Musset Alfred de 1810-1857
Ο Αλφρέ ντε Μυσσέ γεννήθηκε το 1810 στη Γαλλία και πέθανε το 1857. Προικισμένος με σπάνια ωριμότητα από τα πρώτα νεανικά χρόνια του, έγινε δεκτός, ήδη από το 1828, στους κύκλους του Nodier, συνδέθηκε με τον Vigny και τον Sainte-Beuve και απέσπασε κολακευτικά σχόλια για το λογοτεχνικό έργο του. Η συλλογή του "Ιστορίες της Ισπανίας και της Ιταλίας" (1830) αποκάλυπτε έναν ορμητικό ρομαντισμό που εκδηλωνόταν με την αναζήτηση ενός φαντασμαγορικού τοπικού χρώματος, με την απεικόνιση βίαιων παθών και με την καλαισθησία ενός αριστοτέχνη της στιχουργικής. Πνεύμα ιδιοφυές και ερωτευμένο με την ελευθερία, αδιάφορο για σχολές και συρμούς, έμελλε να χαρίσει στο γαλλικό θέατρο μερικά από τα αριστουργήματά του, όπως τα "Ένα καπρίτσιο", "Η βενετσιάνικη νύχτα", "Ένα θέαμα σε πολυθρόνα". Επιβεβαιώνοντας την ανεξαρτησία του από το νέο ρομαντικό πνεύμα, θέλησε να ξαναβρεί την ενδόμυχη και ειλικρινή έμπνευση ("αυτό που χρειάζεται ο καλλιτέχνης ή ο ποιητής είναι η συγκίνηση") και εξέφρασε έμμεσα τον εαυτό του μέσω των ηρώων των έργων του ("Τα καπρίτσια της Μαριάννας" - 1833· "Φαντάζιο" - 1834· "Λορεντσάτσιο" - 1834· "Το καντηλέρι" - 1835· "Δεν πρέπει να ορκίζεσαι για τίποτα" - 1838). Το ευμετάβολο των ηρώων του, η πολυπλοκότητα του χαρακτήρα τους, όπου η επιθυμία της αγνότητας και ο πόθος του ιδανικού είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την εγκατάλειψη στη διαφθορά και την απελπισία, καθώς και η αυθαίρετη ανάμειξη των ειδών, σοκάρισαν στην αρχή. Το πρόσωπο αυτό με τη διπλή όψη είναι ο ίδιος ο Μυσσέ και το έργο του είναι η πιο πιστή αντανάκλαση της ενδόμυχης αγωνίας του. Έτσι το "Δεν αστειευόμαστε με τον έρωτα" (1834) θυμίζει με τον τίτλο του τον "τρελό έρωτα" του Μυσσέ για τη Γεωργία Σάνδη. Η οδυνηρή αυτή περιπέτεια (1833-1835), που έχει μεταφερθεί στο μυθιστόρημα "Η εξομολόγηση ενός παιδιού του αιώνα" (1836), εμπνέει και το λυρικό ξεχείλισμα που διαποτίζει τα έργα "Νύχτες" (1835-1837), "Γράμμα στον Λαμαρτίνο" (1836), "Ανάμνηση" (1841). Από τότε κι ύστερα, ο ποιητής, απογοητευμένος και άρρωστος, θα δώσει αλληλοδιαδόχως διηγήματα ("Ιστορία ενός σπάνιου είδους") ή ποιητικές φαντασίες ("Τρία βήματα από το ρόδινο μάρμαρο") και έργα πιο πικρά και ταραγμένα ("Η ελπίδα στον Θεό"). Έξοχος στον χειρισμό του πνευματώδους και ειρωνικού παιχνιδιού, ο Μυσσέ ήξερε εξίσου καλά να εκφράζει τα ξεσπάσματα του πάθους ή αυτό που ήταν το εσωτερικό του δράμα: τον πειρασμό της ακολασίας και τη νοσταλγία της αθωότητας που κατοικούν "τη ματωμένη καρδιά του, τη γεμάτη φλόγα και λύπη" (Σαιντ-Μπεβ).
Σα μουσική, την νύχτα...
Συλλογικό έργο
Κέδρος (2007)
Η μικρή ανθολογία «Σα μουσική, την νύχτα... - Γαλλικά ποιήματα αποχαιρετισμού" φέρει για ευνόητους... εμπορικούς λόγους όσο μπορεί καθησυχαστικότερο τίτλο υπεκφυγής αντί για εκείνον που φορούσε όταν σταδιακά δημοσιευόταν από το 1993 έως το 2003: τότε ονομαζόταν "Μικρή γαλλική ανθολογία θανάτου". Ο τίτλος της ανθολογίας δανείζεται το πρώτο ημιστίχιο από τον τελευταίο στίχο του καβαφικού ποιήματος «Φωνές». Η επιλογή των ποιημάτων είχε ως μόνο κριτήριο την υποκειμενική αποτύπωση ενός συγκεκριμένου κλίματος, γι' αυτό άλλωστε και η παρούσα συγκέντρωσή τους μόνον αυτή τη φιλοδ...
Ποιήματα άλλων καιρών και άλλων τόπων
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις των Φίλων (1980)
Κάθε βιβλίο πρέπει αφ' εαυτού να δικαιολογείται. Δεν θα έπρεπε να συντρέχει η ανάγκη να εξηγήσεις γιατί το δίνεις στη δημοσιότητα. Τούτη όμως τη φορά φοβούμαι πως, αν δεν εξηγήσω την απόφασή μου να δώσω στη δημοσιότητα αυτές τις λίγες μεταφράσεις των ξένων ποιητικών κειμένων, καθώς και αποσπασμάτων του Ευρυπίδη, μπορεί να μου αποδοθούν κίνητρα που μου ήταν εντελώς ξένα. Κατά τη διαδρομή της ζωής μου δεν έπαψα ποτέ να διαβάζω, έστω και στα κλεφτά, στις λίγες μου ελεύθερες ώρες, κάθε εποχής ποίηση, στις γλώσσες εκείνες όπου μπορούσα να την αισθανθώ. Διαβάζοντας έτσι, όποτ...
Οι δύο ερωμένες. Εμελίν. Ο γιος του Τισιανού
Musset Alfred de 1810-1857
Printa (2002)
Οι τρεις αυτές νουβέλες, γραμμένες κατά την περίοδο 1837-1838, συγκαταλέγονται ανάμεσα στα πιο σημαντικά έργα του Ντε Μυσσέ. Στην πρώτη νουβέλα, "Οι δύο ερωμένες", ένας νέος μοιράζει την αγάπη του σε δύο γυναίκες που, αν και μοιάζουν εξωτερικά, είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και στην ουσία η μια αλληλοσυμπληρώνει την εικόνα της άλλης. Στη δεύτερη νουβέλα, "Εμελίν", μια νεαρή κόμισσα, κουρασμένη από την ανιαρή ζωή της και από την αδιαφορία του άντρα της, ξαναβρίσκει τον έρωτα και τον ενθουσιασμό στην αγκαλιά ενός νεαρού άντρα. Στην τρίτη νουβέλα "Ο γιος του Τισιανο...
Λορεντζάτσιο
Musset Alfred de 1810-1857
Σοκόλη (2016)
Ο Λορέντζο, ο επονομαζόμενος υποτιμητικά Λορεντζάτσιο, πλήρης νεότητας, σαγήνης και χαρισμάτων, για να διασφαλίσει την εμπιστοσύνη και τη φιλία του τυραννικού και σεξομανούς δούκα Αλεξάνδρου των Μεδίκων, άρχοντα της Φλωρεντίας, μετέρχεται θεμιτά και αθέμιτα μέσα, εξυπηρετεί τις άνομες και χυδαίες ορέξεις του δούκα, εξευτελίζεται στον έσχατο βαθμό, προδίδει τις ιδέες και τις αρχές του... πριν τον δολοφονήσει. Η μοναχική επανάσταση του Λορεντζάτσιο εναντίον της τυραννίας δεν συναντά την αποδοχή στην -υποτίθεται- επαναστατημένη φλωρεντινή κοινωνία, και ο Λορεντζάτσιο ανταμε...
Η εξομολόγηση ενός τέκνου του αιώνα
Musset Alfred de 1810-1857
Printa (2015)
Η "Εξομολόγηση ενός τέκνου του αιώνα" (1836), το πιο γνωστό έργο του Αλφρέ ντε Μυσσέ, αποτελεί μυθοπλαστική μεταφορά και αφηγηματική αποκρυστάλλωση της πολυτάραχης αλλά σύντομης ερωτικής σχέσης του με τη μεγαλύτερή του Γεωργία Σάνδη. Εξομολογητικό μυθιστόρημα ή μυθιστορηματική αυτοβιογραφία, το έργο αυτό διακρίνεται για την ένταση των συναισθημάτων, το διαρκές παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και ψέματος, την αναζήτηση ενός άπιαστου ερωτικού ιδεώδους και τη διαρκή απογοήτευση του ήρωά του - άρρηκτα συνυφασμένη με την απομάγευση μιας ολόκληρης γενιάς, που παραπαίει μετά την πτώση το...
Δεν παίζουνε με την αγάπη
Musset Alfred de 1810-1857
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (2003)
Ένας βαρόνος αποφασίζει να παντρέψει το γιο του Περντικάν, νεαρό πτυχιούχο, με την ανιψιά του Καμίγ, η οποία μόλις έχει βγει από το μοναστήρι όπου φοιτούσε εσώκλειστη. Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο: η ιδέα που έχει σχηματίσει η Καμίγ για τον έρωτα και τους άντρες, απ' όσα της εξομολογούνταν οι φίλες της στο μοναστήρι, την έχει κάνει δύσπιστη και αλαζονική. Συνδυάζοντας αριστοτεχνικά το μπουρλέσκο με το λυρισμό, και την κωμωδία με το δράμα, ο Μυσσέ μάς δείχνει πόσο κοστίζει το να παίζεις με την αλήθεια των συναισθημάτων.
Γκαμιανί
Musset Alfred de 1810-1857
Άγρα (2002)
[...] Η Γκαμιανί αποτελεί το πιο διάσημο και πολυδιαβασμένο ερωτικό γαλλικό κείμενο καθ' όλο τον 19ο αιώνα. Συνιστά ένα μικρό αριστούργημα της ερωτικής πεζογραφίας. Ο έκλυτος ερωτικός βίος του Αλφρέ ντε Μυσσέ (1810-1857), η ακόλαστη ζωή του, ο δονζουανικός του χαρακτήρας, το αριστοκρατικό του πνεύμα ο σαπφισμός της Γεωργίας Σάνδη, του ενέπνευσαν την πορνογραφική και θανάσιμη ιστορία της κόμισσας Γκαμιανί. Κατέχει τα μεγαλύτερα ποσοστά στις παράνομες εκδόσεις από την εποχή της δημοσίευσής της, το 1833, έως και τα χρόνια του 1930. Αυτό το επιβλητικό φρενήρες μυθιστόρημα, απίσ...
Γαλλικό θέατρο τότε και τώρα: Ρομαντισμός: Ποτέ μη λες ποτέ. Η χρυσή άμαξα. Τσάττερτον
Συλλογικό έργο
Άγρα (2017)
Έπειτα από πέντε χρόνια αφιερωμένα στο σύγχρονο θέατρο, στρεφόμαστε στα έργα του μεγάλου γαλλικού ρεπερτορίου, έργα ελάχιστα, ουδόλως η πλημμελώς μεταφρασμένα η παντελώς άγνωστα στην ελληνική σκηνή. Και από τα έργα του μεγάλου ρεπερτορίου, θεωρήσαμε ως πρώτη προτεραιότητα το ρομαντικό δράμα, ένα είδος που αναστάτωσε βαθιά την ιστορία του γαλλικού και ευρωπαϊκού θεάτρου. Ο παρών τόμος περιέχει τρία συναρπαστικά έργα του ρομαντικού ρεπερτορίου, τριών συγγραφέων που άφησαν με το έργο τους ανεξίτηλα τα ίχνη τους στην ευρωπαϊκή σκηνή : Αλφρέ ντε Μυσσέ, Προσπέρ Μεριμέ και Αλφρέ ν...
Ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Ίαμβος (2011)
Περιλαμβάνονται τα ποιήματα: - Charles - Augustin Sainte - Beuve, "Ημουνα δέντρο ανθηρό..." - Guillaume Apollinaire, "Η τσιγγάνα", "Φεγγαράδα" - Charles Baudelaire, "Τα λύτρα", "Στον αναγνώστη", "Σε μια Μαντόνα", "Οι αναμνήσεις πιο πολλές...", "Η πονόψυχη υπηρέτρια", "Η ομορφιά", "Οι τυφλοί" - Alphonse de Lamartine, "Τα πανιά", "Η λίμνη" - Francois - Marie Arouet de Voltaire, "Η αγάπη και η φιλία" - Sully Prudhomme, "Τα μάτια" - Jean Moreas (Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος), "Τούτο το ρόδο διάλεξα...", "Ένας ανάριος ουρανός...", ", Μην πείτε ξέφρενη γιορτή...", "Εσύ πο...