Αντονάς Αριστείδης
Ο Αριστείδης Αντονάς ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τις εγκατέλειψε το 1984 για να αποφοιτήσει ως Αρχιτέκτων Μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1988 και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Nanterre. Δίδαξε φιλοσοφία, θεωρία της αρχιτεκτονικής αλλά και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό σε πανεπιστήμια όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Massachussets Institute of Technology και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από την ηλικία των δέκα ετών (κατά τις θερινές διακοπές, όσο έλειπε από την πόλη) παρουσίασε έντονη αλλεργική δύσπνοια που τον ανάγκαζε να μένει ξύπνιος τις νύχτες. Άρχισε να γράφει στη διάρκεια των μοναχικών αυτών αϋπνιών, στην αρχή θεατρικά έργα και κατόπιν πεζογραφία. Μαζί με τον εικαστικό καλλιτέχνη Ζάφο Ξαγοράρη και την ποιήτρια Φοίβη Γιαννίση (που έζησε μαζί του επί δεκαεπτά χρόνια) εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μαύρο Μουσείο" που κυκλοφόρησε το 1986 με ψευδυπόγραφα κείμενα, διανθισμένα με πλαστά βιογραφικά υποτιθεμένων πεζογράφων: τα δημοσιεύματα παρουσιάζονταν αναμεμειγμένα με αληθινά στοιχεία που φανέρωναν τους πραγματικούς συντελεστές του περιοδικού. Ο συγγραφέας Ε. Χ. Γονατάς (από τους λίγους που αντελήφθησαν τη φάρσα) έγινε ο δάσκαλός του στη γραφή και στην ανάγνωση. Κατά τη διαμονή του στο Παρίσι ο Αντονάς γνώρισε τη φιλοσοφική σκηνή της εποχής και ήρθε σε επαφή με τον Jacques Derrida. Επέστρεψε από την Γαλλία και εργάστηκε ως επαγγελματίας αρχιτέκτων: έκτισε κατοικίες και καταστήματα, σχεδίασε επίσης σειρά κτισμάτων χωρίς εργοδοτική εντολή, προτείνοντας την εγκατάσταση ιδιόμορφων κτιριολογικών προγραμμάτων σε ειδικές τοποθεσίες. Τα λογοτεχνικά του κείμενα χαρακτηρίστηκαν εν σμικρύνσει φιλοσοφικά μυθιστορήματα, αφηγήματα τρόμου, περιπετειώδεις ιστορήσεις, αστυνομικά διηγήματα, οικογενειακά χρονικά, μινιμαλιστικές καταγραφές, αδύνατοι αποχωρισμοί, αποκρυφιστικές αλληγορίες, ηθικές παραβολές.
Πέρασμα από την Αθήνα
Ριβέλλης Πλάτων
Άγρα (2006)
[...] Είναι παρ' όλα αυτά γεγονός ότι οι ιδιαιτερότητες κάθε τόπου εντυπωσιάζουν τον φωτογράφο και τον κάνουν να τις αποτυπώνει με την έκπληξη του νεοφώτιστου. Αλλά το χάος της Αθήνας, τα κακοτράχαλα πεζοδρόμια, ο Παρθενώνας στο μέσον της σημερινής ακαλαισθησίας, ή η γραφικότητα της αγοράς στο Μοναστηράκι ούτε το εξοικειμένο με αυτά Έλληνα θεατή μπορούν να εκπλήξουν, αλλά, καθώς φαίνεται, ούτε τον φωτογράφο βοηθούν, ώστε να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Ο εξωτισμός τους μοιάζει να τον παρασέρνει μακριά από τις δικές του προσωπικές αναζητήσεις. Εκεί που ο Bernard Plossu απο...
Προς έναν νέο τύπο κοινωνικού ανθρώπου;
Συλλογικό έργο
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (2014)
Στα πρακτικά του επιστημονικού συμποσίου με τίτλο 'Προς έναν νέο τύπο κοινωνικού ανθρώπου;', που εξέδωσε η Εταιρεία Σπουδών, επιχειρείται μια περιήγηση στα δεδομένα των αλλαγών στο κοινωνικό πεδίο τις τελευταίες δεκαετίες, που οι σύγχρονες εξελίξεις επιταχύνουν ραγδαία. Πώς διαγράφεται η ιστορική διαδρομή του Homo Economicus στον 20ό και 21ο αιώνα; Ποιες κριτικές έχει δεχτεί από τις νεότερες θεωρίες; Πώς ερμηνεύεται η ρήση του Άλντους Χάξλεϊ, ότι η τεχνολογία της επικοινωνίας συγκεντρώνει την προσοχή στο εφήμερο και εξαφανίζει την ιστορία; Ποια η ιδιαίτερη κοινωνικότητα του...
Προφορικά κτίσματα
Αντονάς Αριστείδης
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Περιεχόμενα του καταλόγου: - Μπετονένια κρεβάτια - Κατοικία με 6 νιπτήρες και 2 ντους - Το διαμελισμένο σπίτι - Το κτίσμα κρεβάτι - Κατοικίες σε κορυφογραμμή - Κατοικία στον γκρεμό - Νυχτερινά καταφύγια - Το κατοικημένο παρατηρητήριο - Βιβλιοθήκη για μελλοντικές ανακατατάξεις - Τεθλασμένες δέσμες - Κατοίκηση δημοσίων κτιρίων - Υπόγειες τουαλέτες στην Αθήνα - Ακίνητα ανεπίδοτα δικαιωμάτων - Η μετακίνηση της Πελοππονήσου - Κατοικημένη εκκλησία - Συνοριακός τοίχος - Κτιστό δοκίμιο.
Ροζαμούνδη
Παπαδημητρακόπουλος Ηλίας Χ. 1930-
Νεφέλη (1995)
Ο τόμος περιέχει έντεκα μικρά πεζά, που γράφτηκαν μεταξύ 1990-1994: "Στον Σταθμό", "Ροζαμούνδη", "Α/Π "Ελένη"", "Το άλογο", "Ποδεία en plo", "Το βάραθρο", "Αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις...", "Επίλογος", "Η πράσινη παπάγια", "Τηλέμαχος", "Ο Αντώνης".
Τα κτίσματα
Αντονάς Αριστείδης
Άγρα (2010)
Δυο αδέλφια έχουν στην κατοχή τους εξήντα απομονωμένα κτίσματα έξω από την πόλη. Η περιουσία τους φαίνεται να μην έχει αξία, αφού κανένας δεν ενδιαφέρεται για αυτά. Κάποιος ιδιόρρυθμος ξένος ανακοινώνει την επιθυμία του να ενοικιάσει μερικά κι ωστόσο ζητά επίσης άδεια να τα διαχειριστεί με ανορθόδοξο τρόπο. Κάποιο υποθετικό πολύτιμο μυστικό των κτισμάτων κινεί το ενδιαφέρον των δύο αδελφών για την περιουσία τους και για την ενδεχόμενη αξία της. "Πώς τα υποκείμενα, οι φορείς του [... ] λόγου, διαχειρίζονται την εξάρθρωση, τη χρεωκοπία, του νοηματικού τους συστήματος; [......
Το Αιγαίο: Μια διάσπαρτη πόλη
Συλλογικό έργο
Futura (2006)
Περιέχονται οι ενότητες κειμένων & εικόνων: - Γιώργος Βουλγαράκης, πρόλογος - Τάκης Γεωργακόπουλος, πρόεδρος Π.Ε.Α.: "Η "Ανοιχτή πόλη" του Αιγαίου" - Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου: Εισαγωγή των επιμελητών - Stefano Boeri, "Μια μεσογειακή ουτοπία" 1. Το Αρχιπέλαγος 1.1 Πόντος - Massimo Cacciari, "Το Αρχιπέλαγος" - Ruggiero Romano, "Για την υδάτινη πόλη του Αιγαίου" - Σπύρος Ι. Ασδραχάς, "Το ελληνικό Αρχιπέλαγος: μια διάσπαρτη πόλη" - Άγγελος Ελεφάντης, "Βαπόρια, θέλουμε βαπόρια" - Δημήτρης Φατούρος, "Διέξοδος σ...
Το βέλος και το μάτι
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2002)
"Αν ένας τοξότης στοχεύει διαδοχικά γύρω από τον εαυτό του, θα βρεθεί μέσα σε έναν κλοιό από βέλη με ακτίνα ίση με την εμβέλεια του τόξου του. Τα όρια ενός πεδίου είναι δυνατόν να ορισθούν από το σύνολο των ακραίων σημείων του. Τέτοια πεδία μπορούν να προκύπτουν από τη βαρύτητα, τη θερμότητα, από εκπομπές ηλεκτρονικών σημάτων (συσκευών video ή τηλεχειρισμού), αλλά και από τη μνημονική ικανότητα και τη φαντασία. Υλοποιώντας τα οριακά αυτά σημεία, είναι δυνατόν να γίνουν ορατοί χώροι που προκύπτουν από την έκταση της εμβέλειας ενός πεδίου (εκεί που σκάβει η φωτιά τον πάγο,...
Το μοντέρνο στη σκέψη και τις τέχνες του 20ού αιώνα
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2013)
Η γεωγραφία του μοντέρνου στη διάρκεια του 20ού αιώνα περιλαμβάνει πόλεις όπως η Βιέννη, το Βερολίνο, το Παρίσι, η Πράγα, η Μόσχα, το Λονδίνο, η Νέα Υόρκη. Η Αθήνα, η οποία φιλοξένησε το 1933 το 4ο Διεθνές Συνέδριο Μοντέρνας Αρχιτεκτονικής (IV CIAM), πώς τοποθετείται στον χάρτη αυτό; Ποιος ήταν ο δικός της μοντερνισμός; Ποιες μορφές και ποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά πήρε ο μοντερνισμός -και ο ελληνικός μοντερνισμός ειδικότερα- στη σκέψη και τις τέχνες του 20ού αιώνα; Στο βιβλίο διερευνώνται και αναλύονται χαρακτηριστικά του μοντέρνου όπως η αυτοαναφορικότητα, ο κατακερμ...