Αποστολίδου Ελένη
Apostolídou Eléni
Η Ελένη Αποστολίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, μαθαίνοντας πολύ σύντομα από την οικογένεια της την αξία της προσφοράς. Όντας σπουδάστρια στο Ιστορικό Τμήμα του Ανοικτού Πανεπιστημίου, διάβαζε οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο έπεφτε στα χέρια της. Παράλληλα, συμμετείχε σε δραστηριότητες συλλόγου για την υποστήριξη ψυχικά πασχόντων, υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνολογικού - Λαογραφικού Μουσείου Μακεδονίας, ενώ υπήρξε και διασώστρια. Επιπλέον, με τη συνδρομή του συζήγου της περιθάλπτει μέχρι και σήμερα αδέσποτα ζώα, ενώ παράλληλα αποδεικνύουν μαζί σε κάθε ευκαιρία την αγάπη που τρέφουν για τη φύση. Από πολύ μικρή ηλικία, η αποτύπωση των σκέψεων της σε τετράδια ήταν κάτι που την "γέμιζε". Έγραψε πολλά διηγήματα και ποιήματα για την κόρη της που δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά σε Ελλάδα και Κύπρο. Τότε ήταν που ο εκλιπών σήμερα ποιητής Ανέστης Ευαγγέλου διάβασε μία συλλογή επτά αλληλένδετων διηγημάτων της συγγραφέως υπό τον τίτλο "Οι Γιαλούδες", τα οποία και πρότεινε στις Εκδόσεις Παρατηρητή προς έκδοση, όπως και έγινε. Έκτοτε, έχει εκδόσει τη νουβέλα "Το σκοτεινό δωμάτιο" από τις Εκδόσεις Δελφίνι, όπως και τα μυθιστορήματα "Οι έρωτες που γράφουν ιστορία", "Όσα φέρνει ο άνεμος" και "Η φωτιά της καρδιάς" (ιστορικό) από τις Εκδόσεις Λιβάνη. Το μυθιστόρημα "Η 7η Θεά" κυκλοφόρησε αρχές του 2013 από τις Εκδόσεις iWrite. Όλα τα κείμενά της έχουν κάποιο ιστορικό υπόβαθρο.
Μαθήματα διδακτικής της ιστορίας
Αποστολίδου Ελένη
Πεδίο (2019)
Τo ζητούµενο για το τι πρέπει να αποκοµίζει ο µαθητής από την ιστορία στο σχολείο έχει µεταβληθεί πολλές φορές, παραµένοντας σταθερά αντικείµενο διαπραγµάτευσης και επιστηµονικού διαλόγου. Η Διδακτική της Ιστορίας, όταν αυτονοµήθηκε ως κλάδος στη δεκαετία του 1970, έβαλε κατά της πολιτικοποίησης του µαθήµατος µε τη λογική του εθνικού φρονηµατισµού που επικρατούσε στον 19ο και στις αρχές του 20ού αιώνα. Δεν έχασε όµως ποτέ τον πολιτικό της χαρακτήρα, καθώς η προτασσόµενη "ιστορική σκέψη" που έπρεπε να αποκτήσουν οι µαθητές ενείχε σαφώς και τον χαρακτήρα της χειραφέτησής τους...
Η έβδομη θεά
Αποστολίδου Ελένη
Εκδόσεις iWrite.gr (2013)
Αρχές του Πελοποννησιακού πολέμου. Η ζωή των προγόνων μας αν και αλλάζει ριζικά, τον καιρό μάλιστα των μεγάλων δημιουργιών, εν τούτοις οι έρωτες, τα δράματα, τα συμπόσια βαδίζουν παράλληλα. Το μυθιστόρημα, κατά βάση ερωτικό, αφηγείται τη ζωή μιας αστής Αθηναίας, από πατέρα Αθηναίο και μητέρα Κορίνθια, η οποία και τη διδάσκει μέσω της Κορινθιακής μυθολογίας τα πρώτα γράμματα, εφόσον τότε οι Αθηναίες δεν φοιτούσαν σε σχολές. Η κόρη χάνει τον πατέρα της στον πόλεμο και πειθαναγκάζεται να παντρευτεί, κατά τα έθιμα, τον εξάδελφό της, κατά πολλά έτη μεγαλύτερο. Η ζωή της κυλά...
Η φωτιά της καρδιάς
Αποστολίδου Ελένη
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2009)
"Η Ναουσαία δεν φοβάται". Δεν φοβάται να ερωτευτεί, ν' ακολουθήσει τον αγαπημένο της, να υπερασπιστεί την τιμή και τη λευτεριά, τη δική της και του Γένους. Η Ελένη Αποστολίδου μάς μεταφέρει σε μια όχι και τόσο μακρινή εποχή και μας διηγείται γλαφυρά τη συναρπαστική περιπέτεια της ζωής των ηρώων. Ταυτιζόμαστε μαζί τους και ταξιδεύουμε στα πάθη και στην ιστορία χέρι χέρι με τη Μαρίγια, που αγάπησε μοιραία, χάραξε προσωπική πορεία και, ευλύγιστη σαν δέντρο και ταυτόχρονα ατρόμητη, δεν διστάζει να γκρεμίσει ό,τι της στερεί τον έρωτα και τη δημιουργία. Η φωτιά στην καρδιά...
Όσα φέρνει ο άνεμος
Αποστολίδου Ελένη
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2001)
Τη νύχτα μοιάζουν τόσο απροστάτευτες, σαν κοιμισμένα ξεσκέπαστα παιδιά, οι καημένες οι πολιτείες της επαρχίας. Τις νύχτες, τις έρημες πόλεις της επαρχίας τις στοιχειώνουν τα όνειρα των ανθρώπων που κοιμούνται νωρίς και προπάντων των γυναικών, εκείνων των γυναικών που υποταγμένες στο ριζικό τους ζουν τις μικρές χαρές καθώς και τις πάμπολλες λύπες αγνοώντας τα Μεγάλα Γεγονότα που συνταράζουν τον κόσμο ή, κι αν τα ξέρουν, δίνουν ελάχιστη σημασία - αυτές είναι αμετακίνητες, ριζωμένες όπως τα δέντρα: Νεραντζιά, Λεμονιά, Ροδιά, Δάφνη, Μηλιά, Κερασιά, Ακακία, Κυπαρισσία... Γεννήθη...
Οι έρωτες που γράφουν ιστορία
Αποστολίδου Ελένη
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2000)
Τι να συνδέει, άραγε, μια απόκεντρη γειτονιά της Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και κατά τη δεκαετία του '50, μ' ένα νησί του Αιγαίου και μ’ ένα χωριό της Μακεδονίας; Μα ο ήπιος και ώριμος έρωτας ενός άντρα και μιας γυναίκας. Εκείνος ξενιτεύεται από το Νότο, ενώ εκείνη έρχεται από τα δυτικά του ελληνικού Βορρά για να συναντηθούν τελικά στο λιθόστρωτο ενός αρχαίου δρόμου της πολυάνθρωπης πολιτείας. Εκείνος κουβαλάει μέσα του την ιστορία του τόπου του, εκείνη του δικού της. Τα γεγονότα του παρελθόντος, πραγματικά ή φανταστικά, συγκλίνουν, συναντού...