Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η βελτίωση του ανθρώπινου είδους συνδέθηκε στενά με τη διατροφή του. Αναφέρεται ότι από τα χρόνια της προϊστορίας η αύξηση του ύψους και της διάρκειας ζωής συνδυάστηκαν με την πλουσιότερη διατροφή. Υποστηρίζεται επίσης ότι η κρεοφαγία και η μαγειρική συντέλεσαν τόσο στην κοινωνική οργάνωση, όσο και στην ανάπτυξη του πολιτισμού. Στο βιβλίο αυτό εξετάζονται τα στοιχεία που περιγράφουν τη διατροφή κατά τους ομηρικούς χρόνους, τις σχετικές γνώσεις της προϊπποκρατικής ιατρικής, τα περί διαίτης βιβλία του Ιπποκράτη και των διαδόχων του, τα περί τροφής βιβλία του Γαληνού και των...

Από το αστείρευτο θησαυροφυλάκιο της αρχαίας ελληνικής ποίησης, την Παλατινή Ανθολογία, έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή όλα εκείνα τα επιγράμματα που αναφέρονται σε υγεία και αρρώστιες, που μνημονεύουν ατυχήματα και θανάτους και που εγκωμιάζουν ή κατηγορούν ιαματικές θεότητες και, επώνυμους, ή ανώνυμους, θνητούς θεραπευτές.

Από το αστείρευτο θησαυροφυλάκιο της αρχαίας ελληνικής ποίησης, την Παλατινή Ανθολογία, έχουν επιλεγεί και παρουσιάζονται στην έκδοση αυτή όλα εκείνα τα επιγράμματα που αναφέρονται σε υγεία και αρρώστιες, που μνημονεύουν ατυχήματα και θανάτους και που εγκωμιάζουν ή κατηγορούν ιαματικές θεότητες και, επώνυμους, ή ανώνυμους, θνητούς θεραπευτές.

Οι μύθοι αποτελούν την ψυχοδυναμική θεώρηση ενός διαχρονικού και πολυσύνθετου δημιουργικού φαινομένου σε κάθε τόπο και σε κάθε πολιτισμό. Κατά τον Φρόιντ αντιπροσωπεύουν για τον ανθρώπινο πολιτισμό ό,τι το όνειρο για τη ζωή των ανθρώπων. Ανάμεσα στους μύθους της αρχαιότητας ορισμένοι αναφέρονται σε πρόσωπα που πραγματοποίησαν σημαντικά επιτεύγματα ή έδρασαν με τρόπο που εξασφάλιζε την υγεία και την ευημερία των ανθρώπων. Στο βιβλίο εξετάζονται από την ιατρική σκοπιά οι αρχαίοι μυθικοί θεραπευτές. Πρόκειται για ιατρoμάγους και ιατρομάντεις όπως ο Αμφιάραος, ιδρυ...

Τα ξόρκια ή επωδαί -με ρίζες αρχέγονες- ως μία από τις θεραπευτικές μεθόδους της λαϊκής ιατρικής επιστρατεύονται ακόμη και σήμερα για να συμβάλουν στη θεραπεία ενός πλήθους νοσημάτων, μικρής, μέτριας ή μεγάλης σοβαρότητας. Η δύναμη της επιβολής του θεραπευτή, η δύναμη που περικλείει το ψιθύρισμα ακατάληπτων μυστικών λόγων σε συνδυασμό με την αυθυποβολή του αρρώστου οδηγούν πολλές φορές ακόμη και στη θεραπευτική δράση των ξορκιών.

Η τρέλα απασχολεί τη λογοτεχνία από την αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας. Στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία χρησιμοποιούνται όροι όπως ψυχική νόσος, ψυχασθένεια, ψύχωση και άλλες. Ωστόσο το θέατρο, η πεζογραφία, η ποίηση και η λαϊκή παράδοση αναφέρονταν σχεδόν πάντοτε στον τρελό, ο οποίος εκτός από τον ψυχικά ασθενή μπορεί να είναι ο ιδιότροπος, ο μονομανής, ο ανόητος ή ο ριψοκίνδυνος. Στο παρόν βιβλίο ο συγγραφέας ανατρέχει σε μείζονα και ελάσσονα έργα της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας λογοτεχνίας που έχουν ως αντικείμενο την τρέλα και τις ποικίλες εκδηλώσεις της. Από...

Στις χαρές, κάθε που ελπίζουν και όποτε γιορτάζουν, για γεγονότα είτε αναπάντεχα είτε μικρά και καθημερινά, οι άνθρωποι δίνουν ευχές· καλές ευχές. Αλλά και όταν φοβούνται, όταν νιώθουν ότι απειλούνται ή όποτε αδικούνται, δίνουν ευχές -με εξαιρετικά αρνητικό περιεχόμενο, όμως-, επειδή έχουν την εντύπωση πως έτσι θα αποκαταστήσουν την αδικία. "Για καλό και για κακό", από τα ομηρικά έπη μέχρι το δημοτικό τραγούδι, από τις παροιμίες και τα παραμύθια μέχρι το Θέατρο Σκιών, και από τις τοπικές παραδόσεις μέχρι τα έργα του Παπαδιαμάντη, λέξεις και εκφράσεις, ευχές και κατάρες,...

Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας συγκεντρώνει και σχολιάζει αντιπροσωπευτικά αινίγματα για το ανθρώπινο σώμα και τις λειτουργίες του. Συχνά αυτά τα σύντομα λαϊκά κείμενα μας εντυπωσιάζουν για τις απλές αλλά στέρεες γνώσεις που εκφράζουν σε συνεπτυγμένες, ολιγόλεξες φράσεις και άλλοτε μας ικανοποιούν με τις ποιητικές τους εικόνες και τις ευρηματικές τους περιγραφές. Εκτός από συμβολή στην κατανόηση μιας ακόμα συνιστώσας του λαϊκού μας πολιτισμού, το μελέτημα αυτό αποτελεί και ένα γοητευτικό και ευχάριστο ανάγνωσμα.

Οι αντιλήψεις, οι πεποιθήσεις και η πίστη των απλών ανθρώπων μέσα από τα ομηρικά έπη, τις τραγωδίες, τις λόγιες δημιουργίες, τις παροιμίες, τα κάλαντα, το δημοτικό τραγούδι, τις παραδόσεις μας. Οι άνθρωποι εύχονται με κάθε ευκαιρία: Εύχονται για μικρά, ασήμαντα καθημερινά γεγονότα, αλλά και για κάθε εξαιρετικό ή έκτακτο γεγονός. Οι ίδιοι άνθρωποι που εύχονται μπορούν και να καταραστούν. Αυτοί που καταριούνται είναι εκείνοι που έχουν την αίσθηση ότι αδικήθηκαν, αλλά δεν έχουν τη δύναμη να αποκαταστήσουν μόνοι τους την αδικία. "Ευχή και κατάρα": Λέξεις πανάρχαιες, με αμετάβλη...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μια συγκριτική εξέταση των κειμένων που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί, προς τα γραφόμενα σε δημοσιευμένα ή ανέκδοτα "ιατροσόφια", αλλά και προς τις καθημερινές πρακτικές των λαϊκών ανθρώπων. Οι ομοιότητες που παρατηρούνται εντυπωσιάζουν, όχι μόνο για την αντοχή τους στο χρόνο, αλλά και για τις βαθειές ρίζες τους στην ανθρώπινη ψυχή.

Οι λαϊκές αντιλήψεις για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας, αλλά και για την αιτιολογία και την αντιμετώπιση των νοσημάτων, αποτελούν κράμα φυσικών και μεταφυσικών μεθόδων, λογικών και παράλογων αντιλήψεων και πρακτικών. Η συγκριτική εξέταση των κειμένων που μας άφησαν οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί προς τα γραφόμενα σε δημοσιευμένα ή ανέκδοτα «ιατροσόφια», αλλά και προς τις καθημερινές πρακτικές των λαϊκών ανθρώπων, δείχνουν μιαν αδιάσπαστη συνέχεια. Οι ομοιότητες αυτές, που παρουσιάζονται και σχολιάζονται στο βιβλίο, εντυπωσιάζουν όχι μόνο για την αντοχή τους στο χρόνο...

Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του πολυγραφότατου γιατρού και συγγραφέα Γεράσιμου Ρηγάτου σχετικά με την ελληνική συμβολή στην παγκόσμια ιατρική ορολογία. Οι όροι τους οποίους συνθέτουν οι γιατροί για τη δήλωση μιας νέας παθολογικής οντότητας, ενός συμπτώματος ή διαφόρων στοιχείων που σχετίζονται με την ιατρική, προέρχονται κατά μεγάλη αναλογία από την ελληνική γλώσσα. Οι όροι αυτοί αυξάνονται με τη δημιουργία παραγώγων και σύνθετων, είτε με τη χρήση δεύτερης ελληνικής λέξης, είτε με μικτούς τύπους με λατινική ή άλλη λέξη. Το φαινόμενο αφορά στην Ιατρική Ορολογία στο σύνολο των...

Τα κείμενα είναι γραμμένα από τον Γεράσιμο Ρηγάτο, που εξετάζει το αντικείμενο από τους Μυθικούς Χρόνους ως τον 20ό αιώνα. Η Προϊστορία στην Ελλάδα και τους Ανατολικούς Λαούς, η Ιπποκρατική Νοσηλευτική, οι πρώτοι Χριστιανικοί αιώνες, ο Μεσαίωνας στην Ανατολή και τη Δύση και η Νοσηλευτική στο Νέο Κόσμο (ΗΠΑ, Καναδάς, Λατινική Αμερική, Αυστραλία) περιγράφονται σε ιδιαίτερα κεφάλαια. Έμφαση δίνεται στο 19ο αιώνα, όταν η Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ αναμορφώνει και δίνει επαγγελματική υπευθυνότητα στη Νοσηλευτική, μειώνοντας εντυπωσιακά τη θνησιμότητα των πολέμων. Η ανάπτυξη της Νεότ...

Με το παρόν έργου του Γ. Α. Ρηγάτου ξεχωρίζεται ένα από τα εκπρεπέστερα είδη της λαϊκής λογοτεχνίας, η παροιμία, την οποία (για να αναφέρω μιαν αλλά σημαίνουσα περίπτωση) ο Κωστής Παλαμάς τουλάχιστον δύο φορές εξεθείασε. "Αξίζει να αναλυθούν οι Παροιμίες", έγραφε, "ως μνημεία γλωσσικά, που μια μέρα θα ευεργετήσουν το φιλόσοφο, θα ευεργετήσουν τον ποιητή. Ποιος ξέρει πόσο και η μελέτη τους θα βοηθήσει στο χτίσιμο καμιάς μεγάλης και συνθετικής εργασίας για την ελληνική ψυχή, καμιάς μεγαλοφάνταστης εποποιίας". Και ο ίδιος, τιμώντας στο ποίημά του "Πατέρες" εκείνους τους εκλεκ...