Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ούτε νεράιδες ούτε πρίγκιπες. Μια ανθοδέσμη από αητούς. Μόνο. Ζωή, στο ακατάσχετο φρόνημα, στην άκρη ενός γκρεμού από λέξεις. Η αγάπη διακρίνεται στο ξημέρωμα, με αρτιμελή πρωινά. Όταν χαράζει το πρώτο φως, εκεί που τα σεντόνια λείπουν και όλα τα άσχημα όνειρα έχουν μια λανθασμένη μανία. Όταν ξυπνάς δίπλα σε μια αρχαία βλάβη και ζητάς απλώς 20 γραμμάρια περισσότερο βάρος, που πάλι δεν φτάνουν. Και πάλι πλέκεις. Όλο πλέκεις, προκαλώντας τα δευτερόλεπτα. Που πάλι καίγονται μέσα σε μια λίμνη από γάλα. Είναι το δικό σου αίμα, αλλά δεν το ξέρεις. Το έβαψαν άσπρο για να διαφέρει...