Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

να ζω το θρίαμβο που όλο αναβάλλεται από το διαφωτισμό στο φωταγωγό να ζω την πτώση που όλο αναβάλλεται κι όλα αυτά αγαπημένο υποκείμενο γιατί δεν ήρθες να με σπρώξεις το βράδυ που μου υποσχέθηκες πως θα ρθεις όταν γλίστρησες στο δωμάτιο ένα κατάνυχτο και μου χάιδεψες στον ύπνο το κεφάλι θα ‘μουν δε θα ‘μουν έντεκα χρονών παιδί κανονικότατο με τα παιχνίδια του με τις σκανδαλιές του με τα λιγοστά δώρα του με το ξανθό του χνούδι παιδί κανονικότατο ως τη στιγμή που έτρεξα στους γονείς μου κλαίγοντας έτρεμα κι ούρλιαζα κάποιος μου άγγιξε το κεφάλι κάπο...

Ο κόσμος της ποίησης έχει σαπίσει: καριέρα και πάθος για δημόσιες σχέσεις, αποκλεισμοί κι ιεραρχίες, χολή και συνταγές ραδιουργίας, συντεχνίες και τσανάκια ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Το νιώθεις κι εσύ ε; Δεν μπορεί να μην το νιώθεις. Έγινε ο ποιητής ένας κακόμοιρος μισθοφοράκος στο στρατόπεδο της φήμης. Και τα ποιήματα να γράφονται μόνο για να χειροκροτηθούν, και τα ποιήματα να διαβάζονται μόνο για να θαυμαστούν, ανταλλάσσοντας δάκρυα, δάκρυα κατεψυγμένα, που περιφέρονται στα βιογραφικά των ψευτοξενύχτηδων. Προσωπικά μιλάω τόσην ώρα. Διακρίνω ένα τέλμα. Ένα στρίμωγμα σε αδιέξ...