Σαντ, του Ντενί Ντιντερό, αλλά και του Ζεράρ ντε Νερβάλ, του Γκυστάβ Φλωμπέρ, του Σταντάλ και άλλων ακόμα, ο έρωτας αναδύεται άλλοτε παιγνιώδης, εφήμερος, ματαιόδοξος, δαιμονικός, κυνικός, άλλοτε παράφορος και καταστροφικός και άλλοτε ανιδιοτελής, αγγελικός, ρομαντικός. Και πάντα ανεξάντλητος, παλλόμενος και ζωντανός.