Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οχτώ δυνατές ιστορίες με κυρίαρχη αυτή την ωραία επαρχία που, εν τέλει, μας κατοικεί εξόριστη μέσα μας. Ο συγγραφέας δοκιμάζει μάσκες προβάροντας ρόλους ως δόκιμος ηθοποιός, με το ίδιο πάντα τρακ να τρώει το πρόσωπο και την ψυχή του. Το χιούμορ έρχεται σαν ιδανικός ναυαγοσώστης που μας βουλιάζει πιο βαθιά στον Ενικό βυθό με τα σκουριασμένα καράβια και τους χάλκινους ανδριάντες. Πόσο άγονος και άνυδρος είναι ο Μέλλοντας χρόνος χωρίς τις υγρασίες και τις παραβάσεις των Αορίστων και Παρατατικών με τις νηστείες και τ’ αμαρτήματα των Αιτιατικών παθών και αισθημάτων......

Μαύρη παπαρούνα. Η λύπη των φωνηέντων. Η υγρασία των επίνειων δωματίων με τις νυχτερινές αναχωρήσεις των αναμάρτητων λιθοβολιστών. Οι ενδοφλέβιες λέξεις και τα αντίδοτα πάθη. Η δωδεκάτη μέρα του μηνός Νισανού για τις εφήμερες βασιλείες των ονείρων.

Οκτώ ιστορίες δυνατές, σκληρές σαν πέτρα, με την αυταπάτη της πλαστικότητας του δέρματος στην αφή τους. Τα πρόσωπα του Λέντζου είναι ρόλοι, τραγικοί, με αρχέγονα ένστικτα και το δίκαιο πάντα δικό τους ως αρχέτυπη προϋπόθεση. Ρόλοι στο σκηνικό μιας άνυδρης επαρχίας, με τροχισμένη αθέρα, ατσάλινη, που σε κόβει. Γλώσσα χωμάτινη, κολλημένη σαν μπουχός στο ιδρωμένο σώμα της. Μια επαρχία που την κουβαλάει σαν μοίρα πάνω του και μέσα του και στις μικρές εκείνες αστικές "πράξεις" του ίδιου πάντα δράματος. Σε όλες του τις ιστορίες ο Λέντζος έχει πάντα Τρίτη Πράξη και απομηχανή θεό....

ΕΓΩ Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ Αφαιρέθηκα και μίκρυνα. Εγώ ο ελάχιστος με τα μακριά μαλλιά και τα μεγάλα νύχια. Αλήθεια, πόσο καιρό έχω να ζήσω ζωντανός;