Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άλλη μία συλλογή ποιημάτων του Τσαρλς Μπουκόβσκι, ένα απάνθισμα από το σύνολο των έργων του που κυκλοφόρησαν από το 1969 έως το 1999 και καλύπτουν την ποιητική παραγωγή του Μπουκόβσκι από τα μέσα της δεκαετίας του 1940 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Είναι ευνόητο πως μετά από τόση φήμη και αμέτρητες παρουσιάσεις για το έργο του, δεν υπάρχουν και πολλά τα οποία μπορεί να συμπληρώσει κανείς για αυτόν τον ποιητή. Το ότι ήταν και παραμένει ένας από τους πιο σημαντικούς ποιητές του κόσμου είναι γνωστό- και η θέση του είναι πλέον διασαφηνισμένη. Ότι εξακολουθεί να έχει τόσου...

Η "Άτη" αποτελεί τεκμήριο της απαλλαγής του ποιητικού λόγου από την προφανή ισορροπία και την φαινομενική στρατηγική του. Πρόκειται για μία συλλογή ποιημάτων απώθησης κάθε εκλογικευμένης αναπαράστασης. Ένα σώμα οργανικής γλώσσας που διασαλεύει με μία ποίηση συντελεσμένη στα πεδία συνοχής του πνεύματος και του σώματος του ποιητή. Μια εναργής μυθολογία προσωπικού θανάτου που εξυψώνει το μεγαλείο της ζωής· δεν ανήκει στο είναι αλλά στο γίγνεσθαι. Γιάννης Λειβαδάς

Η γενιά των μπιτ διέγραψε μια πορεία η οποία σημάδεψε καθοριστικά και πολυποίκιλα την αμερικανική λογοτεχνία και όχι μόνον. Η σχέση των μπιτ με την τζαζ ανιχνεύεται με τρόπο διακριτό στην τζαζ ποίηση, ενώ η θρησκεία συνιστά ακόμη ένα πεδίο όπου η μπιτ κουλτούρα άσκησε την επιρροή της. Στα οράματα μιας απίθανης γενιάς, η μπιτ κουλτούρα αντιμετωπίζεται σε όλη της την ευρύτητα στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης αποτίμησης της μπιτ γενιάς. Το βιβλίο αυτό συνιστά ευσύνοπτη ιχνηλάτηση των στοιχείων και τεκμηρίων εκείνων που βοηθούν στην αποσαφήνιση του συγκεκριμένου λογοτεχνικο...

Η γενιά των μπιτ διέγραψε μια πορεία η οποία σημάδεψε καθοριστικά και πολυποίκιλα την αμερικανική λογοτεχνία και όχι μόνον. Η σχέση των μπιτ με την τζαζ ανιχνεύεται με τρόπο διακριτό στην τζαζ ποίηση, ενώ η θρησκεία συνιστά ακόμη ένα πεδίο όπου η μπιτ κουλτούρα άσκησε την επιρροή της. Στα οράματα μιας απίθανης γενιάς, η μπιτ κουλτούρα αντιμετωπίζεται σε όλη της την ευρύτητα στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης αποτίμησης της μπιτ γενιάς. Το βιβλίο αυτό συνιστά ευσύνοπτη ιχνηλάτηση των στοιχείων και τεκμηρίων εκείνων που βοηθούν στην αποσαφήνιση του συγκεκριμένου λογοτεχνικο...

Ο συγγραφέας στο μοναδικό του θεατρικό έργο περιγράφει με την γνωστή του γραφή την ατμόσφαιρα μιας Νέας Υόρκης και των περιχώρων της που πια δεν υπάρχει. Διερωτήσεις και ενδιαφέρον για την θρησκεία, την θνητότητα την μετεμψύχωση, υπαρξιακή αναζήτηση, όλα μαζί εκκινούν από ένα μικρό διαμέρισμα, νωρίς το πρωί, με ανθρώπους του μόχθου, χαρακτήρες ξεπεσμένους, μέσα στο σκηνικό μιας ζωής ταλαίπωρης, περιορισμένης και άσκοπης που όμως απαυγάζει την μουσική μιας μακαριότητας.

Κι εκείνος ήταν υπέροχος! Στα τριάντα τέσσερά του είχε ακόμη το κορμί του αθλητή. Και έκανε έρωτα σαν κανονικός άνθρωπος: αυθόρμητα, τρυφερά, αισθησιακά, και γεμάτος ενθουσιασμό. Αν και ήταν η πρώτη μας φορά, ήθελε να κάνει τα πάντα. Ακόμα και τα πράγματα που δεν ήθελα και τόσο να δοκιμάσω, τα δοκίμασα γιατί ο ίδιος μου άρεσε πολύ και γιατί προσέγγιζε καθετί μ' ένα παιχνιδιάρικο πνεύμα. "Έλα να κάνουμε...!" μου ψιθύρισε, λες και ήταν κάποιο παιχνίδι, λες και προσποιούμασταν ότι το κάναμε, λες και ήμασταν παιδιά που κάναμε τρέλες. Το έκανε να ακούγεται τόσο αθώο όλο αυτό.

Ύστερα τον ξανάπιασε η αστυνομία. Αυτήν τη φορά επειδή δημοσίευσε την φωτογραφία ενός μουνιού. Ο Χάιενς, εκείνη την εποχή, όπως πάντα, τα είχε σκατώσει. Ήθελε να ανεβάσει την κυκλοφορία, πάση θυσία, ή να κλείσει μια κι έξω την εφημερίδα. Τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα και γίνονταν ολοένα και δυσκολότερα. Μόνο όσοι δούλευαν τζάμπα ή έπαιρναν τριάντα πέντε δολάρια την εβδομάδα έδειχναν κάποιο ελάχιστο ενδιαφέρον για την εφημερίδα. Ο Χάιενς όμως κατάφερε να πηδήξει κάνα δυο πιτσιρίκες εθελόντριες συνεπώς δεν έχανε ολότελα τον χρόνο του.

Το "Σύμπλεγμα του Λαοκόοντα" δεν ακολουθεί καμία από τις περισσότερες ή λιγότερες γνωστές πεπατημένες, ο τρόπος του, η αισθητική του είναι ένα πράγμα: συσπάσεις. Τα πράγματα στην φυσική τους δυναμική ως σύμβολα των εαυτών τους, φυσική δηλαδή και η ίδια η γραφή. Καμία σύμβαση, καμία πρόφαση, ένα βιβλίο δίχως εμφατική πλοκή και στόχο, δίχως κατάληξη. Ο ήρωας του βιβλίου είναι πραγματικός, καθώς και όσα καταγράφονται είναι πραγματικά εξίσου. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο, σπονδυλωτό μυθιστόρημα και σύμφωνα με τον υπότιτλό του, ένα "πύραμα της γραφής". Ένας διάλογος πάνω σε κάποι...

[...] Ο συγγεκριμένος τόμος περιέχει σκόρπιες ιστορίες, άρθρα και δοκίμια του Τσαρλς Μπουκόβσκι, τα οποία δημοσιεύθηκαν σε διάφορα έντυπα απότο 1944 έως το 1991, και αποτελούν ένα εξαιρετικό σύνολο κειμένων τα οποία συγκροτούν το πιο πιστό και οργανωμένο πορτραίτο του ιδίου τόσο ως συγγραφέα αλλά και ως ανθρώπου. [...] (Γιάννης Λειβαδάς, από τον πρόλογο) Ένας από τους πιο απίθανους και αντισυμβατικούς λογοτέχνες του εικοστού αιώνα, ο Τσαρλς Μπουκόβσκι, ήταν σε τέτοιο βαθμό πολυγραφότατος που πολλά από τα γραπτά του άργησαν πολύ να συγκεντρωθούν και να κυκλοφορήσουν...

Η ιστορία της τζαζ από την εποχή του μπίμποπ ως τις μέρες μας, μία παρουσίαση των σχολών και των ρευμάτων της νεότερης τζαζ.

Μια συλλογή 35 αγγλόφωνων ποιητών απ' όλον τον κόσμο στην ελληνική γλώσσα. Περιέχονται οι ποιητές: Gertrude Stein, Mina Loy, Samuel Greenberg, George Oppen, Paul Βowles, Josephine Miles, Hilda Morley, Weldon Kees, Philip Larkin, Philip Whalen, Bob Kaufman, Kenneth Κoch, Donald Justice, Allen Ginsberg, Sinclair Beiles, Ted Berrigan, Mark Strand, Robert Mezey, Russell Edson, Paul Blackburn, Kathleen Frazer, Diane Wakoski, Billy Collins, William Mathews, Al Masarik, Leslie Scalapino, David Kirby, Al Zolynas, Bob Perelman, George Evans, August Kleinzahler, John Yau, Subhank...

Η γλώσσα είναι κάτι που πάντοτε με συνέπαιρνε. Η γλώσσα είναι ένα πράγμα που με διέφθειρε. Η γλώσσα είναι κάτι που μου χάρισε μορφή. Η γλώσσα είναι κάτι που κατέστρεψε την μορφή μου. Γι' αυτόν τον λόγο είμαι ποιητής, πιθανότατα διότι είμαι πολύ ευαίσθητος με την γλώσσα - σωστή ή λάθος, της κλείνω το μάτι. Αδιαφορώ και περιφρονώ την γραμματική, η οποία πνέει τα λοίσθια, μα είμαι μέγας αναγνώστης των λεξικών και αν η ορθογραφία μου δεν είναι και τόσο σίγουρη, είναι γιατί δίνω ιδιαίτερη προσοχή στην προφορά, στην ιδιοσυγκρασία της ζωντανής γλώσσας. Εν αρχή δεν υπήρξε η λέξη, μ...

Η γλώσσα είναι κάτι που πάντοτε με συνέπαιρνε. Η γλώσσα είναι ένα πράγμα που με διέφθειρε. Η γλώσσα είναι κάτι που μου χάρισε μορφή. Η γλώσσα είναι κάτι που κατέστρεψε την μορφή μου. Γι' αυτόν τον λόγο είμαι ποιητής, πιθανότατα διότι είμαι πολύ ευαίσθητος με την γλώσσα - σωστή ή λάθος, της κλείνω το μάτι. Αδιαφορώ και περιφρονώ την γραμματική, η οποία πνέει τα λοίσθια, μα είμαι μέγας αναγνώστης των λεξικών και αν η ορθογραφία μου δεν είναι και τόσο σίγουρη, είναι γιατί δίνω ιδιαίτερη προσοχή στην προφορά, στην ιδιοσυγκρασία της ζωντανής γλώσσας. Εν αρχή δεν υπήρξε η λέξη, μ...

Ήμουν παιδί ακόμα, με πιάνεις, και ήμουν εκεί... καθόμουν στον ίδιο χώρο με τον Σινκλέρ Λιούις... του πήγαν ένα μπουκάλι κρασί και εκέινος και οι γυναίκες που ήταν μαζί του σερβιρίστηκαν. Ήταν εκεί, μπροστά μου, ο Μπιγκ Ρεντ. Μου φιανόταν απίστευτο. Δεν ήθελα να φανώ ενοχλητικός. Προσπάθησα να κοιτάζω αλλά δεν γινόταν. Ήμουν ολομόναχος εκεί. Είχα μαζί μου ένα σημειωματάριο και φαινόταν ότι έγραφα ένα πραγματικό σενάριο με όλα αυτά. Το απεχθανόμουν όμως. Είχε κάμποσες λευκές σελίδες. Έκοψα μία και κατευθύνθηκα προς τον Σινκλέρ Λιούις... " Ο Σινκλέρ Λιούις αντέδρασε λες και δ...

Τα λόγια Τα λόγια έχουν μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνουν κάνουν τα πάντα για να μου δώσουν να καταλάβω.