Druon Maurice
Druon Maurice
Ο Μωρίς Ντρυόν γεννήθηκε το 1918 στο Παρίσι. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και από δεκαοχτώ ετών άρχισε να δημοσιεύει σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Έλαβε μέρος στη γαλλική αντίσταση στο πλευρό του στρατηγού Ντε Γκωλ, και μετά τη λήξη του πολέμου αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη λογοτεχνία. Το 1948 του απονέμεται το βραβείο Goncourt για το έργο του "Les grandes familles", ενώ το 1966 εκλέγεται μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Διετέλεσε επίσης υπουργός πολιτισμού από το 1973 έως το 1974, ενώ το 1978 έγινε βουλευτής και ευρωβουλευτής. Είναι μέλος και της Ακαδημίας Αθηνών, από το 1981.
Η στραγγαλισμένη βασίλισσα
Druon Maurice
Περίπλους (2007)
Ο τελευταίος Ναΐτης, τον 14ο αιώνα, πριν ξεψυχήσει πάνω στην πυρά, καταριέται τη βασιλική οικογένεια της Γαλλίας. Σε ένα μήνα ο βασιλιάς Φίλιππος ο Ωραίος πεθαίνει. Ένας αδύναμος χαρακτήρας, ο γιος του Λουδοβίκος Ι΄, του οποίου η σύζυγος Μαργαρίτα της Βουργουνδίας είναι φυλακισμένη για μοιχεία από τον πατέρα του, διαδέχεται έναν εξαιρετικό μονάρχη. Κι ενώ η Ευρώπη περιμένει έναν νέο Πάπα κι ο λαός λιμοκτονεί, οι αντιζηλίες, οι σκευωρίες και οι ίντριγκες κατασπαράζουν την Αυλή της Γαλλίας και οδηγούν ευγενείς, αυλικούς και τραπεζίτες, αλλά και το βασιλιά τον ίδιο σε αδιέξοδο...
Η κατάρα του τελευταίου Ναΐτη
Druon Maurice
Περίπλους (2006)
Το βιβλίο δεν αποτελεί άλλο ένα από εκείνα που γράφτηκαν στον απόηχο της επιτυχίας του Κώδικα Da Vinci. Το γαλλικό αυτό best seller, γράφτηκε στη δεκαετία του ’60, δηλαδή πολύ πιο πριν γίνουν μόδα τα θέματα που πραγματεύεται, κι έκανε διάσημο, αλλά κι ακαδημαϊκό, το συγγραφέα του. Αργότερα ο Μaurice Dryon έγινε κι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, στηριγμένο απόλυτα σε ιστορικά γεγονότα, με ερωτικό πάθος, ίντριγκα, τραγικότητα, μεταφυσική, αλλά και χιούμορ. Ξεκινά από εκεί που σταμάτησε ο «Da Vinci»: Ο τελευταί...
Τα απομνημονεύματα του Δία
Druon Maurice
Ωκεανίδα (2004)
Οι οικογενειακές του υποθέσεις ήταν πάντα μπερδεμένες. Οι ανταγωνισμοί, η πάλη για την εξουσία, που συνήθως κατέληγε σε κάποια σφαγή, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γύρω του περιφερόταν ένας ολόκληρος πληθυσμός από αδέλφια και ξαδέλφια σε μόνιμο αναβρασμό, με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία στον Όλυμπο και την κυριαρχία του κόσμου των θνητών. Οι ερωτικές του περιπέτειες υπήρξαν ως γνωστόν εκρηκτικές. Παρά τις κρίσεις ζήλειας της συζύγου του ερωτευόταν αδιακρίτως θνητές και αθάνατες, ενσαρκώνοντας την ιδιοσυγκρασία ενός κόσμου που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους σαν θεούς και τους θεούς σ...