Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας βάτραχος που τον έλεγαν κύριο Ιερεμία Βρεκεκέξ ο κύριος Ιερεμίας ζούσε σε ένα μικρό υγρό σπίτι, ανάμεσα στις νερανγκούλες, στην άκρη μιας λιμνούλας. Το νερό ήταν παντού γλίτσα-γλίστρα στο κελάρι και στον πίσω διάδρομο. Αλλά ο κύριος Ιερεμίας άλλο που δεν ήθελε να βρέχει τα πόδια του κανένας δεν τον είχε κατσαδιάσει ποτέ γι' αυτό, και ουδέποτε άρπαξε κρύωμα!

Όταν διαβάζει κανείς τον "Τζέκυλ και Χάϋντ", έχει την αίσθηση ότι βρίσκεται σε όνειρο. Αντηχεί την μισοξεχασμένη, βροντώδη γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης, που κοχλάζει από την θηριώδη θρησκευτική ανατροφή του Στήβενσον. Οι περιγραφές έχουν κάτι το παραισθητικό, όπου μοναχικοί άνθρωποι περιπλανώνται σε άσχημους δρόμους οι οποίοι προσλαμβάνουν απειλητική όψη, που την έχουν προκαλέσει ανεξήγητα γεγονότα ή αιφνίδιες εκρήξεις βίας. Οι διπλοί εαυτοί, βρίθουν σε όλο το κείμενο όπου αποστεγνωμένοι άνθρωποι μπλέκονται σε άχαρες συναντήσεις, τρομαγμένοι από κάτι που δεν τολμούν να ψελλί...

Ο Ριονόσουκε Ακουτάγκαβα πολύ σπουδαίος διηγηματογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, γεννημένος το 1892, θεωρείται ο πατέρας του ιαπωνικού διηγήματος και αυτός που εισήγαγε τον μοντερνισμό στη λογοτεχνία της Ιαπωνίας. Άρχισε να γράφει όταν ήταν ακόμη φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και το 1915 δημοσιεύθηκε το "Ρασομόν" το πρώτο του διήγημα. Ο Ακουταγκάβα, στη διάρκεια της σύντομης ζωής του, έγραφε συνολικά περισσότερα από 150 διηγήματα που κατέχουν κυριαρχική θέση στην ιαπωνική λογοτεχνία, και έχουν ένα πολύ προσωπικό συγγραφικό ύφος. Οι ιστορίες του διακρίνοντα...