Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"ΝΕΙΚΟΣ": Με αίμα, κόπρο και στάχτη τα λόγια μου φτιάχνω το πινάκιο του πατρός συνθλίβω στη λάρνακα του νόμου λόγου λόγον εξοχετεύων και τα κοτυλήδονα της μέθης βυθίζουν την πόλη στο λείψανο ασήμι του νείκους

Στην αρχή μιας ανάλυσης υπάρχει η μεταβίβαση, έννοια, την οποία ο Φρόϋντ συνδέει με την ορμή επανάληψης. Για τον Λακάν αυτή "δεν στοχεύει τίποτε άλλο εκτός από την ιστορικοποιητική χρονικότητα της εμπειρίας της μεταβίβασης, έτσι και το ένστικτο του θανάτου εκφράζει στην ουσία το όριο της ιστορικής λειτουργίας του υποκειμένου" (σελ. 318). Το όριο αυτό είναι ο θάνατος και "αναπαριστά το παρελθόν με την πραγματική του μορφή", δηλαδή "το παρελθόν που εκδηλώνεται ανεστραμμένο μέσα στην επανάληψη", ριζικά διαφορετικό από το φυσικό παρελθόν, το επικό παρελθόν, και το "ιστορικό παρ...

Από που έρχεται ο έρωτας; Από που πηγάζει αυτή η δίψα για τον Άλλον; Πως φθάνει κανείς μέσα από την αίσθηση της απόλυτης ετερότητας, που ορίζει το ξένο σώμα, στην έξοδο από τα όρια του εγώ, στη διάχυσή του στην ουσία του Είναι; Ή, τουλάχιστον, έτσι να νομίζει όταν, έστω για λίγο, στην παραφροσύνη, στο νεκρό χρόνο των σπασμών του οργασμού, βυθίζεται στην απόλυτη εκμηδένιση των αισθήσεων, εξερχόμενος των ορίων του, σ' αυτό που συνηθίζουν ν' αποκαλούν μικρός θάνατος. Ποια είναι αυτή η δύναμη που ορέγεται την παγωνιά των άστρων;