Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κάθε αέρας είναι καμωμένος για να φυσά στον τόπο του. Μπορεί ένας ντροπαλός, βουνίσιος αέρας να σεργιανίσει φυσώντας σ'ένα κερκυραϊκό πασχαλιάτικο καντούνι, την ώρα που χτυπούν στις εκκλησιές οι καμπάνες, που παίζουνε οι μπάντες, που πέφτουνε βροχή απ'τα μπαλκόνια και σπάζουνε οι στάμνες, που εύχονται οι Κερκυραίοι τραγουδιστά σαν τις καρδερίνες... Καλή Λαμπριά σε όλους σας

Παραμονή Πρωτοχρονιάς και το χωριό ανάστατο. Τη φωτιά την άναψε ο Βασιλάκης μ' ένα του λόγο, καθώς μετρούσε την είσπραξη από τα κάλαντα. Η μάνα του βγήκε ανάστατη στους δρόμους και σήμανε συναγερμό. Όλοι μαζεύτηκαν από τους πιο μεγάλους ως τους πιο μικρούς και πήραν θέση. Από δω εκείνοι και από κει ο δασκαλος με τον "Αϊ Βασίλη". Μα ποιός δασκαλος, και ποιος "Αϊ βασίλης"; Και τι ήταν αυτό που τάραξε την ηρεμία του μικρού χωριού, παραμονή πρωτοχρονιάς;

Δεν έχουν άδικο όσοι χαρακτηρίζουν την Ελλάδα μας Ψωροκώσταινα. Ναι! Μοιάζει σε όλα με την αρχόντισσα απ' το Αϊβαλί, την Πανωραία Χατζηκώστα... ...που ακόμη κι αν γίνηκε ζητιάνα και πλύστρα για να θρέψει τα ορφανά που είχε περιθάλψει κι αν της κόλλησαν το παρατσούκλι Ψωροκώσταινα, εκείνη δεν έχασε την αρχοντιά της ψυχής της.

Οι άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας, ήταν κι αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Η μικρή Δαρεία (αγία Δοσιθέα) έζησε για λίγο κοντά στη γιαγιά της, τη μοναχή Πορφυρία, στο μοναστήρι της Ανάληψης στη Μόσχα. Όταν επέστρεψε στο σπίτι της ένιωσε πως δεν μπορούσε πια να προσαρμοστεί στις πλούσιες συνήθειες της οικογένειάς της και στις ασφυκτικές κοινωνικές δεσμεύσεις, που της επέβαλαν να κάνει μια ζωή που δεν θα είχε για κέντρο τον Χριστό. Τότε πήρε την απόφαση ν' αλλάξει τα ΠΑΝΤΑ στη ζωή της...

Συνέβη εις την Πόλη μια χειμωνιάτικη μέρα του 1919... Ο Νικόλας και ο Γιάννης ήταν εκεί, μάρτυρες μιας συγκλονιστικής εμπειρίας. Ένας στρατιωτικός ιερέας από την Κρήτη, ο παπα-Λευτέρης Νουφράκης, λειτούργησε στην Αγια-Σοφιά! Τετρακόσια εξήντα έξι χρόνια μετά από την τελευταία Θεία Λειτουργία. Αυτό το μεγάλο γεγονός, πόθος πολλών γενεών, που ο λαός είχε βάλει ακόμη και στα τραγούδια του, συνέβη εις την Πόλη!

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας, ήταν και αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Όταν ήταν παιδί ο γέροντας Πορφύριος, είχε μοναδική του συντροφιά ένα μικρό βιβλίο με το βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη. Κι ονειρευόταν πως κι εκείνος θα ήθελε μια μέρα να φύγει, όπως ακριβώς έκανε κι ο Άγιος με ένα γοργοτάξιδο καράβι. Κι αφού περάσει θάλασσες μεγάλες, να ρίξει το καράβι άγκυρα στο τελευταίο λιμάνι της γης και στο πρώτο λιμάνι του ουρανού, που δεν είναι άλλο από το Άγιον Όρος.

Απ' την Κρήτη ως τις Κυκλάδες δυο απρόβλεπτες γιαγιάδες... Ξεμπαρκάρει ο ναυτικός, να κι ο Σήφης ο βοσκός! Μες τις μπόρες του χειμώνα, μες τα κρύα και τα χιόνια, ζωηροί καλαντιστές, αταξίες τρομερές, με μια φάτνη στην καρδιά, που 'χει φέτος δυο... μωρά!

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας, ήταν κι αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! "Πέφτω στην πεδιάδα της αγάπης του Θεού..., την ωραία πεδιάδα της άνοιξης, με την αφάνταστη ευωδία του λιβανωτού, με τις μυριάδες των βομβισμών των εντόμων... Πέφτω στον αγρό με τις βιολέτες, τους κρόκους, τα στάχυα, το γαϊδουράκι..., και ζω πάλι ό,τι έζησα εκείνη την ώρα στην πρώτη μου συνάντηση με το Χριστό." Γέροντας Δαμασκηνός Ζήστε κι εσείς, παιδιά, διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, την πρώτη συνάντηση του γέροντα Δαμασκηνού, όταν ήτανε παιδί, με το Χριστό.

Ο Αναστάσης ποτέ δεν σκέφτηκε πως τα τριάντα τάλιρα που πούλησε το αρνί του θα μπορούσαν να είναι τα τριάκοντα αργύρια μιας προδοσίας. Ζήστε κι εσείς, σ’ αυτό το διήγημα, το Πασχαλινό έθιμο ενός ορεινού χωριού της Πελοποννήσου που έχει για πρωταγωνιστές τα παιδιά και συμπρωταγωνιστές τα μικρά χιονάτα αρνάκια τους.

Ο μπακλαβάς μάτια μου μοιάζει με τη Θεσσαλονίκη. Σαράντα στρώσεις φύλλο και καρύδι, βούτυρο ευωδιαστό, μέλι και ζάχαρη, κανέλα και γαρίφαλο. Σε ξελογιάζει ! Μόνο να ευχόμαστε τούτη την ώρα να μπούνε γρήγορα οι Έλληνες στην πόλη νικητές μη κι έχουμε φασαρίες και τότε γίνει κιουνεφές, που θα πει καταΐφι, ανάκατο και μπερδεμένο.

Στη Ρω, τη μικρή βραχονησίδα που βρίσκεται δίπλα στο Καστελόριζο και μιαν ανάσα από τα Τουρκικά παράλια, έζησε η Δέσποινα Αχλαδιώτη. Η ηρωϊκή κυρά της Ρωμηοσύνης ύψωνε στο νησί της καθημερινά την ελληνική σημαία πιστή σε ένα καθήκον που σήκωσε μονάχη της στις πλάτες της για πολλά χρόνια. Η ιστορία της κυράς της Ρως είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρη από ποτέ. Η Άννα Ιακώβου αφηγείται την συγκλονιστική ζωή της, εντάσσοντας παράλληλα την ιστορία στην λαϊκή μας παράδοση μέσω μιας αναγωγής της ιστορίας στη σφαίρα του μύθου.

Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον ταπεινό νεοφανή άγιο του 20ου αιώνα Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη. Η μορφή του ταπεινή και ανδρεία, γεμάτη αυστηρότητα για τον εαυτό του και επιείκια για τους άλλους. Η ζωή του μια συγκλονιστική περιπέτεια που ξεκινά στην Αργυρούπολη του Πόντου και συνεχίζεται στην Αρμενία και στις παγωμένες κορφές του Καυκάσου. Από εκεί το μικρό παιδί από τον Πόντο βρίσκεται στην Τυφλίδα της Γεωργίας, όπου αργότερα γίνεται και η μοναχική του κουρά. Ακολουθεί η φυλακή, τα βασανιστήρια, η θανατική εκτέλεση από την οποία σώζεται θαυματουργικά. Φθάνει τελικά στην πε...

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας, ήταν και αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Όταν ήταν παιδί ο γέροντας Πορφύριος, είχε μοναδική του συντροφιά ένα μικρό βιβλίο με το βίο του Αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη. Κι ονειρευόταν πως κι εκείνος θα ήθελε μια μέρα να φύγει, όπως ακριβώς έκανε κι ο Άγιος με ένα γοργοτάξιδο καράβι. Κι αφού περάσει θάλασσες μεγάλες, να ρίξει το καράβι άγκυρα στο τελευταίο λιμάνι της γης και στο πρώτο λιμάνι του ουρανού, που δεν είναι άλλο από το Άγιον Όρος.

Εκείνο το παιχνίδι που σκάρωσε ο παππούς για να κάνει τον Θοδωράκη να ξεφοβηθεί τους ανέμους ήταν η αιτία να φανερωθεί ένα μεγάλο μυστικό που φύλαγαν κρυμμένο οι Παναγιές της Ροδιανής, στα παράλια της μικράς Ασίας κοντά στη Σμύρνη. Πάνω στους απότομους βράχους που ήταν χτισμένα τα μικρά εκκλησάκια τρύπωναν να προσκυνήσουν οι κρυπτοχριστιανοί του χωριού. Τι κι αν είχαν φορεμένες τις μαντίλες και τα φέσια τους, εκείνοι ήταν μυρωμένοι χριστιανοί και τις φοβέρες των ανέμων καθόλου δεν τις λογάριαζαν.

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές ήταν κι αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Ελάτε να γνωρίσουμε σ' ετούτο το βιβλίο έναν μικρό επαναστάτη που είχε για σημαία την αγάπη του Χριστού και βάλθηκε να κατακτήσει ένα κομμάτι απ' τον παράδεισο τ' ουρανού.

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές ήταν κι αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Στη χιονισμένη Κωνσταντινούπολη, ο μικρός Αναστάσης συναντά την απέραντη αγάπη του Χριστού. Ταξιδεύοντας για τους Αγίους Τόπους, δαμάζει τα κύματα με τη δύναμη ενός μικρού σταυρού, που θα φορά για πάντα. Στο πέρασμα των χρόνων, ο Αναστάσης γίνεται ο Άγιος Νεκτάριος, ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών και τα θαύματά του φθάνουν ως τα πέρατα της γης. Συναρπαστικές ιστορίες από τη ζωή ενός μεγάλου Αγίου της εποχής μας.

Οι Άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι γέροντες και ασκητές μας ήταν κι' αυτοί κάποτε μικρά παιδιά! Καλοκαιράκι στην Κόνιτσα, τα μάτια του μικρού Αρσένη αντικρίζουν "το Φως του κόσμου". Με το πέρασμα των χρόνων ο Αρσένης γίνεται ο αγαπημένος όλων μας Γέροντας Παΐσιος. Τα παιδιά μας θα μάθουν για τη ζωή του και θα χαρούν το διάβασμα μικρών χαριτωμένων περιστατικών γεμάτων σοφία και χιούμορ.

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου διαβάζουμε μια θαυμαστή ιστορία από τα παιδικά χρόνια του Γέροντα Ιάκωβου Τσαλίκη. Στο δεύτερο μέρος ξετυλίγεται συνοπτικά ο συγκινητικός του βίος. Στο τελευταίο μέρος ζωντανεύουν μικρές ιστορίες με μεγάλη αξία. Οι άγιοί μας, καθώς και οι μεγάλοι Γέροντες και ασκητές, ήταν κι αυτοί κάποτε παιδιά! Για τον μικρό Ιάκωβο τα πράματα της γης και του ουρανού είχανε γίνει ένα. Κι έμοιαζε μ' εκείνα τα φθινοπωρινά πουλάκια, που τα βλέπεις τη μια στιγμή μ' ανοιγμένες τις φτερούγες τους να πετούν στην αγκάλη τ' ουρανού και την άλλη ν' αλαφροπατού...