Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Το Κρίνο στην κοιλάδα" είναι μια ανάβαση προς την "πηγή". Το φυσικό περιβάλλον που εξελίσσεται το μυθιστόρημα και που είναι ο τόπος καταγωγής του, τα παιδικά χρόνια του Φελίξ, η σχέση του με τη μητέρα του, η μητρική αγάπη, το άρωμα των ώμων που τον γοήτευσαν, το άρωμα του κρίνου που σκορπίζει την ευωδιά του σ' όλη την κοιλάδα, τέλος η δίψα της κόμισσας για την αγάπη του και η δική του δίψα για κείνη, τα δάκρυά της που πίνει ευλαβικά σαν την πρώτη Θεία Μετάληψη του έρωτα, όλα παραπέμπουν στην αρχική πηγή της ζωής.

"Μπορούσε να δει το άπειρο κι αυτό δεν του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τα ανθρώπινα πράγματα όπως οι άλλοι άνθρωποι. Οι απερίσκεπτοι που εύχονται να είχαν τη δύναμη των δαιμόνων, την κρίνουν σύμφωνα µε την ανθρώπινη σκέψη, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα φορτωθούν και τη σκέψη του δαίμονα αποκτώντας τη δύναμή του, ενώ θα παραμείνουν άνθρωποι ανάμεσα σε πλάσματα που δε θα μπορούν να τους καταλάβουν. Ο φανταστικός Νέρωνας που ονειρεύεται να κάψει το Παρίσι για να διασκεδάσει, δεν υποψιάζεται ότι το Παρίσι θα γίνει γι' αυτόν, ό,τι είναι για ένα βιαστικό ταξιδιώτη η µυρμηγ...

Δυο κορίτσια που συνδέονται µε στενή φιλία, η Λουΐζ ντε Σωλιέ και η Ρενέ ντε Μωκόµπ, εγκαταλείπουν το μοναστήρι του Μπλουά όπου έχουν περάσει τα σχολικά τους χρόνια σαν οικότροφες και ξεκινούν την κοσμική τους ζωή. Η καθεμιά ακολουθεί τη μοίρα της κι εκεί ακριβώς ξεκινά η αλληλογραφία τους, στην οποία εξομολογούνται τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους, καθώς αντικρίζουν την πραγματική ζωή που πολύ απέχει από την εικόνα που μέχρι τότε είχαν σχηματίσει, μέσα από την καθολική τους εκπαίδευση στο τάγµα των Καρμελιτισσών. Οι μοίρες τους είναι φαινομενικά παράλληλες, καθώς και...

Ένας πιστός σύζυγος, η όµορφη γυναίκα του, ένας πιθανός εραστής. Ο σύζυγος διαθέτει πλούτη και ευγένεια, τόσο στην καταγωγή όσο και στο συναίσθηµα. Καυχιέται για τον ευτυχισµένο του γάµο που βασίζεται στην ειλικρίνεια και τη συντροφικότητα. Νιώθει εραστής και συγχρόνως φίλος της συζύγου του. Όµως η εµφάνιση ενός τρίτου προσώπου έρχεται να ταράξει τα γαλήνια νερά της καθηµερινότητας. "Η ψεύτικη ερωµένη" θα πρέπει να θεωρηθεί σαν µια αγόρευση από την πλευρά του συγγραφέα. Τη χρονιά που γράφτηκε, η ερωτική σχέση του Μπαλζάκ µε την αγαπηµένη του κόµισσα Χάνσκα περνούσε µια...

Το 1828, μια από τις πιο επιφανείς γυναίκες του Παρισιού, η μαρκησία ντ' Εσπάρ, καταθέτει στο δικαστήριο μια αγωγή προκειμένου να στερήσει τα γονικά δικαιώματα στο σύζυγό της. Κατηγορεί το μαρκήσιο, από τον οποίο έχει χωρίσει τα τελευταία δέκα χρόνια, ότι την εμποδίζει να επισκευτεί τους δυο γιους της που ζουν μαζί του και ότι έχει κατασπαταλήσει την περιουσία του προς όφελος μιας άγνωστης οικογένειας, της χήρας Ζανρενώ και του γιου της. Ο δικηγόρος της ισχυρίζεται ότι ο μαρκήσιος είναι είτε τρελός είτε μαγεμένος. Ο ανακριτής Ποπινό αναλαμβάνει να ανακρίνει τα πρόσωπα που ε...

Η Πιερέτ Λοραίν είναι ένα ορφανό κορίτσι που ζει στην Προβάν στο σπίτι των µακρινών της συγγενών, πρώην ψιλικατζήδων, οι οποίοι θα της κάνουν τη ζωή ανυπόφορη. Θα αντιμετωπίσει όσα της συμβαίνουν υπομονετικά, αναπολώντας τον παιδικό της έρωτα, ο οποίος μαθαίνοντας τι περνάει η αγαπημένη του, οργανώνει τη "διάσωσή" της. Η "Πιερέτ" γράφτηκε το 1839. Mαζί με την "Ραµπουγέζα" και τον "Εφηµέριο της Τουρ", έρχεται να ολοκληρώσει την ενότητα "Οι εργένηδες". Ξεκινώντας ο Μπαλζάκ το έργο, τον Ιούλιο του 1839, ανακοινώνει στην αγαπημένη του Χάνσκα ότι πρόκειται για "µια γλυκιά ιστ...

Η δούκισσα, δεσπόζουσα µορφή της αριστοκρατίας, παντρεµένη µε το δούκα ντε Λανζέ, ζει χωριστά από κείνον απολαµβάνοντας τις θερµές εκδηλώσεις των νεαρών θαυµαστών της. Στην επιθυµία της να διασκεδάσει την ανούσια ζωή της, προσελκύει το ενδιαφέρον του στρατηγού ντε Μοντριβώ εµπνέοντας και καλλιεργώντας του έναν πρωτόγνωρο, φλογερό έρωτα. Όµως η δούκισσα ντε Λανζέ δε σκοπεύει να ενδώσει ολοκληρωτικά σ' αυτόν τον έρωτα και τον διατηρεί σ' ένα πλατωνικό επίπεδο προφασιζόµενη τις θρησκευτικές και ηθικές αρχές της. Ο στρατηγός που αποζητά απεγνωσµένα την ολοκλήρωση αυτού του...

Ένας πιστός σύζυγος, η όμορφη γυναίκα του, ένας πιθανός εραστής. Ο σύζυγος διαθέτει πλούτη και ευγένεια, τόσο στην καταγωγή όσο και στο συναίσθημα. Καυχιέται για τον ευτυχισμένο του γάμο που βασίζεται στην ειλικρίνεια και τη συντροφικότητα. Νιώθει εραστής και συγχρόνως φίλος της συζύγου του. Όμως η εμφάνιση ενός τρίτου προσώπου έρχεται να ταράξει τα γαλήνια νερά της καθημερινότητας. "Η ψεύτικη ερωμένη" θα πρέπει να θεωρηθεί σαν μια αγόρευση από την πλευρά του συγγραφέα. Τη χρονιά που γράφτηκε, η ερωτική σχέση του Μπαλζάκ με την αγαπημένη του κόμισσα Χάνσκα περνούσε μια...

Δυο κορίτσια που συνδέονται µε στενή φιλία, η Λουΐζ ντε Σωλιέ και η Ρενέ ντε Μωκόµπ, εγκαταλείπουν το μοναστήρι του Μπλουά όπου έχουν περάσει τα σχολικά τους χρόνια σαν οικότροφες και ξεκινούν την κοσμική τους ζωή. Η καθεμιά ακολουθεί τη μοίρα της κι εκεί ακριβώς ξεκινά η αλληλογραφία τους, στην οποία εξομολογούνται τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους, καθώς αντικρίζουν την πραγματική ζωή που πολύ απέχει από την εικόνα που μέχρι τότε είχαν σχηματίσει, μέσα από την καθολική τους εκπαίδευση στο τάγµα των Καρμελιτισσών. Οι μοίρες τους είναι φαινομενικά παράλληλες, καθώς και...

"Μπορούσε να δει το άπειρο κι αυτό δεν του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τα ανθρώπινα πράγματα όπως οι άλλοι άνθρωποι. Οι απερίσκεπτοι που εύχονται να είχαν τη δύναμη των δαιμόνων, την κρίνουν σύμφωνα µε την ανθρώπινη σκέψη, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα φορτωθούν και τη σκέψη του δαίμονα αποκτώντας τη δύναμή του, ενώ θα παραμείνουν άνθρωποι ανάμεσα σε πλάσματα που δε θα μπορούν να τους καταλάβουν. Ο φανταστικός Νέρωνας που ονειρεύεται να κάψει το Παρίσι για να διασκεδάσει, δεν υποψιάζεται ότι το Παρίσι θα γίνει γι' αυτόν, ό,τι είναι για ένα βιαστικό ταξιδιώτη η µυρμηγ...

"Το Κρίνο στην κοιλάδα" είναι μια ανάβαση προς την "πηγή". Το φυσικό περιβάλλον που εξελίσσεται το μυθιστόρημα και που είναι ο τόπος καταγωγής του, τα παιδικά χρόνια του Φελίξ, η σχέση του με τη μητέρα του, η μητρική αγάπη, το άρωμα των ώμων που τον γοήτευσαν, το άρωμα του κρίνου που σκορπίζει την ευωδιά του σ' όλη την κοιλάδα, τέλος η δίψα της κόμισσας για την αγάπη του και η δική του δίψα για κείνη, τα δάκρυά της που πίνει ευλαβικά σαν την πρώτη Θεία Μετάληψη του έρωτα, όλα παραπέμπουν στην αρχική πηγή της ζωής.