Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το καΐκι μικρό και ευρύχωρο. Μια αίσθηση πειθαρχημένης ελευθερίας ξεκινάει από τα πόδια, διαπερνάει όλο το σώμα, και καταλήγει στα χέρια, και πιο πέρα η θάλασσα λευκή, μπλε, μαύρη, γαλάζια. Καβομαλιάς, Μάιος 2020 Τον αντάμωσα τυχαία ένα απόγευμα. Πάνω από δεκαπέντε μέρες είχαν περάσει από τότε που τον είχα δει τελευταία φορά. Τα ρούχα του ήταν βρόμικα και μύριζαν ψαρίλα. - Τί έπαθες, πού χάθηκες ; - Δουλεύω σε καΐκι. Ψάχνω για πλήρωμα. Θες να ’ρθείς; Έμεινα άφωνος. - Δε θα κάνεις βαριές δουλειές. Μόνο τιμόνι, βάρδια το βράδυ και κανένα μαγείρεμα. Είσαι; Φα...

Αναμνήσεις του ποιητή από την έρημο του όρους Σινά, όπου πέρασε για δέκα χρόνια μεγάλα διαστήματα με τους Βεδουίνους της περιοχής.