Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 1885 ένας από τους πιο γνωστούς Νεοέλληνες ζωγράφους, ο Θεόδωρος Ράλλης, αποφάσισε να επισκεφθεί το Άγιον Όρος αναζητώντας θέματα για τα έργα του. Σκοπός του ήταν να μελετήσει την τέχνη που θα συναντούσε στα μοναστήρια και να πάρει μια γεύση της μοναχικής ζωής, μελετώντας ιδιαίτερα την καθημερινή ζωή των μοναχών. Η εμπειρία αυτή καταγράφηκε στο ημερολόγιό του, το οποίο εξέδωσε το 1899 στο Κάιρο, στη γαλλική γλώσσα. Ο εντοπισμός ενός αντιτύπου από την ερευνήτρια στη βιβλιοθήκη του Γ. Μαυροκορδάτου-Μπαλτατζή στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος επέτρεψε τη μετάφραση και το...

[...] Η παρουσίαση μιας επιλογής από τα έργα της συλλογής που κατήρτισε ο Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας, -της συλλογής της Πινακοθήκης Ευαγγέλου Αβέρωφ στο Μέτσοβο-, δεν φιλοδοξεί να δώσει την εξελικτική πορεία της νεοελληνικής τέχνης, ούτε βέβαια απεικονίζει με πληρότητα τα καλλιτεχνικά ρεύματα που διαμορφώθηκαν στην Ελλάδα. Αποτελεί όμως, έτσι όπως συγκροτήθηκε από τον συλλέκτη, ένα σύνολο από εικόνες εικαστικής δημιουργίας, οι οποίες μπορούν να καταγράψουν τις τάσεις που επικράτησαν από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τον Μεσοπόλεμο, εποχή που καλύπτει το κύριο περιεχόμενο της συλ...

Λόγιος-έμπορος του εξωτερικού, ο Δημήτριος Βικέλας γράφει το 1878 στο Παρίσι τον Λουκή Λάρα, εκμεταλλευόμενος ως βασική πλοκή στο αφήγημά του τη γραπτή μαρτυρία του Χίου εμπόρου του Λονδίνου Λουκά Ζίφου (ή Τζίφου). Κατά πόσον το ελληνικό αναγνωστικό κοινό ήταν έτοιμο το 1879 να οικειωθεί διδάγματα και ιδεολογίες που διακονούσαν την αστική πρόοδο και τη συμμετοχή στα κοινά; Οι αλλεπάλληλες εκδόσεις και οι θετικές κρίσεις συγγραφέων της Γενιάς του 1880 μαρτυρούν τη μεγάλη επιτυχία του έργου.

Με τον τίτλο της Έκθεσης αυτής διευκρινίζεται ήδη πως πρόκειται για δύο παράλληλες ενότητες εκθεμάτων που αλληλοσυμπληρώνονται, με σκοπό να προταθεί μια άλλη προοπτική στον "κόσμο" του ποιητή Κ. Π. Καβάφη και να περιγραφεί ένα εννοιολογικό πλαίσιο στη ζωγραφική της εποχής του. Οι 17 ζωγράφοι, που αντιπροσωπεύονται εδώ με 91 έργα, ξεκίνησαν οι περισσότεροι από την αντίπερα όχθη της Μεσογείου, την Αθήνα, την Κωνσταντινούπολη, τη Βενετία, τον Πόντο ή τα νησιά, για να ακολουθήσουν τον δρόμο της "Ανατολής". Μπορεί να επηρεάστηκαν από τη δυτική τους παιδεία, στη διάρκεια όμως...

"Με ελάχιστες ελλείψεις -που ως γνωστόν παρατηρούνται ακόμη και στις συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης- η συλλογή Κ. Ιωαννίδη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό πανόραμα της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα. Κεντρικός στόχος δεν είναι να δείξει τους πειραματισμούς της εκφραστικής γλώσσας αλλά το σημαινόμενο κάθε έργου, το εσωτερικό νόημά τους που τα ενώνει όλα μαζί σε μιαν αλυσίδα, έτσι ώστε το ένα με το άλλο να αφηγούνται μια ιστορία. Ιστορία όχι πομπώδη και ρητορική αλλά ταπεινή και καθημερινή, σαν να εκπέμπεται από ένα βλέμμα που κοιτάζει τον κόσμο μέσα απ' τη συγκίνηση τ...

[...] Η παρουσίαση μιας μόνιμης συλλογής που παρακολουθεί την ιστορία της νεότερης ελληνικής τέχνης από τα μεταβυζαντινά χρόνια έως σήμερα, με έμφαση στη συμβολή των καλλιτεχνών της Επτανησιακής Σχολής, εκπληρώνει την ιδρυτική φιλοδοξία του παραρτήματος της Εθνικής Πινακοθήκης στην Κέρκυρα: να προικίσει το νησί με τη μεγάλη πνευματική παράδοση μ' ένα μουσείο νεότερης ελληνικής τέχνης που θα χρησιμεύσει κυρίως ως παιδαγωγικό όργανο για τα σχολεία και το πανεπιστήμιο. Μια μόνιμη συλλογή δίνει την ευκαιρία και το χρόνο στους δασκάλους, στους καθηγητές και στους μουσειοπαιδαγωγ...

Η γυναικεία μορφή, με τη χάρη, την ομορφιά, την περιβολή, τα ανθηρά της χρώματα, προσθέτει ένα δυνατό και πάντα αισθητό άρωμα στη ζωγραφική. Δίκαια λοιπόν επιλέξαμε αυτό τον τίτλο για τον τρίτο τόμο της σειράς "Θησαυροί της Εθνικής Πινακοθήκης", που είναι αφιερωμένος στη γυναίκα. Η γυναίκα υπήρξε ένα ανεξάντλητο ορυχείο έμπνευσης για τους καλλιτέχνες από τότε που δημιουργήθηκε η τέχνη. Οι γλαφυρές φόρμες του γυναικείου σώματος, πλούσιες σε συμβολισμούς ευκαρπίας και μητρότητας, αποτέλεσαν το κοινό θεμέλιο θρησκείας και τέχνης από τις προϊστορικές μητέρες-θεές ως την Αφροδίτ...

[...] Η έκθεση ανοίγει με τη Συλλογή του Παρισιού, την παλαιότερη από τις συλλογές καθώς ξεκίνησε να συγκροτείται τη δεκαετία του 1950, η οποία περιλαμβάνει έργα που καλύπτουν ευρύ φάσμα της ευρωπαϊκής ζωγραφικής από τον 17ο έως τον 20ο αιώνα. Η ιδιωτική Συλλογή του Αναστασίου Γ. Λεβέντη, που στεγαζόταν στο διαμέρισμά του στο Παρίσι, δεν είχε έως σήμερα παρουσιαστεί εκτενώς στο κοινό. Η Ελληνική Συλλογή, ήδη δημοσιευμένη και ευρύτερα γνωστή, έχει μέσα στα τελευταία 20 χρόνια σταδιακά εμπλουτιστεί με νέα έργα ζωγραφικής, σχέδια και χαρακτικά., παλαιότερων και νεότερων καλλιτ...