Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λέγομαι Όρντο Τουπίκος και γεννήθηκα στο Νορθ Φλατ του Ουαϊόμινγκ στις 9 Νοεμβρίου του 1936. Ο πατέρας μου ήταν εν μέρει Έλληνας, εν μέρει Σουηδός και εν μέρει Αμερικανός Ινδιάνος, ενώ η μητέρα μου ήταν κατά το ήμισυ Ιρλανδή και κατά το άλλο ήμισυ Ιταλίδα. Και οι δύο γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα, οπότε εγώ είμαι εκατό τοις εκατό Αμερικανός. [...] Κάποτε, πριν από πολύ καιρό, ήμουν παντρεμένος με την Εστέλ Άνλικ. Ποτέ δεν ήμουν παντρεμένος με την Ντων Ντεβέυν. [...] Για να δημιουργήσεις ένα καινούργιο πρόσωπο, πρέπει να μισήσεις το προηγούμενο τόσο ώστε να θες να το σκοτώσε...

Στην "Ανάφλεξη" (Flashfire) ο Πάρκερ συναναστρέφεται με τους πάμπλουτους πολίτες του Γουέστ Παλμ Μπητς, παριστάνοντας έναν Τεξανό πετρελαιοπαραγωγό που ψάχνει να αγοράσει σπίτι. Όμως το πραγματικό αντικείμενο του πόθου του είναι μια συλλογή κοσμημάτων αξίας δώδεκα εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία θα προσπαθήσει να κλέψει κάτω απ' τη μύτη πλούσιων και κοσμικών, πληρωμένων δολοφόνων και τριών ληστών με νοσηρή έφεξη στις εκρήξεις. Όταν τα πράγματα πάνε στραβά, ο Πάρκερ βρίσκεται πυροβολημένος και παγιδευμένος, αναγκασμένος να βασιστεί στη βοήθεια μιας απλής και άσχετης γυναίκας...

"Προς όλα τα περιπολικά, όλα τα περιπολικά. Αναζητούμε κλεμμένη τράπεζα, τριάμισι μέτρα ύψος, μπλε και άσπρη..." Όταν ο Ντόναλντ Ουέστλεηκ έγραψε το "The Hot Rock", οι "New York Times" εκθείασαν το βιβλίο ως "σχεδόν κορυφαίο στο είδος της κωμικής περιπέτειας με ληστείες". Το νέο του βιβλίο, "Πώς να κλέψετε μια τράπεζα", είναι όχι σχεδόν αλλά σκέτα κορυφαίο. Η αξέχαστη συμμορία ξανασμίγει: Ο Ντόρτμουντερ, ο αρχετυπικός αποτυχημένος εγκληματίας που πουλά τώρα πόρτα πόρτα εγκυκλοπαίδειες στο Λόνγκ Άιλαντ. Ο Κελπ, ο πρώην κατάδικος με έφεση στην κλοπή αυτοκινήτων που φέ...

"Συνήθως αυτά τα πορνοκείμενα γράφονται μια και καλή. Θέλω να πω, αρκετή φρίκη τραβάω γράφοντάς τα, όχι και να διαβάζω από πάνω. Κι έτσι προχωράω, δεκαπέντε σελίδες τη μέρα, δέκα μέρες για κάθε βιβλίο, όλα μια κι έξω, όλα βεβιασμένα όσο δεν παίρνει, ό,τι μου έρχεται στο κεφάλι, που σχεδόν κατά κανόνα είναι κάτι πολύ κοινότοπο και μπανάλ και αναμενόμενο και συνηθισμένο, μια αποτίμηση χιλιάδων βιβλίων που προηγήθηκαν του δικού μου, και όλα αυτά στάζουν σαν συναχωμένη μύτη πάνω στο χαρτί. [...] Το θέμα είναι ότι μπορεί σε τούτη τη σελίδα να δείχνω ήρεμος και λογικός, αλλά στην...