Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα του τόμου αυτού επιχειρούν να προσεγγίσουν τη σκέψη του Κ. Καστοριάδη σε σχέση με τη σημερινή πολιτική και κοινωνική κατάσταση, να αναλύσουν την τόσο παρεξηγημένη και διαστρεβλωμένη -από τη γένεσή της στην αρχαία Ελλάδα έως τη σημερινή εποχή- έννοια της δημοκρατίας, να προσδιορίσουν την συμβολή του φιλοσόφου στην ανάδειξη της δημοκρατίας ως βασικού στοιχείου του προτάγματος της αυτονομίας, να συγκρίνουν επίσης τις ιδέες του με αυτές άλλων στοχαστών που εμφορούνται από την ιδέα της πολιτικής αλλαγής, να επισημάνουν σημεία προσεγγίσεως και αποκλίσεως, να αναδείξουν...

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, όποια φενακισμένη ηθική τάξη (εθνική, θρησκευτική, φυλετική, πολιτική, κρατική, επαναστατική) και αν υπηρετεί, όποιον απάνθρωπο ύμνο κι αν τραγουδά, όποια απάνθρωπη σημαία κι αν ανεμίζει στο φλάμπουρό της (γιατί κάθε σημαία και κάθε ύμνος είναι ομολογίες απανθρωπιάς). Κάθε πολιτική πρόταση που θεωρεί τη βία αναγκαίο κακό προβλέπει για τους υποστηριχτές της την πειθαναγκαστική υποταγή στην κτηνωδία -και η λεγόμενη "αντιβία" πάντοτε υπηρέτησε και ενίσχυσε την πρωτεύουσα βία την οποία υποτίθεται πως αντιμαχόταν. Καμιά αληθινά αντισυστημι...

Η σκέψη του Μερλώ-Ποντύ αποτελεί το εχέγγυο, τη στέρεη θεμελίωση για τη μετάβαση στο φιλοσοφικό εκείνο σύμπαν όπου τα παραγνωρισμένα γεγονότα της δημιουργίας και της οντολογικής συνύφανσης του υποκειμένου και του κόσμου αποκαθίστανται. Η ανά χείρας πραγματεία, εμβαθύνοντας στο έργο του Γάλλου φαινομενολόγου, αποσκοπεί στην ανάδειξη της θεμελιώδους σημασίας αυτών ακριβώς των γεγονότων. Με σημείο εκκίνησης λοιπόν την έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αρθρώνεται σταδιακά το επιχείρημα της συνέχειας που τη συνδέει με την καθημερινή εμπειρία. Η όραση του καλλιτέχνη γενικεύετ...

Διάχυτο καθώς είναι το ανομικό φαινόμενο γίνεται τρόπον τινά αναπόφευκτο. Σκοντάφτουμε πάνω του σε κάθε βήμα της καθημερινής ζωής, διαπερνά παντοιοτρόπως τη ζοφερή μας πραγματικότητα, στοιχειώνει αυτό που είμαστε και υποσκάπτει αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Ο διάχυτος χαρακτήρας του και το ιστορικό του ρίζωμα, η διαπλοκή του με στοιχεία της "εθνικής μας ταυτότητας", η ποικιλότροπη έκφρασή του διαμέσου κατεστημένων συμπεριφορών το κάνουν σχεδόν ακαταμάχητο...

... Ο Παναγιώτης Κονδύλης είχε από τη δεκαετία του ’90 εντοπίσει τις ρίζες του ελληνικού προβλήματος. Είχε μάλιστα προβλέψει πως οι υστερήσεις και οι εσωτερικές αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν το ελληνικό πολιτισμικό, κοινωνικό και οικονομικό υπόδειγμα θα οδηγούσαν έως το εκρηκτικό αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης... ... Οφείλω να εκφράσω, ακόμη μια φορά, την εκτίμησή μου στην εξαιρετικά προσεκτική παρουσίαση των θέσεων του Κονδύλη για την ελληνική κρίση που επιχειρεί σε αυτό εδώ το βιβλίο ο Θανάσης Πολλάτος. Δεν περιορίζεται, όμως, στην επίτευξη αυτού μόνον του στόχου ο συγ...