Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έκρηξη, βροντερή και εκτυφλωτική, έκαψε τα φώτα έκτακτης ανάγκης. Προτού προλάβει να αντιδράσει, ο Τζέικ ένιωσε τον κόσμο να φεύγει κάτω απ' τα πόδια του. Το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι του λες και έπεφτε σε πηγάδι. Ήξερε πως κάτι τον παρατηρούσε μέσα απ' το έρεβος. Ύστερα αυτό το κάτι άρχισε να κινείται προς το μέρος τους. Τρεις λέξεις χαράχτηκαν στο μυαλό του, σαν από νύχια που σκάβουν το σκέπασμα λίθινου φέρετρου. "Έλα σε μένα..."

Το πώς αντιλαµβανόµαστε τον κόσµο και πώς δρούµε µέσα σε αυτόν προκύπτει ως αποτέλεσµα του πώς και τι θυµόµαστε. Είµαστε όλοι ένα κουβάρι από συνήθειες που έχουν διαµορφωθεί από τις αναµνήσεις µας. Και, στο βαθµό που ελέγχουµε τη ζωή µας, το καταφέρνουµε µέσα από µια σταδιακή βελτίωση αυτών των συνηθειών, δηλαδή των δικτύων των µνηµών µας. Κανένα αξιόλογο αστείο, καµία εφεύρεση, καµία βαθιά γνώση και κανένα έργο τέχνης δε δηµιουργήθηκε ποτέ από µια εξωτερική µνήµη. Τουλάχιστον όχι µέχρι τώρα. Η ικανότητά µας να βλέπουµε µε χιούµορ τον κόσµο, να κάνουµε συνδέσεις ανάµεσα σε...