Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έννοια χορός προσλαμβάνει πολιτική χροιά και βάρος όταν εισβάλλει στις κοινωνικές σχέσεις και μπορεί και διακόπτει εμφύλιους πολέμους· όχι, δεν εγκαθιδρύει σχέσεις ομόνοιας και αγάπης, ενωτίζει όμως τα σώματα των αντιπάλων στην ασύνειδη προσπάθεια όλων να βγάλουν το πόδι τους έξω από τον πλανήτη, να αντιδράσουν -γιατί έτσι τους προστάζουν τα έγκατά τους- στις βαρυτικές δυνάμεις. Οι εμφύλιοι δεν θα σταματήσουν ποτέ όσο οι άνθρωποι θα διαιρούνται σ' αυτούς που διατάζουν και σ' αυτούς που εκτελούν. Ο χορός όμως -σαν τις γιορτές- καταπαύει τη μανία των διαιρέσεων, μηνύοντας ό...

Ο ήρωας, στριφνός, μονόχνωτος, μονομανής, τόσο στα είκοσι πέντε του όσο και στα σαράντα πέντε του, βγαίνει κάθε φορά από τα αδιέξοδά του με τη βοήθεια συγγενών ή φίλων, έννοιες που απορρίπτει γενικώς. Στο μνημιατρείον του παρελαύνουν τα χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, αλλά και της, μέσω αφηγήσεων, Εθνικής Αντίστασης. Κύριο μέλημά του είναι να αναδείξει το μέτρο των παθών, εάν αυτό σημαίνει κάτι. Γι' αυτόν το μέτρο των παθών είναι η εναλλακτική λύση απέναντι στη δικτατορία της λογικής, μιας λογικής που έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα στα ειδεχθέστερα εγκλήματα κατά του ορθού λόγ...

Το μόνο που γνωρίζουμε καλά για τον έρωτα είναι η θνησιγένειά του. Η διάρκειά του είναι ελάχιστη, παρ' ότι προαιώνιος και διαιώνιος. Κι ενώ εξ αρχής τον ταυτίζουμε με τον θάνατο, ζούμε, προσπαθούμε να ζήσουμε μέσα από τις στιγμές του. Δεν είναι παράδοξο -θα ήταν εάν δεν καθόριζε τις πιο ακραίες εκφάνσεις της ζωής μας. Κι οι ακρότητες οδηγούν στον θάνατο. Ξορκίζουμε τον θάνατο του έρωτα ζώντας ερωτικά, επιμηκύνοντας τον χρόνο της παιδικότητας, της χαράς, της έκστασης, κολυμπώντας στα ματωμένα νάματα της κατανόησης του άλλου, πετώντας στην ατμόσφαιρα του υπέρλογου, της υπέρβα...