Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τούτη η δεύτερη έκδοση της "Πολιτικής θεολογίας" έμεινε αμετάβλητη. Σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια, μπορεί να κρίνει κανείς κατά πόσο άντεξε η μικρή τούτη πραγματεία που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1922. Η αντιπαράθεση με τη φιλελεύθερη κανονιστική αντίληψη και το δικό της "κράτος δικαίου" κρατήθηκε επίσης αυτολεξεί. Μερικές συντομεύσεις έγκεινται απλώς στη διαγραφή περικοπών που καταπιάνονταν με θέματα επουσιώδη. Στα τελευταία χρόνια προέκυψαν πολλές καινούργιες περιπτώσεις εφαρμογής της πολιτικής θεολογίας. Η «αντιπροσώπευση» από τον 15ο ως τον 19ο αι., η μοναρχία του...

Η δυτικογερμανική επιθεώρηση "1999. Zeitschrift fuer Sozialgeschichte des 20 und 21. Jahrunderts", v. 1, 1987, δημοσίευσε τα πρακτικά της ανάκρισης του Καρλ Σμιτ στο πλαίσιο της δίκης της Νυρεμβέργης. Το υλικό, που φυλάσσεται στα Εθνικά Αρχεία των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ουάσινγκτον (Modern Military Branch, Record Group 238: Collection of World War II Crimes), είχε εν μέρει δημοσιευτεί από τον Ρόμπερτ Κέμπνερ, έναν από τους δημόσιους κατήγορους στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης και ανακριτή του Σμιτ, στο βιβλίο του "Das Dritte Reich im Kreuzverhoer", Ντύσελντορφ 1969, σ. 293-3...

"Η μελέτη για τα τρία είδη της νομικής σκέψης αποτελεί στην σμιτιανή εργογραφία πράγματι την ισχυρότερη ένδειξη όχι μιας καμπής, αλλά ενός διλήμματος και ενός αδιεξόδου για τον συγγραφέα της. Ο Schmitt αναζητά στη σκέψη της συγκεκριμένης τάξης, που πρωτοκαθιερώνει εδώ, μια σύνθεση εγελειανού τύπου, που υπερβαίνει τον θετικισμό ως άθροισμα των αρνητικών στοιχείων της δεοντοκρατίας και της αποφασιοκρατίας, αναζητά δηλαδή μια θετικότητα με νομικοπολιτική ισχύ χωρίς τυχαίες ανάλογα με τη στιγμή αποφάσεις." (από την Εισαγωγή του Χ. Παπαχαραλάμπους)

"Η έννοια του Πολιτικού" γράφτηκε το 1927 και εκδόθηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά το 1932, την εποχή της ανόδου του ναζισμού. Υπήρξε μια πρόκληση, αν όχι ένα σκάνδαλο, αφού, θεμελιώνοντας το Πολιτικό στον ταξικό αγώνα, αναγνωρίζει την ύπαρξη αντιμαχόμενων κοινωνικών τάξεων. Πρόκειται για μια ρηξικέλευθη κριτική του φιλελευθερισμού, ο οποίος -κατά τον Σμιτ- συγκαλύπτοντας ιδεολογικά την ύπαρξη της ταξικής πάλης, αποδυναμώνει και θέτει σε κίνδυνο την αστική επικυριαρχία. Οι προκλητικές, υπό μορφή ορισμών διατυπωμένες θέσεις του συγγραφέα, όπως "κυρίαρχος είναι αυτός ο οπ...

Όπως επισημαίνει και ο Etienne Balibar στην πρόσφατη γαλλική έκδοση "Η διαρκής αναδρομή του Σμιτ στα προβλήματα που θέτει το βιβλίο του Χομπς, η διαρκής εναλλαγή του τρόπου με τον οποίο αξιολογεί τις συγκρούσεις των τάσεων που εκδηλώνονται σε αυτό, δεν σημαίνει ότι ο Σμιτ επικαλείται τον Χομπς, είτε για να διασφαλίσει μια θέση στους αγώνες των παρατάξεων, της ιδεολογίας και του κύρους, είτε για να αποδώσει [...] το ιστορικό βάθος και την αύρα που μπορεί να παράσχει η συγγένειά του με μια "μοναχική" σκέψη. Σημαίνει μάλλον ότι ο Σμιτ θα αναζητήσει "απεγνωσμένα" στον Χομπς, σ...