Sá-Carneiro Mário de
Ο Mario De Sa-Carneiro γεννήθηκε στη Λισαβόνα το 1890 και πέθανε στο Παρίσι το 1916. Ποιητής και μυθιστοριογράφος, ήταν ένας από τους πλέον γνωστούς της "Geracao d' Orpheu" ("Γενιάς του Ορφέα"). Γόνος πλούσιας οικογένειας με δυνατή στρατιωτική παράδοση. Η μητέρα του πέθανε όταν ο Mario ήταν δύο ετών, κι έτσι τον μεγάλωσαν οι παππούδες του. Ζούσε σε μια φάρμα κοντά στη Λισαβόνα. Άρχισε να γράφει ποιήματα σε ηλικία 12 ετών. Στα 16 του είχε ήδη μεταφράσει Hugo, Goethe και Schiller. Μαθητής ακόμη, στο Λύκειο, άρχισε να γράφει ένα φανταστικό μυθιστόρημα. Το 1911 πήγε στην Coimbra να σπουδάσει Δίκαιο, αλλά δεν συνέχισε πέραν του πρώτου έτους. Εκεί συνάντησε τον Pessoa, που έγινε ο πιο στενός του φίλος και τον γνώρισε στην ομάδα των Μοντέρνων της Λισαβόνας. Στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι για σπουδές στη Σορβόννη, τις οποίες γρήγορα εγκατέλειψε. Έζησε ζωή μποέμ, περνώντας το χρόνο του μεταξύ θεάτρων και μπαρ. Ερωτεύτηκε μια πόρνη, γεγονός που τον δυσκόλεψε κοινωνικά. Μαζί με τους Pessoa και Negreiros, έγραψε για την περίφημη επιθεώρηση Orpheu, η οποία εισήγαγε το μοντερνισμό στην Πορτογαλία, αποτελώντας σταθμό στην πορτογαλική λογοτεχνία. Υποφέροντας από κατάθλιψη, αντιμετωπίζοντας οικονομική κρίση και νιώθοντας απογοητευμένος από τη ζωή του, αυτοκτόνησε σε ηλικία 26 ετών, σ' ένα ξενοδοχείο της Μονμάρτρης. Λίγο πριν πεθάνει, έστειλε στον Pessoa τα αδημοσίευτα ποιήματα του, που δημοσιεύθηκαν το 1937, με τον τίτλο "Indicios de Oiro" ("Ενδείξεις Χρυσού").
Η απολογία του Λούσιο
Sá-Carneiro Mário de
Νήσος (2012)
Κι ωστόσο θα άξιζε περισσότερο αν ήμασταν σαν το μέσο άνθρωπο που βλέπουμε γύρω μας. Θα είχαμε, τουλάχιστον στο πνεύμα, ηρεμία και ειρήνη. Τώρα έχουμε μόνο το φως. Όμως το φως τυφλώνει τα μάτια... Είμαστε ολάκεροι αλκοόλ, σκέτο αλκοόλ! - είμαστε οινόπνευμα και εξατμιζόμαστε σ’ ένα φως που μας καίει! » Γι’ αυτό εγώ αγαπώ το Παρίσι μου με τρελή αγάπη, για τη ζωντάνια αυτής της απέραντης πόλης, γι’ αυτή τη σημερινή ζωή, την καθημερινότητα. Ναι! Ναι! Σωστά το είπα, αγάπη τρελή - αγάπη απεριόριστη. Εγώ δεν ξέρω να νιώθω απλή στοργή. Οι αγάπες μου είναι πάντα βαθιά ερωτικές... Π...
Ανθολογία πορτογαλικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Ροές (2008)
Μια ανθολογία κάνει αυτό που επιτάσσει το όνομά της: συλλέγει άνθη όλων των ειδών, πολύχρωμα, μικρά ή μεγάλα, ταπεινά ή φανταχτερά, και δημιουργεί μια τερπνή ανθοδέσμη. Είναι αποτέλεσμα κόπου, έρευνας, μελέτης και, κυρίως, αγάπης - και η αγάπη είναι πάντα θέμα υποκειμενικών επιλογών. Έτσι, η "Ανθολογία Πορτογαλικής Ποίησης" του Γιάννη Σουλιώτη δεν περιλαμβάνει μόνο μερικά από τα πιο σημαντικά ποιήματα του πολύ αγαπητού στην Ελλάδα Fernando Pessoa και άλλων, σχεδόν εξίσου σπουδαίων της πορτογαλικής λογοτεχνίας, αλλά επίσης παρουσιάζει και Πορτογάλους ποιητές λιγότερο γνωστο...