Καράβατος Αθανάσιος

Η ψυχοδυναμική ψυχιατρική στην κλινική πράξη

Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις (2006)

[...] Έρευνες στο πεδίο των νευροεπιστημών οδήγησαν σε εντυπωσιακή επίσπευση της κατανόησης της αλληλεπίδρασης γονιδίων-περιβάλλοντος και εγκεφαλικής λειτουργίας. Ως αποτέλεσμα, η ψυχοδυναμική ψυχιατρική όλο και περισσότερο γίνεται μια πραγματικά ολοκληρωμένη ψυχιατρική με ψυχοκοινωνική και βιολογική υπόσταση. Έτσι, αυτή η έκδοση συνδυάζει σε κάθε κεφάλαιο σε μεγαλύτερο βαθμό τις νευροεπιστήμες με την ψυχοδυναμική. Επιπροσθέτως, το Κεφάλαιο 1 περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο τμήμα της αλληλεπίδρασης νου-εγκεφάλου. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Η σχιζοφρένεια

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2011)

Τον όρο σχιζοφρένεια έπλασε ο Οϊγκέν Μπλόυλερ (Eugen Bleuler), γράφοντας για την ομάδα των σχιζοφρενειώv σε σύγγραμμα ψυχιατρικής που εκδόθηκε το 1911 στη Ζυρίχη. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε κι όσα αυτός ο όρος - έννοια σημαίνει μας τα εξιστορεί ο Ζαν Γκαρραμπέ στο βιβλίο του "Η σχιζοφρένεια: 100 χρόνια για να κατανοήσουμε, συναρτώντας τα με το επιστημονικό, πολιτισμικό, συνάμα δε φιλοσοφικό, κοινωνικοπολιτικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο που διαμορφωνόταν στα χρόνια αυτά, επηρεάζοντάς την. Μέσα από τις σελίδες μπορεί κανείς να κατανοήσει τις παλαιότερες κα...

Η σχιζοφρένεια

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2011)

Τον όρο σχιζοφρένεια έπλασε ο Οϊγκέν Μπλόυλερ (Eugen Bleuler), γράφοντας για την ομάδα των σχιζοφρενειώv σε σύγγραμμα ψυχιατρικής που εκδόθηκε το 1911 στη Ζυρίχη. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε κι όσα αυτός ο όρος - έννοια σημαίνει μας τα εξιστορεί ο Ζαν Γκαρραμπέ στο βιβλίο του "Η σχιζοφρένεια: 100 χρόνια για να κατανοήσουμε, συναρτώντας τα με το επιστημονικό, πολιτισμικό, συνάμα δε φιλοσοφικό, κοινωνικοπολιτικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο που διαμορφωνόταν στα χρόνια αυτά, επηρεάζοντάς την. Μέσα από τις σελίδες μπορεί κανείς να κατανοήσει τις παλαιότερες κα...

Η Ηδύλη

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2009)

Η "Ηδύλη", "με τα λεπτά κατάλευκα αρχοντικά δάχτυλα, με τα μαύρα μάτια και το ποτάμι τα κατάμαυρα μαλλιά", είναι το έναυσμα για εκείνα τα αναγκαία όσο και παροδικά ερωτικά σκιρτήματα που θρέφουν την εφηβεία. Επαρχία της δεκαετίας του '60, μέρες Πάσχα, ατμόσφαιρα γιορτινή και η "Ηδύλη" θα έρθει στο χωριό. Η προσμονή του νεαρού, τότε, αφηγητή, η ψυχολογική του προετοιμασία, η απρόσμενη όσο και ευτράπελη "καταστροφή" της συνάντησης την ώρα της περιφοράς του Επιτάφιου, μαζί με το επακόλουθο λυτρωτικό "πένθος" απεικονίζουν έναν "οικείο τόπο" για όσους "διάγουν βίους παράλληλους,...

Η ανάδυση της έννοιας "ψυχική νόσος" στον ευρωπαϊκό πολιτισμό

Τόπος (2017)

Είναι γνωστή η αναφορά σε "αρχαία ψυχιατρική". Mε δεδομένο, όμως, ότι η έννοια και ο όρος "ψυχιατρική" δημιουργήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα, μοιάζει ορθότερη η θέση του Jackie Pigeaud πως δεν μπορούσε να υπάρχει αρχαία ψυχιατρική, αφού δεν υπήρχε τότε μια ξεχωριστή και εξειδικευμένη ιατρική για την "τρέλα". Άλλωστε, οι γιατροί εκείνης της εποχής την περιγράφουν ως μια αρρώστια ανάμεσα στις άλλες, δηλαδή ως σωματικό νόσημα. Χωρίς ψυχιατρική δεν μπορεί να υπάρξει ψυχική-νόσος. Θα υπάρξει όμως το φυλογενετικό της σπέρμα: Στην ιατρο-φιλολοσοφική παράδοση της ελληνικής αρχ...

Έχει και το γήρας τις ηλικίες του

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2013)

Είναι υπαρκτός ο χρόνος; Και ναι και όχι, απαντά ένας σημαντικός σύγχρονος φυσικός, ο Ετιέν Κλεν, που εργάζεται στην Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, στη Γενεύη. Έτσι λέει και μας θυμίζει ένα ερώτημα του Βιτγκενστάιν: "που πάει το παρόν όταν γίνεται παρελθόν, και που είναι το παρελθόν;". Ο Κλεν μας λέει ότι ο χρόνος μετατρέπει το μέλλον σε παρόν και το παρόν σε μέλλον. Μόνο σταθερό το παρελθόν, που όμως δεν υπάρχει πια... κι ωστόσο είναι πηγή του παρόντος, άρα υπάρχει κάπως. Ο Κλεν πάει πιο πέρα. Η λογοτεχνία θα δοκιμάσει να επιλύσει την αμφισημία: για τον Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλ...

Έχει και η νοσταλγία την ιστορία της

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2013)

Τον νόστο του, την επιστροφή του στην πατρίδα, διηγείται ο Οδυσσέας στον Αλκίνοο, τον βασιλιά των Φαιάκων. Όταν όμως τον βλέπουμε να εκφράζει τον πόθο του να γυρίσει στη γενέθλια γη, αυτό που νιώθει εκείνη τη στιγμή είναι νοσταλγία, μα δεν διαθέτει την κατάλληλη λέξη για να το εκφράσει. Διότι στη "νοσταλγία" δένονται μεν δύο ομηρικές λέξεις, ο νόστος και το άλγος, αλλά η λέξη αυτή δεν υπήρχε στα ελληνικά, ούτε φυσικά σε καμιά άλλη γλώσσα. Όπως θα δούμε, είναι δημιούργημα της ιατρικής του 17ου αιώνα και άλλου τόπου. Αν και, βέβαια, θα είναι πάντα μια "νοσταλγικά ελληνική λέ...

Δοκίμια ψυχολογίας της θρησκείας

Εξάντας (2004)

Παρόλο που η ψυχολογία και η θρησκεία θεωρούνται ότι είναι "στεγανά διαμερίσματα" και μεταξύ τους υψώνονται "σινικά τείχη", ωστόσο χάρη στη μεσολάβηση της ψυχολογίας της θρησκείας τέτοια νοητά τείχη κατεδαφίζονται. Από τα ερείπιά τους προκύπτει το δομικό υλικό για την ανέγερση μιας γέφυρας που συνδέει τις δύο όχθες ενός ποταμού. Αυτό το βιβλίο είναι ένα σκαρίφημα αυτής της γεφύρωσης ανάμεσα στην ψυχολογία και τη θρησκεία. Θέματα που πραγματεύεται είναι το ερώτημα του θανάτου στις θρησκείες, ο ανθρώπινος πόνος, το ζήτημα της βίας σε σχέση με τη θρησκεία, η ψυχοσωματική οντότ...

Δέσεις και συνδέσεις στο πεδίο της ψυχανάλυσης

Εξάντας (2005)

Η τοποθέτηση στο πεδίο της ψυχανάλυσης, δηλαδή η αναγνώριση του ασυνειδήτου και η παραδοχή των επιπτώσεών του, συνεπάγεται παράλληλα την αναγνώριση της ευρύτητας του πεδίου έρευνας της ψυχανάλυσης. Η "Ψυχανάλυση", έτσι όπως ορίσθηκε από τον Φρόυντ, δεν περιορίζεται στο πεδίο της όποιας αμιγούς τυπικής κλινικής άσκησης. Στοχεύει το Άγνωστο, το Άλλο, όπου αυτό βρίσκεται τόσο στο ατομικό όσο και στο συλλογικό επίπεδο, στα συμπτώματα της παθολογίας αλλά και σε κάθε ανθρώπινο έργο. Η έρευνα στο πεδίο της ψυχανάλυσης δεν δεσμεύεται μόνο από την ευρύτητα του πεδίου, αλλά και από τ...

Για μια μη α-θεωρητική ψυχιατρική

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2012)

Τα κείμενα που απαρτίζουν τον ανά χείρας τόμο, που εγκαινιάζει τη σειρά "Θέματα Ψυχιατρική Θεωρίας και Πράξnς", ξεκινούν από διαφορετικές αφετnρίες, συγκλίνουν όμως όλα τους σε μια δnμηγορία υπέρ μιας ΜΗ α-θεωρnτικής ψυχιατρικής. Δηλαδή μιας ψυχιατρικής με θεωρία, η οποία βασίζεται στον θησαυρό της σnμειολογίας για να τροφοδοτήσει την ψυχοπαθολογία, εκεί όπου αναπτύσσονται οι θεωρητικές απαντήσεις των ψυχιάτρων στα ερωτήματα που θέτει η κλινική τους πράξη. Στο πλαίσιο αυτό διαπιστώνεται σήμερα ότι η ψυχιατρική νοσολογία είναι πολύμορφn και χωρίς nγεμονική θεωρία. Διότι η...

Για μια μη α-θεωρητική ψυχιατρική

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2012)

Τα κείμενα που απαρτίζουν τον ανά χείρας τόμο, που εγκαινιάζει τη σειρά "Θέματα Ψυχιατρική Θεωρίας και Πράξnς", ξεκινούν από διαφορετικές αφετnρίες, συγκλίνουν όμως όλα τους σε μια δnμηγορία υπέρ μιας ΜΗ α-θεωρnτικής ψυχιατρικής. Δηλαδή μιας ψυχιατρικής με θεωρία, η οποία βασίζεται στον θησαυρό της σnμειολογίας για να τροφοδοτήσει την ψυχοπαθολογία, εκεί όπου αναπτύσσονται οι θεωρητικές απαντήσεις των ψυχιάτρων στα ερωτήματα που θέτει η κλινική τους πράξη. Στο πλαίσιο αυτό διαπιστώνεται σήμερα ότι η ψυχιατρική νοσολογία είναι πολύμορφn και χωρίς nγεμονική θεωρία. Διότι η...

Αρτεμίδωρος και Φρόυντ

Εξάντας (2005)

Πώς η εμπειρία του ονείρου, που μεταφράζεται σε ονειρικό λόγο και διεισδύει στην πραγματικότητα της εγρήγορσης, δημιουργεί ένα διακριτό σύστημα ερμηνείας; Ποιες μορφές έχει πάρει το σύστημα αυτό από την αρχαιότητα έως σήμερα; Ποιος ο ρόλος της λογοτεχνίας; Η παρούσα μελέτη επιχειρεί στο πρώτο μέρος να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα αναλύοντας τις ερμηνευτικές θεωρίες του Αρτεμίδωρου και του Φρόυντ για το όνειρο και, μέσα από τις έννοιες της μεταφοράς, της ερμηνείας και της κατασκευής, εντοπίζοντας τα κοινά σημεία των δύο θεωριών. Στο δεύτερο μέρος εφαρμόζει τα συμπεράσματ...

Ανθολόγιο ελληνικών ψυχιατρικών κειμένων

Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις (2006)

Στο ανθολόγιο αυτό συγκεντρώνονται κείμενα που έγραψαν στη διάρκεια 150 και πλέον χρόνων, από το 1794 μέχρι το 1950 (πρώτος και δεύτερος τόμος), Έλληνες γιατροί, οι οποίοι στην εξέλιξη του χρόνου, αρχίζουν να αποκτούν το τίτλο του νευρολόγου-ψυχίατρου, παρακολουθώντας την ευρωπαϊκή διαμόρφωση της ξεχωριστής αυτής ειδικότητας. Με τα κείμενα αυτά επιχειρείται ένα περίπλους στην εμφάνιση των κυρίων ρευμάτων της Ευρωπαϊκής σκέψης στην Ελλάδα, τόσο σε ό,τι αφορά την αιτία και την εξέλιξη των ψυχικών παθήσεων, όσο και τις θεραπευτικές μεθόδους ή την οργάνωση των ψυχιατρικών υπηρ...

Ανθολόγιο ελληνικών ψυχιατρικών κειμένων

Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις (2006)

Πρόκειται για συλλογή που καλύπτει περισσότερα από 150 χρόνια, καταγράφοντας κείμενα Ελλήνων ιατρών πριν ακόμα από την εμφάνιση της ειδικότητας του νευρολόγου-ψυχιάτρου, από την οποία πρόσφατα αποσχίσθηκε η αμιγής ψυχιατρική. Συμπεριλαμβάνονται ακόμα και κείμενα άλλων επιστημόνων που έστρεψαν το ενδιαφέρον τους σε σχετικά αντικείμενα, καθώς και ενδιαφέροντα αποσπάσματα από την αρχαιοελληνική, ελληνιστική και μεσαιωνική γραμματεία. Η διαχρονική μελέτη της εξελικτικής πορείας της ψυχιατρικής διευκολύνεται με εισαγωγικά σημειώματα και χρονολογικό πίνακα. Η πρωτοβουλία της έκ...

Toxique

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2010)

Πρόκειται για το ημερολόγιο που κράτησε η Φρανσουάζ Σαγκάν, καταγράφοντας τη θεραπεία αποτοξίνωσής της σε ειδική κλινική, καθώς προηγουμένως είχε εθιστεί σε ένα υποκατάστατο της μορφίνης που της είχε χορηγηθεί ως παυσίπονο κατά την τρίμηνη νοσηλεία της, μετά το σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα που είχε το καλοκαίρι του 1957. Ήταν 22 χρονών και είχαν περάσει μόνο τρία χρόνια από την έκδοση του μυθιστορήματός της "Καλημέρα θλίψη" που την καθιέρωσε και την έκανε ευρύτερα γνωστή. Σελίδα τη σελίδα, η Σαγκάν περιγράφει την οδύνη και την αγωνία της. Παρακολουθεί τις αντιδράσεις της...

Misrecognition

Κοινός Τόπος Ψυχιατρικής Νευροεπιστημών & Επιστημών του Ανθρώπου (2010)

The four essays, inspired by and focused on Constantinos Apostolos Doxiadis (1913-1975), serve the following purposes. The first, to propose a profile for an exceptional city planner and architect (scientific, epistemological and cultural); second, to present information and data to explore the complex and "adventurous. relationship between the founder of the Ekistics approach and modern Greek society in the second half of the 20th century; third, to initiate research on how scientific knowledge (e.g. Ekistics) is produced, diffused and received in modern societies with or...

Internet και ιατρική

Εξάντας (2003)

Η μελέτη της χρήσης των νέων τεχνολογιών είναι από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς των κοινωνικών και συμπεριφορικών επιστημών, ίσως ο σημαντικότερος στον 21ο αιώνα. Είναι προφανές εάν αναλογιστούμε ότι το Internet σήμερα είναι μια τεράστια "εικονική" Αγορά, η μεγαλύτερη "πλατεία" του κόσμου, όπου οι άνθρωποι συνδιαλέγονται, γίνονται φίλοι, συναλλάσσονται ή κινδυνεύουν, όπου παράγεται, αποθηκεύεται, διανέμεται ή πωλείται κάθε είδους "πληροφορία" ή "αντικείμενο". Οι νέες τεχνικές, όπως κάθε τεχνική, πολλαπλασιάζουν τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία της κοινων...

Internet και ιατρική

Εξάντας (2003)

Η μελέτη της χρήσης των νέων τεχνολογιών είναι από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς των κοινωνικών και συμπεριφορικών επιστημών, ίσως ο σημαντικότερος στον 21ο αιώνα. Είναι προφανές εάν αναλογιστούμε ότι το Internet σήμερα είναι μια τεράστια "εικονική" Αγορά, η μεγαλύτερη "πλατεία" του κόσμου, όπου οι άνθρωποι συνδιαλέγονται, γίνονται φίλοι, συναλλάσσονται ή κινδυνεύουν, όπου παράγεται, αποθηκεύεται, διανέμεται ή πωλείται κάθε είδους "πληροφορία" ή "αντικείμενο". Οι νέες τεχνικές, όπως κάθε τεχνική, πολλαπλασιάζουν τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία της κοινων...

Euphorica phantastica

Εξάντας (2003)

Οι Εξομολογήσεις και οι εκ βαθέων αναστεναγμοί του Τhomas De Quincey (1785-1859) προσφέρουν τη δυνατότητα να διερευνηθεί η ενδότερη ζωή μιας εξέχουσας προσωπικότητας που συνέβη να είναι "οπιοφάγος", σε εποχή βέβαια που η ιατρική χρήση του οπίου ήταν συνήθης. Προσφέρουν, όμως, κάτι περισσότερο, καθώς, μέσα από τις σελίδες τους, αναδεικνύεται ένα σημαντικό γεγονός: μια ουσία, το όπιο, της φαρμακολογικής τάξης "Euphorica", και μια ψυχική λειτουργία, το όνειρο, "δένουν", προεικάζοντας το πεδίο μέσα από το οποίο, όταν ωριμάσουν οι καιροί, θα αναδυθεί η φροϋδική ψυχοπαθολογία. Αυ...

Euphorica phantastica

Εξάντας (2003)

Οι Εξομολογήσεις και οι εκ βαθέων αναστεναγμοί του Τhomas De Quincey (1785-1859) προσφέρουν τη δυνατότητα να διερευνηθεί η ενδότερη ζωή μιας εξέχουσας προσωπικότητας που συνέβη να είναι "οπιοφάγος", σε εποχή βέβαια που η ιατρική χρήση του οπίου ήταν συνήθης. Προσφέρουν, όμως, κάτι περισσότερο, καθώς, μέσα από τις σελίδες τους, αναδεικνύεται ένα σημαντικό γεγονός: μια ουσία, το όπιο, της φαρμακολογικής τάξης "Euphorica", και μια ψυχική λειτουργία, το όνειρο, "δένουν", προεικάζοντας το πεδίο μέσα από το οποίο, όταν ωριμάσουν οι καιροί, θα αναδυθεί η φροϋδική ψυχοπαθολογία. Αυ...

Συνολικά Βιβλία 40
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου