Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιλαμβάνονται οι εισηγήσεις: - Θεόδωρος Θάνος, "Ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της σχολικής παραβατικότητας. Παράγοντες εκδήλωσης, αντιμετώπιση και μεθοδολογικές επιστημάνσεις: Εισαγωγή." - Νίκος Παναγιωτόπουλος, "Για μια κοπερνίκεια κοινωνιολογία της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας" - Γιάννης Πανούσης, "(Ενδο)σχολική βία: Χωρίς όρια και χωρίς ορίζοντα;" - Νέστωρ Κουράκης, "Μορφές σχολικής βίας και δυνατότητες αντιμετώπισής της" - Όλγα Θεμελή, "Μαθησιακές δυσκολίες και παραβατική συμπεριφορά: Αιτιώδης σχέση ή αυθαίρετη σύνδεση;" - Νίκος Παναγιωτόπου...

Φαινόμενα βίας και κακοποίησης έρχονται όλο και πιο συχνά στην επικαιρότητα. Τα συναντούμε στην οικογένεια, με τις διάφορες μορφές συναισθηματικής, σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης, στο σχολείο με περιστατικό σχολικού εκφοβισμού, στη γειτονία με ποικίλα περιστατικό χουλιγκανισμού ή και βιασμού, αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα με τα φαινόμενα της πορνογραφίας και της εμπορίας ανθρώπων. Παγκοσμίως, μία στις πέντε γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού στη διάρκεια ζωής της. Είναι γνωστό ότι ο βιασμός σπάνια καταγγέλλεται και σπανιότερα τιμωρείται, λόγω του σ...

14 συγγραφείς: Ανδρέας Αποστολίδης, Νεοκλής Γαλανόπουλος, Ελένη Γκίκα, Νένη Ευθυμιάδη, Γιάννης Ευσταθιάδης, Τάσος Καλούτσας, Δημοσθένης Κούρτοβικ, Ανδρέας Μιχαηλίδης, Νίκος Ξυδάκης, Γιάννης Πανούσης, Μάκης Πανώριος, Γεράσιμος Ρηγάτος, Χρύσα Σπυροπούλου, Χρήστος Χαρτοματσίδης -που ακολουθούν την αστυνομική γραφή, ή είναι πιο κοντά στο μυστήριο ή στο φανταστικό, γράφουν 14 αντίστοιχες ιστορίες με πρωταγωνιστικό ρόλο τη φύση και τις πληγές της.

Τρεις επιστημονικοί κλάδοι (εγκληματολογία, ψυχολογία, παιδαγωγική), μέσα από τον λόγο έξι διακεκριμένων πανεπιστημιακών δασκάλων, συναντιούνται σε αυτό το βιβλίο προκειμένου να συζητήσουν και να "αντιμετωπίσουν", ο καθένας με τα εργαλεία του δικού του τομέα, μια ευρύτατη γκάμα θεμάτων σχετική με τη νεανική παραβατικότητα (από τη σχολική βία και τα ναρκωτικά έως τον ρατσισμό και την αποτυχία στο σχολείο). Το βιβλίο αποτελεί μια «πολυεστιακή» προσπάθεια κατανόησης ζητημάτων με τεράστια κοινωνική βαρύτητα τα οποία, κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει επιτέλους να "απελευθερωθούν"...

Κάθε φορά που επιχειρείται μια συζήτηση για την εξουσία, αυτή πάντοτε καταλήγει να είναι μια συζήτηση για το λόγο. Και κάθε συζήτηση για το λόγο σφραγίζεται από το ερώτημα: ποιος έχει το δικαίωμα να μιλάει; Ο πυρήνας της εξουσίας βρίσκεται τελικά στο ερώτημα: ποιος έχει τα πρωτεία του λόγου; Από εποχή σε εποχή, από κοινωνία σε κοινωνία, από πολιτισμό σε πολιτισμό, οι απαντήσεις διαφέρουν. Στην εποχή μας το ερώτημα παραμένει φυσικά επίκαιρο αλλά επανέρχεται με τρόπο οξύ και προκλητικό. Στην εποχή της παντοδυναμίας των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας -ή του μύθου αυτής της π...

"Το μη τελείωμα πρέπει να είναι δομικό στοιχείο της τέχνης, της κουλτούρας και της πολιτιστικής πολιτικής στο βαθμό που τις προφυλάσσει από την ενσωμάτωση, την αλλοτρίωση και την ορθολογικοποίηση. Η αποσπασματοποίηση, δηλαδή, το μη τελείωμα και το σύστημα - αντισύστημα είναι (ή πρέπει να είναι) οι βασικές συνιστώσες της πολιτιστικής πολιτικής, ειδικότερα σήμερα που οι συστηματικές ή τουλάχιστον οι συστημίζουσες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης είναι πολύ πιο ισχυρές από κάθε άλλη περίοδο. Ακόμη πιο συγκεκριμένα η κουλτούρα και, ως εκ τούτου, η πολιτιστική πολιτική θα πρέπει να...

Δεν θέλει πολύ να σε παρασύρει το κύμα, η δίνη της γοητείας του αστυνομικού διηγήματος. Στην αρχή κρατούσα σημειώσεις από τα αστυνομικά που διάβαζα. Μετά άρχισα να συσχετίζω τις σημειώσεις μου με τις βιβλιοκρισίες των ειδικών. Αργότερα συνδύασα το περιεχόμενο των αστυνομικών με τις βασικές αρχές της Εγκληματολογίας - Ανακριτικής. Και τέλος - το χειρότερο - έγραψα και ένα οιονεί - αστυνομικό διήγημα (Naturae debitun reddiderunt, σε "Οικοεγκλήματα" Κέδρος 2008, σ. 291-336). Επειδή όμως είμαι κατά κύριο επάγγελμα εγκληματολόγος αποφάσισα να παρασυρθώ (για τελευταία φορά;) σ...

Ένας τόμος που περιέχει θεωρητικές και ερευνητικές συμβολές καταξιωμένων καθηγητών, καθώς και πρωτότυπες μελέτες νέων ερευνητών που παρουσιάζουν το θεωρητικό και ερευνητικό έργο της εγκληματολογίας που έχει παραχθεί μέχρι σήμερα, στο πλαίσιο του ελληνικού ακαδημαϊκού περιβάλλοντος. Η εγκληματολογία αποτέλεσε και εξακολουθεί να αποτελεί ένα περιπετειώδες εγχείρημα στο χώρο των Κοινωνικών Επιστημών. Η ίδρυση της προκαλεί προβληματισμούς και θέτει ερωτήματα, όσον αφορά στο ρόλο που καλείται να διαδραματίσει η εγκληματολογική επιστήμη και ο εγκληματολόγος. Υπό το πρίσμα αυ...

[...] Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται μελέτες που στην πλειονότητά τους αποτέλεσαν αντικείμενο διεπιστημονικής συζήτησης, σε μια πρώτη μορφή, στο συνέδριο που διοργάνωσε το τμήμα κοινωνικής και εκπαιδευτικής πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε συνεργασία με το Κέντρο Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου - Ίδρυμα Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου στις 16-17 Δεκεμβρίου 2005, αποσκοπώντας σε μια πρώτη αξιολόγηση του πρόσφατου μεταρρυθμιστικού εγχειρήματος στο πεδίο της μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα. Στις μελέτες διερευνώνται οι ιδεολογικές κατευθύνσεις της, τα δικαι...

Μια εικοσιπενταετία μετά τη θεσμική τομή που επέφερε ο νόμος-πλαίσιο στη λειτουργία των πανεπιστημίων, αδήριτη εμφανίζεται η αναγκαιότητα μιας νέας μεταρρύθμισης, που αφ' ενός θα αξιοποιήσει την αποτίμηση της εφαρμογής του νόμου-πλαισίου και αφ' ετέρου θα επιχειρήσει να προσαρμόσει το νομοθετικό πλαίσιο με γνώμονα τα νέα δεδομένα στον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό χώρο. Ο εκσυγχρονισμός της ανώτατης εκπαίδευσης προϋποθέτει την ανάπτυξη της ακαδημαϊκής υπευθυνότητας και την επένδυση της με ένα νέο "κοινωνικό συμβόλαιο" πανεπιστημίου-πολιτείας, την αποκατάσταση μιας σειράς...

Μια εικοσιπενταετία μετά τη θεσμική τομή που επέφερε ο νόμος-πλαίσιο στη λειτουργία των πανεπιστημίων, αδήριτη εμφανίζεται η αναγκαιότητα μιας νέας μεταρρύθμισης, που αφ' ενός θα αξιοποιήσει την αποτίμηση της εφαρμογής του νόμου-πλαισίου και αφ' ετέρου θα επιχειρήσει να προσαρμόσει το νομοθετικό πλαίσιο με γνώμονα τα νέα δεδομένα στον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό χώρο. Ο εκσυγχρονισμός της ανώτατης εκπαίδευσης προϋποθέτει την ανάπτυξη της ακαδημαϊκής υπευθυνότητας και την επένδυση της με ένα νέο "κοινωνικό συμβόλαιο" πανεπιστημίου-πολιτείας, την αποκατάσταση μιας σειράς...

Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το πέρασμα από διακρατικές συγκρούσεις μεταξύ οικονομικών συστημάτων (δημοκρατίες κατά δικτατοριών, Ψυχρός Πόλεμος κατά σοσιαλισμού κ.ο.κ.) στις εσωτερικές -εντός του Κράτους-Έθνους- πολιτικές διαμάχες έθεσε και πάλι το ζήτημα του ορισμού του "πολιτικού εγκλήματος". Ως βάση τέθηκαν οι αξίες των νικητών και η ασυλία των εγκλημάτων του Κράτους (ακόμα κι αν η εξουσία παραβιάζει τις αρχές και τους κανόνες που τη νομιμοποίησαν). Όμως η Ιστορία τιμωρεί. Μη-συμβατικοί πόλεμοι, ένοπλες ζώνες αναρχίας ακολουθούν την αδυναμία/απροθυμία του Κράτους να χε...