Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μελέτη των επωνύμων στην Ελλάδα, αν κι έχει αρχίσει από τις πρώτες δεκαετίες του ελεύθερου βίου της χώρας μας, δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη. Ίσως, ανάμεσα στ' άλλα, να φταίει και η προσπάθειά μας να σβήσουμε την παράδοσή μας. Ίσως να θέλουμε, συλλογικά κι υποσυνείδητα, να ξεχάσουμε την καταγωγή μας, που τα ονόματα επιμένουν να μας θυμίζουν.

Από το άλλο χέρι με κρατούσε η μάνα μου, με τραβάγε, εγώ καθυστερούσα, τα πόδια μου είχαν πιαστεί, η ανάσα μου είχε πιαστεί, η καρδιά μου είχε πιαστεί, ο αέρας δεν μου έφτανε, αλλά προχωρούσαμε... .................. Σήμερα είναι το θερινό ηλιοστάσιο. Αυτή τη νύχτα, δώστε ζωή στα όνειρα σας. Κάντε τα να ζωντανέψουν για χάρη σας τα καλύτερα που μπορεί να σας δώσει ο ουρανός με τα άστρα, ο κάμπος με τα λούλουδα και η θάλασσα με τα κύματα... ..................... Πάνω, στην ταράτσα, ανάμεσα στις παλιές τρύπες του πολέμου, άνθιζαν και μοσκοβόλαγαν δυόσμος και γαρίφαλα και αλ...

Σκοπός της ιστορίας είναι η επισκόπηση, η ανασύνθεση και η ερμηνεία με αμεροληψία και πληρότητα γεγονότων και καταστάσεων που πραγματοποιήθηκαν διαδοχικά στο παρελθόν, κατά χρονολογική σειρά, από έναν λαό, μία κοινωνία, μία πόλη αλλά και στο πλαίσιο της επιστήμης, των θεσμών, της γλώσσας κοκ. [...] Το έργο αυτό είναι χρήσιμο για τον πολίτη, τον στοχαστή, τον δημιουργό, τον ελεύθερο, τον "ωραίο Έλληνα" που θέλει να γνωρίζει τις ιστορικές καταβολές του και να αντιλαμβάνεται εναργέστερα το παρόν, το εκάστοτε παρόν στο σύγχρονο κόσμο, επωφελούμενος από το παρελθόν. Αυτό συμβαί...

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται πρωτίστως στους νοσηλευτές και τις νοσηλεύτριες. Μέσα από τις σελίδες του μπορούν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις της Νοσηλευτικής, τα γεγονότα και τα κοινωνικά ρεύματα που τις προκάλεσαν. Εξελίξεις που συνέβαλαν ώστε ένα έργο φιλανθρωπίας να μετασχηματισθεί σε καθολικά αποδεχτό επάγγελμα-λειτούργημα και, τελικά, σε επιστήμη. Απευθύνεται όμως, εξ ίσου, στους γιατρούς και τους λοιπούς επαγγελματίες-λειτουργούς υγείας, καθώς δεν μπορεί να νοηθεί καμμία εξέλιξη των υπηρεσιών υγείας (τόσο στο επίπεδο της πρόληψης όσο και στο επίπεδο της θεραπείας) χ...

Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Γεράσιμο Ρηγάτο, που εξετάζει το αντικείμενο από τους Μυθικούς Χρόνους ως τον 20ό αιώνα. Η Προϊστορία στην Ελλάδα και τους Ανατολικούς Λαούς, η Ιπποκρατική Νοσηλευτική, οι πρώτοι Χριστιανικοί αιώνες, ο Μεσαίωνας στην Ανατολή και τη Δύση και η Νοσηλευτική στο Νέο Κόσμο (ΗΠΑ, Καναδάς, Λατινική Αμερική, Αυστραλία) περιγράφονται σε ιδιαίτερα κεφάλαια. Έμφαση δίνεται στο 19ο αιώνα, όταν η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ αναμορφώνει και δίνει επαγγελματική υπευθυνότητα στη Νοσηλευτική, μειώνοντας εντυπωσιακά τη θνησιμότητα των πολέμων. Η ανάπτυξη της Νεότ...

Οι μαντινάδες -αυτοσχέδια στιχουργήματα- είναι ένα ζωντανό στοιχείο του λαϊκού μας πολιτισμού, ένα μέρος του κρητικού λόγου βασισμένο στη ντοπιολαλιά και ακολουθούν τις εξελίξεις στη γλώσσα, την επιστήμη και τη ζωή. Η υγεία ως το πολυτιμότερο αγαθό του ανθρώπου καταγράφεται στη λαϊκή γνώση και αποτυπώνεται στις μαντινάδες άλλοτε ως ευχή, άλλοτε ως πόνος, άλλοτε σκωπτικά, σατιρικά, συμβουλευτικά. Στη γεια μας πίνω το κρασί, στη γεια μας και η παρέα, όλοι υγεία να 'χομε και να περνούμ' ωραία.

Ο γιατρός Δημήτριος Πεπαγωμένος έζησε τον 13ο αιώνα. Η ζωή και η δράση του προσδιορίζονται από το γεγονός ότι διετέλεσε γιατρός, ή, ακριβέστερα, ένας από τους γιατρούς του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. [...] Tο σημαντικότερο γεγονός της ζωής και της σταδιοδρομίας του Δημητρίου Πεπαγωμένου στάθηκε η ανάθεση σ' αυτόν, από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο, της συγγραφής ενός βιβλίου για την ποδάγρα. Αλλά αυτοκράτορας με αυτό το όνομα δεν υπήρξε τον πρώιμο 15ο ούτε τον όψιμο 14ο αιώνα. Εκτός από τον θεμελιωτή της δυναστείας, Μιχαήλ ήταν και επόμενος αυτοκράτορας, ο Μιχαήλ...

Ο γιατρός Δημήτριος Πεπαγωμένος έζησε τον 13ο αιώνα. Η ζωή και η δράση του προσδιορίζονται από το γεγονός ότι διετέλεσε γιατρός, ή, ακριβέστερα, ένας από τους γιατρούς του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. [...] Tο σημαντικότερο γεγονός της ζωής και της σταδιοδρομίας του Δημητρίου Πεπαγωμένου στάθηκε η ανάθεση σ' αυτόν, από τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο, της συγγραφής ενός βιβλίου για την ποδάγρα. Αλλά αυτοκράτορας με αυτό το όνομα δεν υπήρξε τον πρώιμο 15ο ούτε τον όψιμο 14ο αιώνα. Εκτός από τον θεμελιωτή της δυναστείας, Μιχαήλ ήταν και επόμενος αυτοκράτορας, ο Μιχαήλ...

Από το αστείρευτο θησαυροφυλάκιο της αρχαίας ελληνικής ποίησης, την Παλατινή Ανθολογία, έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή όλα εκείνα τα επιγράμματα που αναφέρονται σε υγεία και αρρώστιες, που μνημονεύουν ατυχήματα και θανάτους και που εγκωμιάζουν ή κατηγορούν ιαματικές θεότητες και, επώνυμους, ή ανώνυμους, θνητούς θεραπευτές.

Οι μεταβολές της καθημερινής ζωής των ανθρώπων συντελούνται τις τελευταίες δεκαετίες με εξαιρετικά ταχείς ρυθμούς. Η γλώσσα, ακολουθώντας και εκφράζοντας τη ζωή, μεταβάλλεται με ανάλογη ταχύτητα. Η μη χρησιμοποίηση διαδικασιών, τεχνικών, εργαλείων ή μέσων συνεπάγεται και την απόσβεση από τη συλλογική μνήμη των λέξεων που τα δηλώνουν. Σε αντικατάστασή τους, νέες λέξεις, που δηλώνουν τις νέες καταστάσεις, μπαίνουν στην καθημερινότητά μας και καλύπτουν τις ανάγκες μας. Στο λεξικό αυτό καταγράφονται 4198 λέξεις σπάνιες, ξεχασμένες ή δυσεύρετες, αλλά και λέξεις κοινές σε φθίνου...

Οι αντιλήψεις, οι πεποιθήσεις και η πίστη των απλών ανθρώπων μέσα από τα ομηρικά έπη, τις τραγωδίες, τις λόγιες δημιουργίες, τις παροιμίες, τα κάλαντα, το δημοτικό τραγούδι, τις παραδόσεις μας. Οι άνθρωποι εύχονται με κάθε ευκαιρία: Εύχονται για μικρά, ασήμαντα καθημερινά γεγονότα, αλλά και για κάθε εξαιρετικό ή έκτακτο γεγονός. Οι ίδιοι άνθρωποι που εύχονται μπορούν και να καταραστούν. Αυτοί που καταριούνται είναι εκείνοι που έχουν την αίσθηση ότι αδικήθηκαν, αλλά δεν έχουν τη δύναμη να αποκαταστήσουν μόνοι τους την αδικία. "Ευχή και κατάρα": Λέξεις πανάρχαιες, με αμετάβλη...

Τα ξόρκια ή επωδαί -με ρίζες αρχέγονες- ως μία από τις θεραπευτικές μεθόδους της λαϊκής ιατρικής επιστρατεύονται ακόμη και σήμερα για να συμβάλουν στη θεραπεία ενός πλήθους νοσημάτων, μικρής, μέτριας ή μεγάλης σοβαρότητας. Η δύναμη της επιβολής του θεραπευτή, η δύναμη που περικλείει το ψιθύρισμα ακατάληπτων μυστικών λόγων σε συνδυασμό με την αυθυποβολή του αρρώστου οδηγούν πολλές φορές ακόμη και στη θεραπευτική δράση των ξορκιών.

"... Η αξία και ιδιαιτερότητα αυτού του βιβλίου έγκειται στο ότι βασίζεται εξ ολοκλήρου στην προσπάθεια παράθεσης συγκεκριμένων στοιχείων και επιστημονικών δεδομένων από τις πληγείσες περιοχές Ιράκ, Βοσνίας και Γιουκοσλαβίας... Όλα τα χρήσιμα νέα στοιχεία παρατίθενται με σαφήνεια κια σοβαρότητα, αλλά και με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνονται κατανοητά και από τους μη ειδικούς... Όπως συμβαίνει συνήθως με κάθε σοβαρή και επιστημονική προσέγγιση παρόμοιων θεμάτων, το βιβλίο αυτό σίγουρα απαντά σε πολλά ερωτήματα, αλλά συγχρόνως γεννά πολύ περισσότερα..."

Με το παρόν έργου του Γ. Α. Ρηγάτου ξεχωρίζεται ένα από τα εκπρεπέστερα είδη της λαϊκής λογοτεχνίας, η παροιμία, την οποία (για να αναφέρω μιαν αλλά σημαίνουσα περίπτωση) ο Κωστής Παλαμάς τουλάχιστον δύο φορές εξεθείασε. "Αξίζει να αναλυθούν οι Παροιμίες", έγραφε, "ως μνημεία γλωσσικά, που μια μέρα θα ευεργετήσουν το φιλόσοφο, θα ευεργετήσουν τον ποιητή. Ποιος ξέρει πόσο και η μελέτη τους θα βοηθήσει στο χτίσιμο καμιάς μεγάλης και συνθετικής εργασίας για την ελληνική ψυχή, καμιάς μεγαλοφάνταστης εποποιίας". Και ο ίδιος, τιμώντας στο ποίημά του "Πατέρες" εκείνους τους εκλεκ...

Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας συγκεντρώνει και σχολιάζει αντιπροσωπευτικά αινίγματα για το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του. Συχνά αυτά τα σύντομα λαϊκά κείμενα μας εντυπωσιάζουν για τις απλές αλλά στέρεες γνώσεις που εκφράζουν σε συνεπτυγμένες, ολιγόλεξες φράσεις και άλλοτε μας ικανοποιούν με τις ποιητικές τους εικόνες και τις ευρηματικές τους περιγραφές. Εκτός από συμβολή στην κατανόηση μιας ακόμα συνιστώσας του λαϊκού μας πολιτισμού, το μελέτημα αυτό αποτελεί και ένα γοητευτικό και ευχάριστο ανάγνωσμα.

Από το αστείρευτο θησαυροφυλάκιο της αρχαίας ελληνικής ποίησης, την Παλατινή Ανθολογία, έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή όλα εκείνα τα επιγράμματα που αναφέρονται σε υγεία και αρρώστιες, που μνημονεύουν ατυχήματα και θανάτους και που εγκωμιάζουν ή κατηγορούν ιαματικές θεότητες και, επώνυμους, ή ανώνυμους, θνητούς θεραπευτές.

Ένα βιβλίο για τα βότανα στον πολιτισμό των Ελλήνων. Η αναφορά τους στους μύθους και η χρήση τους στην αρχαιότητα, η χρήση των βοτάνων στο βυζάντιο και στους νεότερους αιώνες. Τα βότανα στη λαογραφία των Ελλήνων. Στο τελευταίο μέρος του βιβλίου περιέχονται εικόνες των φαρμακευτικών φυτών.