Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σεβίλλη, 1626. Κατά την επιστροφή τους από τη Φλάνδρα, όπου είχαν συμμετάσχει στην πολιορκία και την παράδοση της Μπρέντα, ο λοχαγός Αλατρίστε και ο νεαρός ακόλουθος του Ίνιγο Βαλβόα αποδέχονται την πρόταση να στρατολογήσουν μια ομάδα "κατάλληλων ανθρώπων", πληρωμένα ρεμάλια ως επί το πλείστον, για μια επικίνδυνη αποστολή σχετικά με το λαθρεμπόριο χρυσού που τα ισπανικά γαλόνια φέρνουν από τις Ινδίες. Τα αβαθή νερά στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ, η αυλή των Πορτοκαλιών, η βασιλική φυλακή, οι ταβέρνες της Τριάνα και, πάνω απ΄όλα, η πολύβουη Σεβίλλη, είναι τα σκηνικά μιας μεγ...

Σ' αυτό το βιβλίο προτείνεται να μεταρρυθμίσουμε τη σκέψη για να μεταρρυθμίσουμε την εκπαίδευση, και να μεταρρυθμίσουμε την εκπαίδευση για να μεταρρυθμίσουμε τη σκέψη. Για τη μεταρρύθμιση της σκέψης, ο Εντγκάρ Μορέν προτείνει τις αρχές που θα επέτρεπαν να ακολουθήσουμε την επισήμανση του Πασκάλ: Μου είναι αδύνατον να γνωρίσω τα τμήματα δίχως να γνωρίσω το όλον, όπως επίσης και να γνωρίσω το όλον δίχως να γνωρίσω ιδιαιτέρως τα τμήματα.... Αυτές οι αρχές οδηγούν πέραν μιας κατακερματισμένης γνώσης η οποία, καθιστώντας αόρατες τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του όλου και των τμημάτ...

Ο Αντόνιο Μουνιόθ Μολίνα ερευνά σ' αυτό το "Βιβλίο της εξορίας" όλες -σχεδόν όλες- τις μορφές διώξεων: τις φασιστικές, τις ναζιστικές, τις κομμουνιστικές· τις παράλογες τραγωδίες της ανθρωπότητας που σπαράσσεται από προκαταλήψεις, που επιδίδεται σε συλλογικά εγκλήματα. Αυτό το σύνθετο μυθιστόρημα, το τόσο εύκολο στο διάβασμα, μοιάζει γραμμένο κάτω απ' το βλέμμα του Κάφκα και του Πασκάλ, κάτω απ' τη βαριά σκιά του εικοστού αιώνα: σε δεκαεπτά ιλιγγιώδη κεφάλαια που μοιάζουν με σεκάνς κινηματογραφικής ταινίας, ο Μολίνα αφηγείται τις ιστορίες των ανθρώπων που διώχτηκαν, φυλακίσ...

Ενας χάκερ σπάει τους κώδικες του Βατικανού και στέλνει επείγον μήνυμα κινδύνου στον ίδιο τον Πάπα. Ο κομψός ιερέας-πράκτορας, ειδικός σε σκοτεινές υποθέσεις, Λορένθο Κουάρτ, λαμβάνει τη διαταγή να εντοπίσει το συγγραφέα του μηνύματος και να ξεδιαλύνει την υπόθεση της μικρής εκκλησίας της Παναγίας των Δακρύων. Η ερειπωμένη εκκλησία κρίνεται κατεδαφιστέα. Ο αρχιτέκτονας που γνωμοδότησε για την κατεδάφιση και ο κληρικός που ως γραμματέας του αρχιεπισκόπου της περιοχής πίεζε για να γίνει αποδεκτή η απόφαση χωρίς αντιδράσεις βρίσκονται και οι δυο νεκροί.

Εξομολόγηση και ταυτόχρονα πιστεύω, "Τα δαιμόνιά μου" είναι βιβλίο αταξινόμητο. Βιβλίο συγγραφέα, ιστορικού, στοχαστή που επιχειρεί να μεταφέρει στον ίδιο του τον συγγραφέα και στις εμπειρίες του, στη διάρκεια αυτού του αιώνα, την πολύπλοκη σκέψη της οποίας υπήρξε εμπνευστής.

Η ζωή είναι σεργιάνι, πάμε, ερχόμαστε, πορευόμαστε. Οι άνθρωποι διαδέχονται ο ένας τον άλλον χωρίς να γνωριστούν. Εικάζονται από τις κορυφές των κεραιών σαν σώματα τοποθετημένα στο κυλιόμενο χαλί του είδους. Η αγωνία χτυπά, πάλλεται στη θέση της καρδιάς. Ο εγκέφαλος είναι αίθουσα βασανιστηρίων όπου δεν τολμούν να φωνάξουν από φόβο μην εξαγριώσουν τον πόνο. Οι δεκαετίες της ύπαρξης σωρεύονται η μία πάνω στην άλλη σαν κύβοι. Τις διασχίζουν βλοσυρά χωρίς να βιώνουν κάθε στιγμή το δέος ότι βρίσκονται εκεί. Μόλις πριν γείρουν φτάνει η στιγμή προς την οποία εξαρχής κατευθύνοντ...

Είναι η ιστορία της χαμένης Εδέμ. Η μελαγχολική ιστορία ενός βασιλείου, του τελευταίου προπύργιου του Ισλάμ στην Ισπανία. Μετά από 700 χρόνια, στα οποία οι τέχνες και οι επιστήμες ανταγωνίσθηκαν τους αρχαίους πολιτισμούς της Ελλάδας, της Αιγύπτου και της Ρώμης, η λάμψη του βασιλείου της Γρανάδας έσβησε βίαια από τη δύναμη των χριστιανικών όπλων. Η ιστορία του Μποαβδίλ, του τελευταίου μουσουλμάνου βασιλιά της Ανδαλουσίας, που η μοίρα τον διάλεξε για να παραδώσει στους χριστιανούς τον παράδεισο των πηγών, των λουλουδιών, των αυλών, των αηδονιών.

Σε μια μικρή ανεμοδαρμένη πόλη της Ανδαλουσίας ένα κοριτσάκι βρίσκεται νεκρό σ' ένα πάρκο μια νύχτα με πανσέληνο. Ο τρόμος πέφτει βαρύς πάνω απ' την πόλη, μαζί με τον χειμώνα. Οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος αυτού είναι, ο επιθεωρητής που ψάχνει μανιωδώς για τον δολοφόνο, η δασκάλα του θύματος, ο πατέρας, μια μικρή παρ' ολίγον θύμα, ο ιατροδικαστής και τέλος ο δολοφόνος με το νευρωτικό χαρακτήρα που κρύβει πίσω από την καθημερινή υποταγή του. Ένα έργο πυκνό, σε γλώσσα αβίαστη, προϊόν ποιητικής πνοής, που καταφέρνει να διεισδύσει στην ανθρώπινη ύλη, την τόσο σκοτεινή και...

Ένας ναυτικός χωρίς καράβι, εξορισμένος από τη θάλασσα, γνωρίζει μια παράξενη γυναίκα που έχει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που κάποιοι άντρες θέτουν στον εαυτό τους από καταβολής κόσμου... Κυνηγοί ναυαγίων σε αναζήτηση του φαντάσματος ενός πλοίου που βυθίστηκε στη Μεσόγειο, προβλήματα γεωγραφικού πλάτους και μήκους των οποίων το μυστικό βρίσκεται κρυμμένο σε παλιές ρότες και ναυτικούς χάρτες, σε ναυτικά μουσεία, σε βιβλιοθήκες... Ποτέ η θάλασσα και η ιστορία, η επιστήμη της πλεύσης, η περιπέτεια και το μυστήριο δεν είχαν συνδυαστεί με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο σ' ένα μυθιστό...

"Δεν ήταν ο πιο τίμιος ή ο πιο θεοσεβούμενος άνθρωπος, ήταν όμως γενναίος άντρας ..." Μ' αυτά τα λόγια αρχίζει "Ο λοχαγός Αλατρίστε", η ιστορία ενός βετεράνου στρατιώτη των ταγμάτων της Φλάνδρας στη Μαδρίτη του 17ου αιώνα. Ο αναγνώστης, ξέπνοος, βυθίζεται κυριολεκτικά, μέσα από τις επικίνδυνες και παθιασμένες περιπέτειες του λοχαγού Αλατρίστε, στις δολοπλοκίες της Αυλής μιας διεφθαρμένης και σε παρακμή Ισπανίας, σε ενέδρες σε σκοτεινούς δρομίσκους μέσα στη λάμψη του ατσαλιού των σπαθιών, σε ταβέρνες όπου ο Φρανθίσκο δε Κεβέδο συνθέτει σονέτα ανάμεσα σε καβγάδες και κα...

Φλάνδρα, 1625. Ο Ίνιγο Βαλβόα, ακόλουθος του λοχαγού Αλατρίστε στα παλιά τάγματα που πολιορκούσαν την πόλη της Μπρέντα, γίνεται μάρτυρας της παράδοσής της. Λεπτομέρειες της πολιορκίας θα αφηγηθεί δέκα χρόνια αργότερα στο φίλο του ζωγράφο Διέγο Βελάσκεθ, για τον περίφημο ομώνυμο πίνακά του. Ακολουθώντας τον κύριό του στο τοπίο που απεικονίζεται στο βάθος αυτού του πίνακα, στην άλλη πλευρά του δάσους των λογχών, θα δούμε τον Ίνιγο Βαλβόα να πιάνει για πρώτη φορά σπαθί και αρκεβούζιο, και να μάχεται για τη ζωή του και για τη ζωή των φίλων του. Μάχες, προκλήσεις, έφοδοι,...

Σ' έναν πύργο στη Μεσόγειο, σε αναζήτηση της φωτογραφίας την οποία ποτέ δεν μπόρεσε να τραβήξει, ένας βετεράνος φωτογράφος ζωγραφίζει μια μεγάλη κυκλική τοιχογραφία: το τοπίο μιας μάχης μη τοποθετημένης στο χρόνο. Στο έργο του τον συνοδεύουν ένα πρόσωπο που επιστρέφει από το παρελθόν για να εισπράξει ένα θανάσιμο χρέος και η σκιά μιας γυναίκας που έχει πεθάνει δέκα χρόνια πριν. Γύρω απ' αυτά τα τρία πρόσωπα, ο Αρτούρο Πέρεθ-Ρεβέρτε συνθέτει το πιο έντονο και συναρπαστικό μυθιστόρημα της μακράς συγγραφικής του πορείας. Εκθαμβωτικός από την αρχή έως το τέλος, "Ο ζωγράφ...

Επί σχεδόν δύο χρόνια υπηρέτησα με τον λοχαγό Αλατρίστε στις γαλέρες της Νάπολης. Κι έτσι θα μιλήσω τώρα για συμπλοκές, για κουρσάρους, για πλευρίσεις, για σκοτωμούς και λεηλασίες. Θα γνωρίσει λοιπόν η ευγένειά σας πώς το όνομα της πατρίδας μου ήταν σεβαστό, τρομερό και μισητό και στις θάλασσες της Ανατολής. Θα αφηγηθώ ότι ο διάβολος δεν έχει χρώμα ούτε έθνος ούτε σημαία· και ότι, για να δημιουργηθεί η κόλαση στη θάλασσα ή στη στεριά, δε χρειαζόταν παρά ένας Ισπανός και μια λεπίδα σπαθιού. Σ' αυτό, όπως και σχεδόν σε όλα, καλύτερα θα μας ήταν να κάνουμε ό,τι άλλοι, που ενδι...

Σ αυτό το βιβλίο προτείνεται μια κοινωνιολογική σκέψη που αναζωογονεί μια οργάνωση, που ανασταίνει τον στοχασμό πάνω στα μεγάλα ανθρωπο-κοινωνικά προβλήματα. Η κοινωνία δεν είναι μια τετριμμένη μηχανή όπου τα άτομα απλώς επιμερίζονται και χάνονται σε τάξεις, καταστάσεις, ρόλους. Αυτή η κοινωνιολογική επιτομή, επεξηγεί και υπερασπίζεται μια αντίληψη περί κοινωνίας που έχει προέλθει από πολλές συνθέσεις.

Όταν ανακαλύφθηκε το 1516 η "Ουτοπία"- αυτό το νησί όπου η γήινη ευτυχία είναι πραγματικότητα-, ο Τόμας Μορ εγκαινίασε μια σημαντική περίοδο της ιστορίας της δυτικής φιλοσοφικής και πολιτικής σκέψης. Την εποχή, ωστόσο, της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας, της αστικοποίησης του πλανήτη και της ηλεκτρονικής εικόνας η ουτοπία, που γεννήθηκε τον καιρό της τυπογραφίας, γίνεται κείμενο χωρίς αναγνώστη. Το δοκίμιο αυτό επιχειρεί να αναλύσει τις αιτίες αυτής της εξελίξεις.