Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βασανιζόταν από πόνους -συμπεριλαμβανομένου του πόνου στο μέλος-φάντασμα-, από τους οποίους ήταν αδύνατον να ανακουφιστεί. Έπρεπε να καταφεύγουν διαρκώς στη μορφίνη. Όμως, οι θεραπείες δεν ήταν τόσο εξελιγμένες όσο σήμερα. Παρά την κατ’ οίκον νοσηλεία, παρά την καλοσύνη και τις ικανότητες των νοσηλευτών, δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους η απέραντη μοναξιά και η εξάντληση, αναπόφευκτα συναισθήματα όταν το μαρτύριο διαρκεί καιρό και πρέπει να αναλάβεις μόνος τη στήριξη ενός αγαπημένου προσώπου. Καταλήγεις να εύχεσαι να έρθει το τέλος. Το σκέφτεσαι, το φαντάζεσαι. Μέχρι...

Τη στιγμή που ο θάνατος βρίσκεται πολύ κοντά, όταν η θλίψη και η ταλαιπωρία κυριαρχούν... μπορεί ακόμα να υπάρχει ζωή, χαρά, πρωτόγνωρη ψυχική ανάταση; H Marie de Hennezel στο βιβλίο "Ο μύχιος θάνατος" περιγράφει την εμπειρία της από την συνοδεία των ετοιμοθάνατων. Άλλοτε προσωπική, όταν ο θάνατος χτυπάει την πόρτα φίλων της και άλλοτε επαγγελματική εμπειρία, μέσα στο πλαίσιο της "Κλινικής Πόνου" και λοιμωδών νόσων (AIDS), όπου εργάζεται. Μοιράζεται μαζί μας τον πλούτο των τελευταίων στιγμών, εκείνων που παραμένουν ζωντανοί μέχρι το τέλος, παρά την ταπεινότητα μέσα στ...