Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σε κάθε έναν από εμάς συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ζωής μας μερικά χαρακτηριστικά γεγονότα, τα οποία ούτε και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Για να δώσουν μερικοί κάποια ικανο-ποιητική λύση, για τον εαυτό τους τουλάχιστον, κατά-φεύγουν στη μαγεία, στην παραψυχολογία, ή, όχι σπάνια, και στην αναζήτηση βοήθειας από τη θρησκεία. "Έβαλε ο Θεός το χέρι του", "είχα Άγιο", "βρέθηκα κάτω από τη σκέπη της Παναγίας", είναι μερικές από τις εκφράσεις που χρησιμοποιούν. Τα φαινόμενα αυτά δεν ερμηνεύονται και επιστημονικά, διότι δεν εφαρμόζονται οι δύο σπουδαιότεροι όροι της...

Τόσοι νομάτοι η οικογένεια του παπα-Χαράλαμπου, ρίξαμε μαύρη πέτρα στη γη που μας ανάθρεψε, και γυρέψαμε μια νέα πατρίδα... Δύσκολος δρόμος, επικίνδυνος, οι Τούρκοι στο κατόπι μας, να κυνηγούν τους "άπιστους", να κλέβουν, να βιάζουν τις γυναίκες μας, να μαγαρίζουν εκκλησιές και σύμβολα ελληνικά κι ορθόδοξα... Μα εμείς δε χάσαμε ποτέ την ανθρωπιά μας, κι όποτε χρειάστηκε, το δείχναμε πως ήμασταν ανώτεροι απ' τον εχθρό μας. Όμως, κι η πατρίδα που αφήσαμε, δε χάνεται ποτέ, δε λησμονιέται, δεν πεθαίνει· έχει τις ρίζες της βαθειά χωμένες στην ψυχή και το νου μας. Όπως τ' αμπέλια...

Στο φρικαλέο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, δίνουν οι ναζί τη χαριστική βολή στον δεκατετράχρονο νεαρό Νικολή. Την ίδια ακριβώς στιγμή, στο Δημοτικό Σχολείο της πόλης, όπου οι κατακτητές είχαν συγκεντρώσει γυναίκες και παιδιά, γεννιέται η αδερφή του Ευρυδίκη. Στην οπισθοχώρηση των κατακτητών τα καταφέρνει ο Γερμανός υπαξιωματικός Ρούντολφ, με σατανικό σχέδιο, να πάρει μαζί του στη Γερμανία τη χήρα Ευφροσύνη και τα έξι παιδιά του δολοφονημένου πρώην συντρόφου της. Την παντρεύεται και ιδρύει μαζί της τον πρώτο μεταπολεμικό Γερμανο-Ελληνικό Σύλλογο. Η αρχική τυπική και κρύα μεταξύ...

Μαζί με τους χιλιάδες Ποντίους που εγκατέλειψαν τα άγια πάτρια εδάφη και ήρθαν ως πρόσφυγες στην μητέρα Ελλάδα, υπήρχαν και πολλές οικογένειες με το όνομα Γαβράς, απόγονοι του Αγίου Θεόδωρου Γαβρά. Μία απ' αυτές ήταν και αυτή του Λεωνίδα Γαβριηλίδη -πρώην Γαβρά-, του Γεωργίου και της Σοφίας, ο οποίος διηγείται στον συγγραφέα την περιπετειώδη ζωή της οικογένειας του, καθώς επίσης και αυτήν της γυναίκας του Κλεοπάτρας, για να συνταχθεί το αυτοβιογραφικό αυτό μυθιστόρημα. Το ζεύγος Γαβριηλίδη επέστρεψε ύστερα από μισόν ακριβώς αιώνα από την μακρινή Αυστραλία στην ιδιαίτερη πατ...

Τόσοι νομάτοι η οικογένεια του παπα-Χαράλαμπου, ρίξαμε μαύρη πέτρα στη γη που μας ανάθρεψε, και γυρέψαμε μια νέα πατρίδα... Δύσκολος δρόμος, επικίνδυνος, οι Τούρκοι στο κατόπι μας, να κυνηγούν τους άπιστους, να κλέβουν, να βιάζουν τις γυναίκες μας, να μαγαρίζουν εκκλησιές και σύμβολα ελληνικά κι ορθόδοξα... Μα εμείς δε χάσαμε ποτέ την ανθρωπιά μας κι όποτε χρειάστηκε, το δείχναμε πως ήμασταν ανώτεροι απ' τον εχθρό μας. Όμως, κι η πατρίδα που αφήσαμε, δε χάνεται ποτέ, δε λησμονιέται, δεν πεθαίνει· έχει τις ρίζες της βαθιά χωμένες στην ψυχή και το νου μας. Όπως τ' αμπέλια που...

Κεφάλαιο 1ο Τον Αύγουστο του έτους 960 μ.Χ. ορδές έφιππων Μογγόλων σάρωναν σαν λαίλαπα τις κατάξερες στέπες της Κεντρικής Ασίας, εξουδετερώνοντας κάθε εμπόδιο υπό μορφή αντίστασης που στήνονταν στο διάβα τους. Ανεμοστρόβιλοι πανύψηλοι και λυγεροί κουβαλούσαν στα ουράνια με την κυκλική τους αέρινη δίνη τη θολούρα της σκόνης και τον τρομερό θόρυβο του καλπασμού των αλόγων τους προς Δυσμάς, ενώ ένα άλλο κύμα μετέφερε τα σημάδια της προέλασης προς τα νοτιοδυτικά, ανάμεσα στην Κασπία θάλασσα και τη λίμνη Αράλη. Βογκούσε η γη κυριολεκτικά κάτω από τα πέλματα των ζωντανών πολεμ...

Tο "Καλλιστώ και Ιμπραχήμ" εξιστορεί την αληθινή ιστορία μιας Ελληνίδας κι ενός Τούρκου στη Γερμανία, οι οποίοι πάλεψαν κόντρα στα μίση, τις έχθρες και τις προκαταλήψεις των δύο λαών μεταξύ τους, και βγήκαν νικητές. Όσα κι αν γραφτούν, όσα κι αν ειπωθούν για τέτοιες ιστορίες, είναι σίγουρο πως καμιά δε θα έχει τη δύναμη της μεγάλης αγάπης της Καλλιστώς και του Ιμπραχήμ. Μετά το μυθιστόρημα "Το αμπέλι μας στον Πόντο", ο συγγραφέας Όμηρος Μαυρίδης καταπιάνεται με ένα θέμα τόσο σοβαρό όσο η ίδια η ζωή. Σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία όπως η σημερινή, θεμελιώδη ερωτήματα γι...

Μια συλλογή παιχνιδιών πολιτιστικής επικοινωνίας όπως παίζονταν και παίζονται ακόμη σήμερα από μαθητές, σπουδαστές και ενήλικους, σε σχολεία, σχολές, πανεπιστήμια και σε διάφορες κοινωνικές συναναστροφές.

Αναγνώστη, τούτο το πρώτο μου βιβλίο στην ελληνική γλώσσα είναι μια αναφορά στο ίδιο μου το παρελθόν, ένα βήμα προς τα πίσω, σε μια εποχή που καταρρέουν συνέχεια οι ηθικές αξίες και ο άνθρωπος ζει μονάχα στιγμές. Είναι μια φωνή νοσταλγική κάποιου ξενιτεμένου, ένα "Ναι" στην ύπαρξη μ' όλα της τα προτερήματα και λάθη, σε χρόνια δύσκολα που του μέλλοντος τ' αστέρι πάει να δύσει και του παρελθόντος η εμπειρία έχει καταντήσει ξεκουτιασμένη γεροντοϊστορία. Γράφω αυτοβιογραφικά και τώρα που ζω στην κριτική σου περιμένω, γιατί σαν πεθάνω, τις βρισιές σου τι να τις κάνω ή τα χρυσ...

Όλοι μας βλέπουμε τα προβλήματα της χώρας μας να πολλαπλασιάζονται, να τρέχουν με την ταχύτητα των σύγχρονων συγκοινωνιακών μέσων κι εμείς να τρέχουμε ξυπόλυτοι από πίσω για να τα προλάβουμε. Όλοι μιλούμε όπου βρεθούμε για τα χάλια μας και μεταξύ μας βρίζουμε την κατάσταση. Καταλογίζουμε την ευθύνη στους πολιτικούς, στους άλλους, χωρίς να έχουμε το θάρρος να παραδεχτούμε πως οι άλλοι είμαστε εμείς οι ίδιοι, και κατά συνέπεια σ' εμάς έχει το κακό τις ρίζες του. Ο Ελληνισμός, το πνεύμα αυτό το μοναδικό στον κόσμο, αυτός ο τρόπος ζωής και τρόπος του σκέπτεσθαι, χάνεται. Το π...

Όσο τέλειος κι αν σου φαίνεται ο ξένος κόσμος, όταν πάνω από δέκα χρόνια τον ζήσεις, τότε αυτόν που πίστευες για άγονο, το γνωστό δικό σου, μετανιωμένος θα λαχταρίσεις, θα αγαπήσεις και πάνω απ' όλα καλύτερα θα γνωρίσεις! Τρίψου με μια ξένη γλώσσα, τη δική σου για να μάθεις. Μείνε σε ξένη γη, την πατρίδα σου για ν' αγαπήσεις. Ζήσε μ' έναν ξένο μαζί, "παπούτσι μπαλωμένο απ' τον τόπο σου" για να νιώσεις. Πολέμα την ξενομανία σου, Ελληνά μου, τον Έλληνα μέσα σου να βρεις και μ' αυτόν να ταυτιστείς. Μην πιθικίζεις, μη βρίζεις, μη δακρύζεις, όχι "δε βαριέσαι... κάνε ό,τι θες....

Το ορεινό χωριό Κασσιτερά Σαπών στη Θράκη καταλαμβάνεται στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Βουλγάρους και καταστρέφεται τελείως στον εμφύλιο. Ο μικρός Μιράκος διηγείται τα βιώματά του πριν και μετά την καταστροφή τού μέχρι τότε ανέπαφου και ζωντανού χωριού, την προσφυγική ζωή του στην διπλανή κωμόπολη, ιδιαίτερα τις αρχικές εχθρότητες των ενηλίκων κατοίκων, που μένουν χαραγμένες στην ψυχή του κι εκδηλώνονται στο τέλος σ' έναν άγριο πετροπόλεμο μεταξύ των παιδιών, ντόπιων και προσφύγων...