Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δε γνώριζα γι’ αυτή την εποχή κι ούτε είχα ακουστά πως υπήρχε. Δεν ήξερα να αναγνωρίζω τα ίχνη και τις επιπτώσεις της. Μόνο όταν την άγγιξα, τον περασμένο Ιούλιο, ένιωσα φόβο για την ανάπλαση, όσων ευαισθησιών ήμουν αναγκασμένος να ανασύρω από μια σκοτεινή ανάμνηση. Ανάμνηση εφιάλτης κι αγάπη μαζί. Κάτι είχε απωθήσει απ’ τη μνήμη τον παλιό μου φίλο Ερμή κι άλλα πρόσωπα κι άλλες πτυχές δικές μου, επικίνδυνες. Κι αυτό το "κάτι" ξαναγύρισε έντονα και καταλυτικά τον Ιούλιο των διακοπών. Αυτό το κάτι ήταν που με παρέσυρε στην Εποχή των Καφέδων, μέσα στη βελουδένια βραδινή υφή...

Η Λήδα η ακρίδα είναι μία μαέστρος που θέλει να φέρει τα παιδιά σε επαφή με κλασικά και παραδοσιακά όργανα. Έτσι λοιπόν, αποφασίζει να φτιάξει μία ορχήστρα και διοργανώνει ακρόαση για να επιλέξει τους καλύτερους μουσικούς. Ποιοι είναι τελικά αυτοί που θα μπουν στην ορχήστρα της;

Η σειρά "Συναντήσεις" συσπειρώνει γύρω από ένα θέμα δέκα ανθρώπους της γραφής. Εν προκειμένω δέκα πεζογράφοι γράφουν μια ιστορία με θέμα την τρομοκρατία. Διεθνής ή εγχώριος τρόμος, τρομολαγνεία ή άλλοθι καταστολής, οι συγγραφείς φωτίζουν αυτό το παμπάλαιο και διαρκώς επίκαιρο ζήτημα, αξιοποιώντας όλα τα στοιχεία της λογοτεχνικής μεσίτευσης: το σαρκασμό, την ταύτιση, την καταδίκη, τη μεταφορά. Στο "Θρυμματισμένο πλανήτη" εντέλει ο τρόμος γίνεται το πρόσχημα για να αποτυπώσουν οι συγγραφείς τη θρυμματισμένη εικόνα ενός κόσμου παραδομένου όχι μόνο στην τυφλή βία αλλά και στην...

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Το νέο μπεστ σέλερ του Γιάννη Ξανθούλη που αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς μόλις κυκλοφόρησε και σε audio book. Το audio book (mp3) συνοδεύει το ομότιτλο βιβλίο. Ο συγγραφέας διαβάζει ολόκληρο το βιβλίο του με τη χαρακτηριστική φωνή του. Ένα λοξό περπάτημα στην Κωνσταντινούπολη του σήμερα. Το καθημερινό θρίλερ μιας πόλης που κρατά μέσα της θυμό, φόβο και ισόβιο έρωτα για εκείνους που ξέρουν τους κώδικες. Μια ματιά προσωπική και βαθιά συναισθηματική με τον ιδιαίτερο τρόπο γραφής του Γιάννη Ξανθούλη.

"Η Πόλη "αλλιώς". Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και τις όχθες του Κεράτιου και του Βόσπορου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μεσ' το πολύχρωμο πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Πολλές φορές ταξίδεψα στην Κωνσταντινούπολη. Πόλη - Ιστανμπούλ. Όμως εκείνη τη φορά, που αφέθηκα στη φιλόξενη αμετροέπεια ενός θεότρελου φίλου Τούρκου, έμαθα κι άλλα. Και για...

Η Πόλη ''αλλιώς''. Όπως την ένιωσα περπατώντας επίμονα στα σοκάκια της, στις καινούργιες λεωφόρους, στους μπαχτσέδες και στις όχθες του Κεράτιου και του Βοσπόρου. Ψελλίζοντας τα τούρκικα με λάθη, που με παρασέρνουν σε περιπέτειες, φανερώνοντας την ασέβεια της ευσεβούς φήμης της, την ανάγκη της σιωπής μες στο πολύχρωμο και πολύβουο παρόν της, τη νοσταλγία των αληθινών της φόβων που οργάνωσαν το μεγαλείο της. Σε αυτή τη νέα έκδοση-εκδοχή περιλαμβάνεται το αρχικό κείμενο της Κωνσταντινούπολης - Των ασεβών μου φόβων, αλλά και η συνέχειά του. Δηλαδή οι περιπλανήσεις και οι εμ...

Ο Γιάννης Ξανθούλης δημιουργεί έναν μοναδικό τόμο με κείμενα ελλήνων αλλά και ξένων συγγραφέων ανασυνθέτοντας τη ζωή στην Πόλη (από την κουζίνα της, τα χαμάμ της ως την αγάπη των κατοίκων της για την Αλίκη Βουγιουκλάκη). Στο βιβλίο περιλαμβάνονται φωτογραφίες ενός από τους μεγαλύτερους σύγχρονους φωτογράφους, του Ara Guler. Ανθολογούνται κείμενα των Θεόφιλου Γκωτιέ, Τζον Φρίλι, Φράνσες Καζάν, Ουμπέρτο Έκο, Marc-Edouard Nabe, Χαλιντέ Εντίπ Αντιβάρ, Αζίζ Νεσίν, Νεντίμ Γκιουρσέλ, Ζουλφί Λιβανελί, Ορχάν Τουρκέρ, Ορχάν Παμούκ, Μισέλ ντε Γκρες, Τυμφρηστού, Γεωργίου Α. Ζαρίφη,...

"Πολύπαθη, πολύβουη, πολύμορφη, πανέμορφη, ελκυστικής ασχήμιας, αξεπέραστη, βασιλεύουσα, "Aziz Istanbul", τελικά μία απ' τις πέντε συγκλονιστικές πολιτείες που έστησαν οι άνθρωποι για να εμπαίξουν αναιδώς το Θείον δέος... και τα κατάφεραν. [...] Αυτήν ακριβώς την αίσθηση άπειροι σημαντικοί και μικρόνοες ποιητές και συγγραφείς προσπάθησαν να αποτυπώσουν σε κείμενα αληθινής όσο και εσφαλμένης κατάθεσης. Γιατί η Πόλη αυτή διαρκώς αναγεννάται και μεταλλάσσεται επιβλητικά απρόσιτη ξεγελώντας την κοινή λογική και την περιχαρακωμένη σοφία των λογίων". Γιάννης Ξανθούλης Ο Γιάνν...

"Πολύπαθη, πολύβουη, πολύμορφη, πανέμορφη, ελκυστικής ασχήμιας, αξεπέραστη, βασιλεύουσα, "Aziz Istanbul", τελικά μία απ' τις πέντε συγκλονιστικές πολιτείες που έστησαν οι άνθρωποι για να εμπαίξουν αναιδώς το Θείον δέος... και τα κατάφεραν. [...] Αυτήν ακριβώς την αίσθηση άπειροι σημαντικοί και μικρόνοες ποιητές και συγγραφείς προσπάθησαν να αποτυπώσουν σε κείμενα αληθινής όσο και εσφαλμένης κατάθεσης. Γιατί η Πόλη αυτή διαρκώς αναγεννάται και μεταλλάσσεται επιβλητικά απρόσιτη ξεγελώντας την κοινή λογική και την περιχαρακωμένη σοφία των λογίων". Γιάννης Ξανθούλης Ο Γιάνν...

Ένα θεατρικό έργο για παιδιά παρουσιάζει, στο βιβλίο του αυτό, ο Γιάννης Ξανθούλης. Μέσα από τους ήρωές του, που είναι άλλοτε λαδομπογιές και άλλοτε κονσερβοκούτια, ο συγγραφέας αναπαριστά τη ζωή στις σύγχρονες πόλεις.

Εγώ είμαι από την Κορυτσά, αδέρφια. Γι' αυτό το κορμί μου μυρίζει μήλο. Γι' αυτό, παιδιά, η φωνή μου είναι γλυκιά σαν μελωδία κιθάρας. Θέλησα να καθαρογράψω τα ποιήματα με τις φράσεις του Λουάν Τζούλις γιατί ήταν τόσο αθώα όσο και η "περίτεχνη" άσκηση επιβίωσης κάθε μετανάστη που αφομοιώνει γρήγορα τη γλώσσα, τους χρόνους και τα πολυτελή ελαττώματα της χώρας που τον υποδέχτηκε (ή τον ανέχεται). Ως Αλβανός ειλικρινής, χωρίς δηλαδή να καθαγιάζει τίποτα με το εύσημο του "Βορειοηπειρώτη", απέριττος και σημαντικός στα αισθήματά του, μου έδειξε τα ποιήματα αυτής της ιδιότυπη...

Δεν υπήρχε τρόπος να ξεφύγει κανείς από τις συμπτώσεις. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή και... η ζωή του αλλάζει. Το τυχαίο γίνεται κάτι παραπάνω από σημαντικό, σε βαθμό που να ξεκλειδώνει ένα προ σαράντα ετών μυστήριο. Ο Νικόδημος είναι ο μικρός γιος, αλλά κυρίαρχος της οικογενειακής μυθολογίας είναι ο Άλλος. Ο μεγάλος απών. Ο αυτόχειρας αδερφός και "γιος του δάσκαλου", που συνέχισε να υπάρχει εντατικά και στις δεκαετίες που ακολούθησαν το χαμό του. Μια ξαφνική καλοκαιρινή βροχή θα θέσει συνειδησιακά διλήμματα στον μεσήλικα πλέον μικρότερο αδερφό, που ως τότε ήταν μόν...

Ο Τάκης, προτού γίνει "θείος", ήταν ένα αγόρι ελαφρώς κλειστό, απόφοιτος Νομικής και απίθανος σφυριχτής μπλουζ και αυτοσχέδιων κομματιών. Ξαφνικά, το 1951, αλλάζουν όλα στη ζωή του. Μια σκοτεινή υπόθεση παιδεραστίας βαρύνει τον πατέρα του, μια παλιότερη ερωτική ίντριγκα ρίχνει άγριες σκιές στην οικογένεια, ενώ ο πόλεμος της Κορέας του υπόσχεται μια ελκυστική κάθαρση απ' όλα όσα τον βασανίζουν. Κι έτσι ξεκινά να γίνει εθελοντής πολεμιστής, αφήνοντας πίσω του τα οικογενειακά στίγματα και τις δύο αδερφές του, που, μέσα απ' την απουσία του, θα αναδείξουν μια απέραντη αγάπη και...

...Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά περνά να δει την αδερφή του, τη θεία Τέτη, που ζει στην Πόλη, άλλοι πως τον βλέπουν στα παλιά καφενεία της Ομόνοιας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο θείος Τάκης έγινε θρύλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς τον κουβεντιάζουν, σαν θρύλο ή σαν αίνιγμα. Στο μεταξύ, συνέβησαν πολλά από τον καιρό που το όνομά του μπλέχτηκε στη ζωή μας αινιγματικά και νοσταλγικά. Εγώ υποπτεύομαι ότι μας παρακολουθεί σφυρίζοντας σκοπούς που ακούγονταν στα νιάτα του, δηλαδή στις αρχές του...

Τον θείο Τάκη δεν τον συνάντησα ποτέ. Άλλοι λένε πως χάθηκε στην Κορέα, άλλοι πως ζει και καμιά φορά περνά να δει την αδερφή του, τη θεία Τέτη, που ζει στην Πόλη, άλλοι πως τον βλέπουν στα παλιά καφενεία της Ομόνοιας. Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο θείος Τάκης έγινε θρύλος στην οικογένειά μας κι έτσι ακριβώς τον κουβεντιάζουν, σαν θρύλο ή σαν αίνιγμα. Στο μεταξύ, συνέβησαν πολλά από τον καιρό που το όνομά του μπλέχτηκε στη ζωή μας αινιγματικά και νοσταλγικά. Εγώ υποπτεύομαι ότι μας παρακολουθεί σφυρίζοντας σκοπούς που ακούγονταν στα νιάτα του, δηλαδή στις αρχές του πενήντα. Τό...