Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λένε πως ο χρόνος στα ορεινά κυλάει πιο αργά. Η θέα είναι καλύτερη και η αίσθηση ελευθερίας ανυπέρβλητη. Ακόμη μιλάνε για καθαρό αέρα, για μεγαλύτερη και στενότερη επαφή με το θείο, για κάθε είδος ορεινά "καταφύγια" αλλά και για κατακτήσεις κορυφών ως διακρίσεις. Σημείο αναφοράς για όλα τα παραπάνω είναι ο άνθρωπος, αυτός που διαλέγει να ζητήσει ή απλά να εκδράμει σε μεγάλο υψόμετρο. Καθώς απομακρύνεται από τα πεδινά, αρχίζει να αισθάνεται τον ίδιο περίεργο φόβο και σεβασμό με εκείνον που θα ένιωθε στη μέση του πελάγους... Δεν είναι απίστευτο πως εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μ...

Όλες οι κουκκίδες στον χάρτη του ελληνικού αρχιπελάγους έχουν όνομα. Ακόμα και οι πιο μικρές. Τις βλέπεις από ψηλά και σε πιάνει μια λαχτάρα να βρεθείς εκεί. Σε χαμηλή πτήση πάνω από τα νησιά του Αιγαίου συνήθως το μάτι κολλάει σε μικρά πάλλευκα σύνολα που εκτυφλωτικά επιστρέφουν στον ουρανό το φως του ήλιου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για "χώρες", αυτόνομες κοινωνίες, μικρές πολιτείες ανθρώπων σε χρώμα που δεν επιλέχθηκε τυχαία. Θα περίμενε κανείς πως με παρόμοια ονομασία και ένα κυρίαρχο χρώμα, θα έμοιαζαν μεταξύ τους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Πολύ ξε...

Όλες οι κουκκίδες στον χάρτη του ελληνικού αρχιπελάγους έχουν όνομα. Ακόμα και οι πιο μικρές. Τις βλέπεις από ψηλά και σε πιάνει μια λαχτάρα να βρεθείς εκεί. Σε χαμηλή πτήση πάνω από τα νησιά του Αιγαίου συνήθως το μάτι κολλάει σε μικρά πάλλευκα σύνολα που εκτυφλωτικά επιστρέφουν στον ουρανό το φως του ήλιου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για "χώρες", αυτόνομες κοινωνίες, μικρές πολιτείες ανθρώπων σε χρώμα που δεν επιλέχθηκε τυχαία. Θα περίμενε κανείς πως με παρόμοια ονομασία και ένα κυρίαρχο χρώμα, θα έμοιαζαν μεταξύ τους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Πολύ ξε...

Οι παραλίες ανήκουν στους ανεκτίμητους θησαυρούς της Ελλάδας. Μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί; Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας πλούτου αλλά πολιτισμό δεν "παράγουν". Ποιος είπε όμως ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Κοιτάξτε τις μικρές κοινωνίες των ανθρώπων που σχηματίζονται σε καθεμία θαλασσινή αγκαλιά. Από το Super Paradise όπου η μουσική ακούγεται πιο δυνατά από τα κύματα και τις ομιλίες των ανθρώπων μέχρι τον Κήπο της Σαμοθράκης όπου το μπάνιο είναι τελετουργία κάθαρσης, οι λουόμενοι εναποθέτουν έστω και για μερικές ώρες τον δικό τους "πολιτισμό" στην ακρογιαλιά...

Οι παραλίες ανήκουν στους ανεκτίμητους θησαυρούς της Ελλάδας. Μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί; Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας πλούτου αλλά πολιτισμό δεν "παράγουν". Ποιος είπε όμως ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Κοιτάξτε τις μικρές κοινωνίες των ανθρώπων που σχηματίζονται σε καθεμία θαλασσινή αγκαλιά. Από το Super Paradise όπου η μουσική ακούγεται πιο δυνατά από τα κύματα και τις ομιλίες των ανθρώπων μέχρι τον Κήπο της Σαμοθράκης όπου το μπάνιο είναι τελετουργία κάθαρσης, οι λουόμενοι εναποθέτουν έστω και για μερικές ώρες τον δικό τους "πολιτισμό" στην ακρογιαλιά...

Φάρος. Μια λέξη σύμβολο και μια γνήσια πηγή έμπνευσης. Θα μας πείτε ρομαντικούς και ίσως δεν θα έχετε άδικο. Σκεφτείτε όμως αυτή τη δέσμη φωτός που εκπέμπεται σταθερά, περιοδικά στο δυσδιάκριτο τη νύχτα όριο ανάμεσα στη γη και τη θάλασσα. Δώστε σημασία σε αυτή τη φωτεινή ακτίνα που μετριέται σε ναυτικά μίλια, αλλά έχει αξία μη μετρήσιμη. Ξεχάστε τα ηλεκτρικά βοηθήματα ναυσιπλοΐας που περισσεύουν στον 21ο αιώνα και κάνουν ασφαλή τα θαλασσινά ταξίδια και ελάτε μαζί μας σε μια μοναχική περιήγηση γεμάτη ευαισθησία. Οι πέτρινοι πύργοι των φάρων θα παρελαύνουν στις σελίδες που ακ...

Φάρος. Μια λέξη σύμβολο και μια γνήσια πηγή έμπνευσης. Θα μας πείτε ρομαντικούς και ίσως δεν θα έχετε άδικο. Σκεφτείτε όμως αυτή τη δέσμη φωτός που εκπέμπεται σταθερά, περιοδικά στο δυσδιάκριτο τη νύχτα όριο ανάμεσα στη γη και τη θάλασσα. Δώστε σημασία σε αυτή τη φωτεινή ακτίνα που μετριέται σε ναυτικά μίλια, αλλά έχει αξία μη μετρήσιμη. Ξεχάστε τα ηλεκτρικά βοηθήματα ναυσιπλοΐας που περισσεύουν στον 21ο αιώνα και κάνουν ασφαλή τα θαλασσινά ταξίδια και ελάτε μαζί μας σε μια μοναχική περιήγηση γεμάτη ευαισθησία. Οι πέτρινοι πύργοι των φάρων θα παρελαύνουν στις σελίδες που ακ...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Από την καρέκλα του γραφείου, μέσα από ένα πληκτρολόγιο και μία οθόνη περνάει ο χείμαρρος των εικόνων μιας Ελλάδας που "ανακαλύψαμε" και τοποθετήσαμε σε 160 σελίδες 23 επί 14,5 εκατοστών επί 12 μήνες. Δεκάδες πρόσωπα, συντάκτες, φωτογράφοι, περιπατητές, περιηγητές του 21ου αιώνα με αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, θαλασσινά σκάφη, αεροπλάνα, μάσκες και αναπνευστήρες... συναντούν χιλιάδες άλλους από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη κι επιστρέφουν στη βάση τους να καταγράψουν όλα τα θαυμαστά που είδαν και ένιωσαν. Είμαστε χαρούμενοι και περήφανοι συνάμα. Όχι γιατί τα καταφέραμε,...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Καλώς ήλθατε σε έναν διαφορετικό "κόσμο". Θα χρειαστεί να αναγνωρίσετε τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς, αλλά και εκείνον τον μοναδικό κώδικα τιμής. Είναι ένας κόσμος αντρικός, αλλά γεμάτος ευαισθησίες, γεμάτος καμπύλες, που τιμά τη γυναίκα με τον δικό του τρόπο. Δίνει το όνομά της στο σκαρί, τη σκαλίζει σαν γοργόνα στην πλώρη, την προσκυνά σαν Παναγιά και βάζει την εικόνα της δίπλα σε εκείνη του Αϊ-Νικόλα. Είναι ο κόσμος αυτός που χρησιμοποιεί ακόμα τα χέρια του σαν εργαλείο αναντικατάστατο. Μοιάζει να αδιαφορεί γι' αυτά. Τα κακομεταχειρίζεται, τα πληγώνει, μα δεν σταματά...

Καλώς ήλθατε σε έναν διαφορετικό "κόσμο". Θα χρειαστεί να αναγνωρίσετε τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς, αλλά και εκείνον τον μοναδικό κώδικα τιμής. Είναι ένας κόσμος αντρικός, αλλά γεμάτος ευαισθησίες, γεμάτος καμπύλες, που τιμά τη γυναίκα με τον δικό του τρόπο. Δίνει το όνομά της στο σκαρί, τη σκαλίζει σαν γοργόνα στην πλώρη, την προσκυνά σαν Παναγιά και βάζει την εικόνα της δίπλα σε εκείνη του Αϊ-Νικόλα. Είναι ο κόσμος αυτός που χρησιμοποιεί ακόμα τα χέρια του σαν εργαλείο αναντικατάστατο. Μοιάζει να αδιαφορεί γι' αυτά. Τα κακομεταχειρίζεται, τα πληγώνει, μα δεν σταματά...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...