Παπαχρόνης Ιωακείμ Χ.
Ο Ιωακείμ Χ. Παπαχρόνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Είναι απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής, του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές "Μαθήματα υποκριτικής" (αυτοέκδοση, 1999), "Όψεις αβύσσου" (Παρατηρητής, 2001) καθώς και το αλφαβητάριο εννοιών "Από το Α έως το Ω" (Οδός Πανός, 2007). Ζει και εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας στην Αθήνα.
Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα
Συλλογικό έργο
Κύμα (2017)
Η "Ανθολογία μικρού διηγήματος για τη νύχτα", περιλαμβάνει διηγήματα εμπνευσμένα από τους τόπους της νυχτιάς. Κομμάτια εαυτών, ιστορίες ανθρώπων, χαρακτήρες που ζουν γύρω μας, εξιστορούν το απόσταγμα των αισθήσεών τους, όπως οι ίδιοι οι συγγραφείς τις αντιλαμβάνονται, τις φιλτράρουν, τις μεταμορφώνουν σε λέξεις ζωντανές, μεταδίδοντάς τες με τον δικό τους μοναδικό τρόπο, ο καθένας. Ο πρόλογος της επιμελήτριας, Αγγελίνας Ρωμανού, συνθέτει, με ευρηματικό τρόπο, λέξεις παρμένες απ' τους τίτλους, σε ένα κείμενο που παίρνει τη θέση του μέσα στη νύχτα, με τρόπο που προδιαθέτει...
Από το Α έως το Ω
Παπαχρόνης Ιωακείμ Χ.
Οδός Πανός (2007)
Παράξενο αυτό το αλφαβητάριο. Οι πιο περιζήτητες, διάσημες λέξεις του δημόσιου και ιδιωτικού βίου μας περνούν από την χημεία, την κρισάρα άλλων λέξεων που δεν φοβούνται και δεν ντρέπονται να τις τοποθετήσουν εκεί που πράγματι ανήκουν. Όσες λέξεις λάμπουν, πέφτουν, ίσως, στο σκότος. Άλλες πάλι, που απογοητεύουν, ή προκαλούν λύπη, πιθανόν, να αποκαθίστανται. Ο πραγματικός τίτλος αυτού του βιβλίου είναι: Ο κόσμος σήμερα χωρίς πόζες και ψευτιές. Μια μορφή αλήθειας είναι αυτό το αλφαβητάριο για το πού "πάνε" τα πράγματα. Πού ξέφυγαν; Τι γίνεται;
Κατεβάζοντας ζωή από το διαδίκτυο
Παπαχρόνης Ιωακείμ Χ.
Κέδρος (2017)
Σ’ αυτό το βιβλίο δεν θα βρει κανείς οδηγίες του τύπου "How to create the perfect profile". Ή μπορεί και να βρει. Εξαρτάται. Από το εάν στον καθρέφτη μας αντικρίζουμε το είδωλο που θα θέλαμε να δείχνει ή βλέπουμε αυτό που αποκαλύπτει. Εάν περιοριζόμαστε στο να θαυμάζουμε το άψογο τόξο των φρυδιών μας ή τολμάμε να δούμε κάτω απ’ την - ούτως ή άλλως παραμορφωμένη από φίλτρα - μύτη του face μας. Εάν βαυκαλιζόμαστε με τη λάμψη των faux στολιδιών μας ή συνειδητοποιούμε την ευτέλειά τους. Γιατί, όπως και να ’χει, κοιτάζουμε συχνά το είδωλό μας, σπάνια όμως μας "βλέπουμε" πραγματι...