Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Πόλη ''αλλιώς''. Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια της, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και στις όχθες του Κεράτιου και του Βοσπόρου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες, φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μες στο πολύχρωμο και πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Σε αυτή τη νέα έκδοση-εκδοχή περιλαμβάνεται το αρχικό κείμενο της Κωνσταντινούπολης - Των ασεβών μου φόβων, αλλά και η συνέχειά του. Δηλαδή οι περιπλανήσεις και οι εμ...

Δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει κανείς από τις συμπτώσεις. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή και... η ζωή του αλλάζει. Το τυχαίο γίνεται κάτι παραπάνω από σημαντικό, σε βαθμό που να ξεκλειδώνει ένα προ σαράντα ετών μυστήριο. Ο Νικόδημος είναι ο μικρός γιος, αλλά κυρίαρχος της οικογενειακής μυθολογίας είναι ο Άλλος. Ο μεγάλος απών. Ο αυτόχειρας αδερφός και "γιος του δάσκαλου", που συνέχισε να υπάρχει εντατικά και στις δεκαετίες που ακολούθησαν το χαμό του. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή θα θέσει συνειδησιακά διλήμματα στον μεσήλικα πλέον μικρότερο αδερφό, που ως τότε ήταν μόν...

Ένα τανγκό για τα Χριστούγεννα γίνεται αφορμή να ανατραπεί ο "αμφίσημος" -έτσι κι αλλιώς- αισθηματικός κόσμος του Στρατοπέδου Βάτη στον Έβρο. Ένα τανγκό που ξεδιπλώνει ρυθμικά σχέσεις και απελπισίες μέσα από ξεκαρδιστικά δραματικές συγκυρίες. Καταγραφέας όλων αυτών ο Λάζαρος Λαζάρου, που γίνεται μάρτυρας ερώτων, θανάτων και εορταστικών πανικών. Έτσι τα Χριστούγεννα του 1970 θα καταχωρηθούν στη μνήμη του σαν σκοτεινός αισθησιακός εφιάλτης, που θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή με ένα αθεράπευτα ρυθμικό τανγκό.

...Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά περνά να δει την αδερφή του, τη θεία Τέτη, που ζει στην Πόλη, άλλοι πως τον βλέπουν στα παλιά καφενεία της Ομόνοιας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο θείος Τάκης έγινε θρύλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς τον κουβεντιάζουν, σαν θρύλο ή σαν αίνιγμα. Στο μεταξύ, συνέβησαν πολλά από τον καιρό που το όνομά του μπλέχτηκε στη ζωή μας αινιγματικά και νοσταλγικά. Εγώ υποπτεύομαι ότι μας παρακολουθεί σφυρίζοντας σκοπούς που ακούγονταν στα νιάτα του, δηλαδή στις αρχές του...

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Τα παράτησε όλα η Πελαγία από ανάγκη. Μαθηματικά, έρωτες, κοριτσίστικες απλές φαντασιώσεις, την πολυτέλεια να ονειρεύεται... Όλα. Έπρεπε να δουλέψει, για να βοηθήσει την οικογένεια να μεγαλώσει τα δύο αδέρφια της, που ήρθαν με καθυστέρηση δέκα χρόνων. Όμορφα και αρτιμελή. Ακριβώς το αντίθετο από κείνη. Η Πελαγία ξέχασε πως ήταν αδερφή τους κι έπαιξε ρόλο «ετεροθαλούς» μάνας, κι ας είχαν μάνα καθ' όλα άξια. Ο δικός της ρόλος καθορίστηκε από πολύ νωρίς. Δουλειά και μικρές ανάσες. Δουλειά και προσήλωση στην ασήμαντη καθημερινότητα. Και μια φαντασία που σκλήραινε με τον καιρ...

Η ερωτική σχέση του συγγραφέα με τη Σιλάνα Σαλιάγκου. Η ζωή και το έργο της ποιήτριας, σύμφωνα με τον Γιάννη Ξανθούλη, o οποίος εξομολογείται εδώ πώς προέκυψε η ευτυχής συνάντησή τους: "Η κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου για μένα υπήρξε άλλοθι. Έτσι κι αλλιώς, πάντα ήθελα να γεννήσω - και τη γέννησα ακριβώς όταν είχα καβατζάρει τον μισό αιώνα και λίγο πιο πάνω. Τη γέννησα ώριμη, στοχαστική, με μια δυνατή νοσταλγία και με θαυμασμό στην αξεπέραστη ποιητική ανορθογραφία του Μποστ (του Μέντη Μποσταντζόγλου), αλλά και φίλων γελοιογράφων. Η γέννα προέκυψε μέσω ερτζιανών, μέσω του ρα...

... Τούτη η πόλη διαρκώς ενηλικιώνεται, αποκτά κύρος καταργώντας τις αποστάσεις από τους εγκεφάλους των αποφάσεων, υιοθετεί καινούργια δυναμική και ονειρεύεται το μέλλον με τον εύρωστο θυμό της νεότητά ς της. Γιατί είναι νέα. Γράφοντας τα κείμενα αυτού του βιβλίου-λευκώματος παρέβλεψα τον ενεστώτα χρόνο, σχηματίζοντας ένα χάρτη γεγονότων και, κυρίως, αισθημάτων, καθοριστικών για το σήμερα· ένα χάρτη ιστορικών στιγμών και -λιγότερο ή περισσότερο δικαιωμένων- συγκινήσεων που διαμόρφωσαν την Αλεξανδρούπολη. Με την τεχνική του παραμυθιού προχώρησα, αφού το ζητούμενο ήταν να...

Η ερωτική σχέση του συγγραφέα με τη Σιλάνα Σαλιάγκου. Η ζωή και το έργο της ποιήτριας, σύμφωνα με τον Γιάννη Ξανθούλη, o οποίος εξομολογείται εδώ πώς προέκυψε η ευτυχής συνάντησή τους: "Η κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου για μένα υπήρξε άλλοθι. Έτσι κι αλλιώς, πάντα ήθελα να γεννήσω - και τη γέννησα ακριβώς όταν είχα καβατζάρει τον μισό αιώνα και λίγο πιο πάνω. Τη γέννησα ώριμη, στοχαστική, με μια δυνατή νοσταλγία και με θαυμασμό στην αξεπέραστη ποιητική ανορθογραφία του Μποστ (του Μέντη Μποσταντζόγλου), αλλά και φίλων γελοιογράφων. Η γέννα προέκυψε μέσω ερτζιανών, μέσω του ρα...

Μετά τη «Βιογραφία των ματιών», τη δεύτερη συλλογή του ποιητή από την Κορυτσά Λουάν Τζούλις που κυκλοφορεί στα ελληνικά -έχει ήδη εκδώσει τρεις συλλογές στην αλβανική γλώσσα- έρχεται το «Πού να ζητήσω συγγνώμη» σε επιμέλεια Γιάννη Ξανθούλη, μια διεισδυτική ματιά που ενδοσκοπεί τη λαχτάρα του μετανάστη να κατακτήσει λίγο σίγουρο χώμα μιας πατρίδας εν πολλοίς «ιδεατής». Με την ευαισθησία του σύγχρονου μεσήλικα που αγωνίζεται να ορίσει έναν καινούργιο κόσμο γύρω του, ο Λουάν Τζούλις, ξεδιπλώνει τις αδυναμίες μιας αέναης νοσταλγίας για το μέλλον, απολογούμενος τρυφερά για το...

Tο καλοκαίρι του 1962 ήταν για κείνον αποκαλυπτικό στον έρωτα και στο θάνατο. H Nτάλια Bεντάλια ήταν η καθηγήτρια "καταλύτης" στη γνωριμία του με τον πόθο και το φόβο, έτσι όπως διαιωνίζονταν μέσα του εκείνο το ατέλειωτο καλοκαίρι που σφράγισε την εφηβεία του με καύσωνες, θανάτους κι έρωτες... Kι αυτός μόνος, κατάμονος στη μακρινή επαρχία του, ζούσε στους ξέφρενους ρυθμούς του σπιτιού του, βεβαρυμένου από μικροαστικά καθημερινά πάθη, που τα μεγάλωνε η ηχώ της ευαισθησίας του και τα 'κανε ένοχες προσευχές. Mα, πάνω απ' όλα, ήταν η ανάγκη να μάθει πόσο πραγματική ήταν η ζωή τ...

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Το φωτογραφικό αρχείο του φωτορεπόρτερ Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου, του αποκαλούμενου "καθηγητή" από τους συναδέλφους του, αποτυπώνει όλη την κοινωνική και πολιτισμική ζωή της χώρας από τον Μεσοπόλεμο μέχρι και τη Μεταπολίτευση. Το 2007 οι εκδόσεις "Τόπος" παρέδωσαν έναν πρώτο τόμο βασισμένο στο πλούσιο αρχειακό υλικό του μεγάλου φωτογράφου: "Η άλλη Ελλάδα: 1950-1965", ένα λεύκωμα με επιλογή φωτογραφιών και κείμενα από τον Άρη Μαραγκόπουλο, που αναφέρεται στην πολυτάραχη κοινωνική και πολιτική ζωή του Τόπου. Στο νέο λεύκωμα με τίτλο "Βασικά θεατής: Ελληνικό θέατρο 1950-1...

Το φωτογραφικό αρχείο του φωτορεπόρτερ Κωνσταντίνου Μεγαλοκονόμου, του αποκαλούμενου "καθηγητή" από τους συναδέλφους του, αποτυπώνει όλη την κοινωνική και πολιτισμική ζωή της χώρας από τον Μεσοπόλεμο μέχρι και τη Μεταπολίτευση. Το 2007 οι εκδόσεις "Τόπος" παρέδωσαν έναν πρώτο τόμο βασισμένο στο πλούσιο αρχειακό υλικό του μεγάλου φωτογράφου: "Η άλλη Ελλάδα: 1950-1965", ένα λεύκωμα με επιλογή φωτογραφιών και κείμενα από τον Άρη Μαραγκόπουλο, που αναφέρεται στην πολυτάραχη κοινωνική και πολιτική ζωή του Τόπου. Στο νέο λεύκωμα με τίτλο "Βασικά θεατής: Ελληνικό θέατρο 1950-1...

Το νέο μπεστ σέλερ του Γιάννη Ξανθούλη που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς μόλις κυκλοφόρησε και σε audio book. Το audio book (mp3) συνοδεύει το ομότιτλο βιβλίο. Ο συγγραφέας διαβάζει ολόκληρο το βιβλίο του με τη χαρακτηριστική φωνή του. Ένα λοξό περπάτημα στην Κωνσταντινούπολη του σήμερα. Το καθημερινό θρίλερ μιας πόλης που κρατά μέσα της θυμό, φόβο και ισόβιο έρωτα για εκείνους που ξέρουν τους κώδικες. Μια ματιά προσωπική και βαθιά συναισθηματική με τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του Γιάννη Ξανθούλη.

Κι όμως να που ένα κυπαρίσσι κατάφερε να θυμώσει το γαλάζιο απέραντο ουρανό και να τον κάνει από το θυμό του κατάμαυρο. Ένα κυπαρίσσι που έτυχε να φυτρώσει στην πλαγιά των παράξενων αέρηδων, όπως την έλεγαν τα πουλιά, τα ζώα και όλα τα δέντρα. Το κυπαρίσσι ψήλωνε όπως ψηλώνουν τα κυπαρίσσια, αλλά το μυαλό του έπλαθε ακόμα πιο ψηλά όνειρα, αφού ονειρευόταν να φτάσει και να ξεπεράσει το φεγγάρι. Έτσι από περήφανο, κατάντησε προσβλητικό και ακατάδεχτο με τα άλλα δέντρα της πλαγιάς. Και αχάριστο. Γιατί όταν ήταν μικρό και τρυφερό, εκείνα το φρόντιζαν και το προστάτευαν. Και ήρ...

... Από το 1981 είχα βάλει στο μάτι τον πίνακα του Σάρτζεντ, που στολίζει το εξώφυλλο τούτου του βιβλίου. 'Οταν τον αντίκρυσα, είπα ταραγμένος: "Άα... τούτους εδώ τους ξέρω κι ας μας χωρίζουν κάπου εκατό χρόνια". Τους ήξερα, αλλά πώς; Άντε πάλι να ψάχνω μέσα σε γνώριμα βλέμματα - ένα τεράστιο στοκ βλεμμάτων. Ωστόσο, κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση με οδηγούσε από μόνη της στην υγρασία του παλιού ποτοποιείου, όπου γινόταν το "πεθαμένο λικέρ". Κι εκεί, στη γλυκιά αλκοολική σκουριά και στη σιωπή, βρήκα τους ήρωές μου. Τη Ραλλού, τον Φώτη κι εμένα. Ν' αγαπιόμαστε και να δενόμαστε με...

Θέμα του βιβλίου είναι η μνήμη· η μνήμη που χάνεται, που αμβλύνεται - κι όχι απαραίτητα με το μοδάτο "εύσημο" της νόσου Αλτσχάιμερ. Και δεν μιλώ για το βασικό άλλοθι της "επιλεκτικής μνήμης, αλλά για δραστικά κομμάτια ζωής που συχνά τα βλέπουμε να ξεθωριάζουν μαζί με όλη την "ηχητική μπάντα" και, κυρίως, την αισθηματική βαρύτητα. Κομμάτια που, από μόνα τους, μπορεί και να 'ναι ό,τι πιο σπουδαίο μάς συνέβη. "Του φιδιού το γάλα" θα το χαρακτήριζα μυθιστόρημα θρίλερ, με βασικό "σίριαλ-κίλερ" τα πληγωμένα μας αισθήματα, τα τραύματα της απόρριψης, αλλά και τη γοητεία της αυτο...